تلاش ما و ظهور
مگر نه این است که تا هنگام ظهور، ظلم و مشکلات بیشتر و بیشتر میشود؟ با این وجود، ایا مشکلات اقتصادی، فرهنگی، عدالت و … کشور ما بهتر خواهد شد؟ منافات ندارند؟
پاسخ کوتاه:
بر اساس آیه شریفه: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللّهَ یَنْصُرْکُمْ وَ یُثَبِّتْ أَقْدامَکُمْ». برای آمدن و آوردن حضرت ، حداقل موحدان باید به وظایف خود عمل، زمینه و بستر قیام و آمادگی ذهنی عموم مردم را برای ظهور و قبول منجی موعود فراهم آورند.
قرآن درباره این سنت مى فرماید: «وَ أَنْ لَیْسَ لِلاْءِنْسانِ إِلاّ ما سَعى وَ أَنَّ سَعْیَهُ سَوْفَ یُرى».
بنابراین اعطاى نعمت هاى الهى – اعم از مادى یا معنوى – بسته به چگونگى تلاش و کوشش انسان است.
البته باید در نظر داشت که در کنار این سنت، قانون امدادرسانى و تأییدات غیبى خداوند – که در مواقع لزوم براى یارى انسان هاى پاک و مصلح به اجرا در مى آید – تحت الشعاع واقع نمى شود ؛ بلکه هر گاه انسان تا حدودى به وظایف خویش در قبال تکالیف الهى عمل کنند، آن سنت نیز به اجرا درخواهد آمد.
خداوند مى فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللّهَ یَنْصُرْکُمْ وَ یُثَبِّتْ أَقْدامَکُمْ».براساس این آیه، مرحله فعلیت رسیدن به سنت حضرت و یارى مؤمنان مشروط به انجام دادن وظیفه از سوى آنان است.
با توجه به این مقدمه، روشن مى شود که حضرت مهدى هم آمدنى است و هم آوردنى، یعنى باید مردم – یا حداقل یکتاپرستان و مؤمنان – به وظایف خود عمل کنند و آماده ظهور آن حضرت عجل الله تعالی فرجه بوده و زمینه را براى قیام فراهم سازند. هم چنین بسترى فراهم سازند که مردم جهان، نوعى آمادگى ذهنى و درخواست قلبى براى ظهور منجى آسمانى داشته باشند.
از طرفى خداوند متعال با توجه به اوضاع و شرایط جامعه و مناسب بودن زمینه ها و بسترها و براساس نیاز جامعه جهانى، هر وقت اراده کند، اذن قیام را صادر خواهد کرد. از این لحاظ امام مهدى آمدنى است و ممکن است براساس اراده الهى، و با توجه به نیاز شدید بشر، منتظر بعضى از زمینه ها و شرایط نباشد. اما آنچه در این جا اهمیت دارد، اراده و اختیار انسان ها است. زیرا بخشى از مقدمات در اختیار انسان ها نهاده و از آنان خواسته شده است در این جهت گام بردارند و هرگز سستى و کاهلى از خود نشان ندهند. در واقع براساس فلسفه متعالى تاریخ (نگرش دینى به آینده جهان) آینده بشر، جبرى و الزامى نیست ؛ بلکه منوط به اراده و خواست انسان ها است و تا این خواست همگانى صورت نگیرد، احتمال ظهور کم رنگ تر مى شود.
اما در نظر فیلسوفان تاریخ و نحله هاى مختلف فکرى (مانند هگل، مارکس، کانت و…) آینده تاریخ جبرى است و اختیار انسان ها در شکل گیرى مقصد و مسیر تاریخ تأثیر چندانى ندارد.
براساس سنت هاى الهى نیز سرنوشت هر جامعه اى بسته به رویکرد و اراده آن جامعه دارد، بدین معنا که اراده جمعى مردم سبب پدید آمدن زمینه ها و بسترهایى مى شود و بر این اساس است که در بعضى از روایات اشاره به زمینه سازان شده است که باعث آمدن امام مهدى موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف مى شوند: «یخرج ناس من المشرق فیوطئون للمهدى یعنى سلطانه» ؛ «از مشرق زمین مردمانى خروج مى کنند و زمینه ساز حاکمیت مهدى موعود مى گردند»
تلاش ما و ظهور
