مشخص نبودن شب قدر
با عرض سلام خدمت شما
ایا امکان دارد شب بیست و هفتم ماه رمضان هم شب قدر باشد؟ چون در دعای مختصر روز بیست و هفتم ماه رمضان به این موضوع اشاره شده است و اعمالی هم در مفاتیح الجنان دارد و برخی از اهل سنت مانند فلسطینیان هم این شب را شب قدر می دانند.
با تشکر فراوان از توجه شما
پاسخ کوتاه:
مشخص نبودن این شب به طور کامل می تواند رحمت و لطف دیگری از خداوند باشد که انسان بتواند در سه شب با خداوند ارتباط برقرار کرده و راز و نیاز کند و از دریای رحمت الهی هر چه بیشتر بهره مند باشد یا اگر در یک شب نتوانست رابطه حقیقی را برقرار کند، مأیوس نباشد و در شب های بعد جبران نماید.
شب قدر را به استناد سوره مبارکه قدر میشناسیم. ازین سوره مبارکه فهمیده میشود. در هر سال، شبى به نام « قدر» ارزش و فضیلتی برتر از هزار ماه دارد. فرشتگان الهى به همراه بزرگ خویش به نام الروح ، براى تقدیم تقدیرات یکساله درچنین شبی فرود میآیند. اینشب قدر از زمانهای دور بوده و تا آخر دنیا هر سال یک شب قدر وجود دارد. بررسی مجموع دلاییل احتمال قوی وجود شب قدر در ماه رمضان را بیشتر مینماید. اما این که شب قدر در کدامیک از شبهای ماه رمضان قرار دارد در قرآن کریم بیان نشده است.در آیه ای از قرآن می خوانیم: « شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَ الْفُرْقانِ ـــ ماه رمضان که در آن قرآن فرود آمد تا رهنمودى براى مردم و نشانه هاى روشنى از هدایت – به سوى حق – و – مایه – جدایى – و تشخیص – حق از باطل شود»(1).از این آیه مى توان دریافت که قرآن کریم در ماه مبارک رمضان نازل شده است.
از سوی دیگر در آیه دیگر می خوانیم: « إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ ـــ ما آن – قرآن – را در شب قدر نازل کردیم». (2)
از این آیه روشن مى شود که زمان نزول قرآن، شب قدر است؛ بنابراین، از کنار هم قرار دادن این دو آیه، به دست مى آید که شب قدری که قرآن نیز در آن نازل شده میتواند در ماه مبارک رمضان باشد.
روایاتی داریم بصورت احتمالی وجود شب قدر را در یکی از شبهای دهه آخر ماه رمضان می دانند. احتمال شب قدر بودن شب بیست و سوم از همه بیشتر دانسته شده، اما به جهت مصالحی شب قدر به صورت قطعی معین نشده است.
یکی از مصلحت هایی که برای عدم تعیین دقیق شب قدر در روایات آمده، این است که اگر یک شب به صورت قطعی تعیین می شد، مردم به همان یک شب اکتفاء می کردند و خود را از فیض عبادت در شبهای دیگر محروم می کردند و لذا برای این که مردم فرصت و مهلت بیشتری برای عبادت داشته باشند این شب به صورت قطعی مشخص نشده است.
همچنان که در روایتی می خوانیم که از حضرت علی علیه السلام در خصوص شب قدر سؤال شد حضرت فرمود:« مَا أَخْلُو مِنْ أَنْ أَکُونَ أَعْلَمُهَا فَأَسْتُرَ عِلْمَهَا وَ لَسْتُ أَشُکُّ أَنَّ اللَّهَ إِنَّمَا یَسْتُرُهَا عَنْکُمْ نَظَراً لَکُمْ لِأَنَّکُمْ لَوْ أَعْلَمَکُمُوهَا عَمِلْتُمْ فِیهَا وَ تَرَکْتُمْ غَیْرَهَا وَ أَرْجُو أَنْ لَا تُخْطِئَکُمْ إِنْ شَاءَ اللَّهُ ـــ خالى از این نیستم که آن را بدانم و از شما پنهان کنم. شک ندارم که خداوند به خاطر کمک کردن و مهلت دادن به شما آن را از شما مى پوشاند، چون اگر آن را به شما اعلام مى کرد، در همان شب عمل مى کردید و در غیر آن شب ، عبادت را ترک مى کردید. و امید آن دارم که اگر خدا بخواهد ، شب قدر را به خطا نگیرید» (3)
نتیجه
مشخص نبودن این شب به طور کامل می تواند رحمت و لطف دیگری از خداوند باشد که انسان بتواند در سه شب با خداوند ارتباط برقرار کرده و راز و نیاز کند و از دریای رحمت الهی هر چه بیشتر بهره مند باشد یا اگر در یک شب نتوانست رابطه حقیقی را برقرار کند، مأیوس نباشد و در شب های بعد جبران نماید و یا اینکه در شبهای اوّل، مقدمات ارتباط واقعی و حقیقی را با خداوند برقرار کرده و در شب آخر متصل به دریای با عظمت و بیکران و فیض الهی شود. در هر حال از هر طرف که نگاه کنیم، جز رحمت و لطف خداوند نیست.
بسیاری معتقدند مخفی بودن شب قدر میان شب های سال یا در میان شب های ماه مبارک رمضان برای این است که مردم به همه این شب ها اهمیت دهند(4). همان گونه که خداوند رضای خود را در میان انواع طاعات پنهان کرده، تا مردم به همه طاعات روی آورند و غضبش را میان معاصی پنهان کرده، تا از همه بپرهیزند. دوستانش را میان مردم مخفی کرده، تا همه را احترام کنند. یا اینکه اجابت را میان دعاها پنهان کرده، تا به همه دعاها روی آورند. یا اسم اعظم را میان اسم هایش مخفی ساخته تا همه را بزرگ دارند و یا وقت مرگ را مخفی ساخته تا در همه حال آماده باشند.(5)
به هر حال، در آموزه های دینی، دلایل و اسرار و حکمتهای نهفته این شب مشخصاً بیان نشده است.
پی نوشت ها:
(1) بقره/ 185
(2) قدر/ 1
(3) مجلسى، بحار الأنوار، ج 94، ص5، دار إحیاء التراث العربی – بیروت، چاپ: دوم، 1403 ق
(4) شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، فرهنگ اسلامی، تهران، 1370 ش، ص411
(5) ناصر مکارم تفسیر نمونه، نشر دار الکتب الاسلامیه تهران، بی تا، ج 27، ص 190
فضیلت روز قدر
مشخص نبودن شب قدر