وظایف و عهد منتظران
امام زمان در توقیع شریف خود فرموده اند اگر شیعیان ما جمع شوند و به عهدی که به گردن انها داریم وفا کنند، به سرعت، سعادت مشاهدۀ ما نصیبشان میشود.
در این حدیث منظور از عهد که ما با امام بسته ایم چیست،با توجه به این که از وقتی به عهد گفته شده به این معنی که ما عهد بسته ایم نه اینکه مثلا حقی بر گردن داشته باشیم و بعد در ادامه به سرعت هم اشاره شده
پاسخ کوتاه:
عهد با امام علیه السلام همان عهد الاهی و آمادگی برای ظهور است. هر چند آماده نمودن یک تیر برای یاری آن حضرت باشد. اگر نیت یاری داشته باشیم، خداى تعالى درک یاری و حضور حضرت را به ما مرحمت میفرمایند.
انتظار مسلمانان – به ویژه شیعیان – را در برابر ظلم ها، فسادها، زورگویى ها و انواع بلاها و سختى ها، ثابت و پا برجا نگه مى دارد و به آنان دل و جرأت مى دهد تا در برابر تهدیدها، تطمیع ها و سخت گیرى هاى دشمنان اسلام، خود را نبازند و از هیچ چیز و هیچ کس نهراسند.
در روایات به نمونه اى از منتظران و شیعیان واقعى در عصر غیبت اشاره شده که علیه ظلمت و فساد قیام مى کنند و راه امامان خود را تداوم مى بخشند و جانشین ولى عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف در روى زمین هستند.
امام صادق علیه السلام مى فرماید: «فیَجعَلُ اللّه قم و اهلَها قائمین مقام الحجّة»؛ منتخب الاثر، ص 443. ؛ «خداى تبارک و تعالى، قم و اهل قم را قائم مقام حجّت قرار مى دهد» و نیز «قم به این جهت قم نامیده شده که اهل آن در محضر قائم آل محمّد علیهم السلام گرد مى آیند و با او قیام مى کنند و از یارى او منحرف نمى شوند» همان، ص 485..
. حق خواهى و حق مدارى
تاریخ، صحنه حضور و نزاع دو گروه حقّ و باطل و دو اندیشه طغیان گرى و حق گرایى است ؛ راه حقّ و صلاح، راه پیامبران و صالحان و راه باطل و کفر، راه شیاطین و سردمداران زر و زور و تزویر است. این دو گروه و نبرد میان آنها، همیشه در جامعه بوده و همه منتظران واقعى باید پیرو و طرفدار حق و مخالف و دشمن باطل باشند. با ظهور حضرت مهدى موعودارواحنا فداه، جهان شاهد مصاف نهایى حق و باطل و پیروزى و غلبه حق به رهبرى آن حضرت خواهد بود و منتظران ظهور نیز در هر حال باید براى چنین مصافى آماده باشند و خود نیز باید حق و حق خواهى را محور و مدار برنامه ها و فعالیت هایشان قرار دهند.
رسول خدا صلی الله علیه و آله در این زمینه مى فرماید: «لا تَزالُ طائفة مِن اُمّتى على الحَقّ ظاهرین حتّى یأتى امرُ اللّه»؛ نهج الفصاحه، ج 2، ص 516 ؛ منتخب الاثر، ص 514 ؛ بحارالانوار، ج 51، ص 52. ؛ «گروهى از امت من همواره حق را آشکار مى کنند تا فرمان خدا (امر ظهور) فرا رسد».
حضرت على علیه السلام نیز مى فرماید: «واللّه ما یکونُ ما تأملون حتّى یهلِک المبطلون و یضمحلّ الجاهلون و یأمن المتّقون…»؛ نهج البلاغه، ج 1، ص 198 ؛ الغیبة طوسى، ص 279. ؛ «به خدا سوگند! آنچه آرزو مى کنید، تحقّق نمى یابد، مگر هنگامى که باطل از بین رود و نادان ها نابود شوند و پرهیزگاران، آرامش خود را باز یابند…».
استقامت و ایستادگى در سختى ها
«انتظار ظهور»، یکى از بزرگ ترین عوامل پایدارى، استقامت و مقاومت در برابر سختى ها و مشکلات عصر غیبت است. انتظار مسلمانان – به ویژه شیعیان – را در برابر ظلم ها، فسادها، زورگویى ها و انواع بلاها و سختى ها، ثابت و پا برجا نگه مى دارد و به آنان دل و جرأت مى دهد تا در برابر تهدیدها، تطمیع ها و سخت گیرى هاى دشمنان اسلام، خود را نبازند و از هیچ چیز و هیچ کس نهراسند.
پیامبر اکرم«ص» به مسلمانان صدر اسلام فرمود: «بعد از شما قومى خواهد آمد که پاداش هر یک از آنها برابر پاداش پنجاه نفر از شما است». گفتند: اى رسول خدا! مگر نه این است که ما در حضور شما، در بدر و احد و حنین شرکت کردیم و قرآن در میان ما نازل شد؟! فرمود: «اگر آنچه بر آنها روى خواهد داد، بر شما روى مى داد ؛ شما نمى توانستید چون آنها صبر و شکیبایى را پیشه خود سازید» منتخب الاثر، ص 515 ؛ الغیبة طوسى، ص 275..
و نیز فرمود: «… برادران من کسانى اند که در آخرالزمان مى آیند و ندیده، به من ایمان مى آورند… استقامت هر یک از آنها در دین خود، از کندن خارهاى گَوَن در شب تاریک و به دست گرفتن آتش گداخته، سخت تر است. آنها مشعل هاى هدایت اند که خداوند آنان را از فتنه هاى تیره و تار، نجات مى بخشد» بحارالانوار، ج 52، ص 124..
امام حسین علیه السلام نیز در این باره مى فرماید:
«… امّا الصابر فى غیبته على الاذى و التکذیب، بمنزلة المجاهد بالسیف بین یدى رسول اللّه»؛ همان، ج 51، ص 133. ؛ «… کسانى که در زمان غیبت او در مقابل آزار و تکذیب، استقامت مى کنند، مانند کسانى اند که در حضور رسول خدا شمشیر زده اند».
کسب آمادگى براى ظهور
امام صادق علیه السلام نیز فرموده است: «هر یک از شما باید براى خروج حضرت قائم (سلاحى ) مهیّا کند – هر چند یک تیر باشد – خداى تعالى هرگاه بداند کسى چنین نیتى دارد، امید آن است که عمرش را طولانى کند تا آن حضرت را درک کند (و از یاران و همراهانش قرار گیرد الغیبة النعمانى، ص 321، ح 10)»
براى ظهور حضرت مهدى موعودارواحنافداه و یارى آن حضرت، باید در هر لحظه اى آماده بود و خود را مهیّا نگه داشت و این شامل آمادگى نظامى، جسمانى و… مى شود ؛ اما مهم تر از همه آمادگى فکرى، علمى و سیاسى در عصر غیبت است.
اتحاد و همدلى
مهم ترین چیزى که در عصر غیبت واجب است، یکپارچگى و اتحاد شیعیان و پاى بندى به عهدشان با امام زمان ارواحنافداه است. هرگونه اخلال در صفوف متحد منتظران، منافى با وظایف دینى آنان و کمک به دشمنان آن حضرت است.
در توقیع معروف خطاب به شیخ مفید(ره) مى نویسد: «ولو انّ اشیاعنا – وفقهم الله لطاعة – على اجتماع من القلوب فى الوفاء بالعهد علیهم لما تأخّر عنهم الیمن بلقائنا و لتعجلت لهم السعادة بمشاهدتنا على حق المعرفة منهم بنا»؛ بحارالانوار، ج 53، ص 177، ح 8. ؛ «اگر شیعیان ما – که خداوند به اطاعت خویش موفقشان بدارد – در وفا به پیمانى که با ما دارند، یکپارچه مى شدند، هرگز از میمنت ملاقات ما محروم نشده و ظهور ما به تأخیر نمى افتاد و البته سعادت حضور در محضر ما، با معرفتى حقیقى هر چه زودتر نصیبشان مى شد».
رعایت حقوق دیگران
از مهم ترین امور در زندگى محبّان و منتظران، رعایت حقوق برادران و مسلمانان و کمک به آنان است. انسان منتظر، نمى تواند به گونه اى زندگى کند که حقوق دیگران بر عهده اش باشد و در عین حال خود را دوستدار و منتظر مهدى موعود بداند؟!
امام باقر علیه السلام به جابر جعفى فرمود: «اى جابر! آیا کسى که ادعاى تشیّع مى کند، براى او این قول که دوست اهل بیت هستم، کافى است؟! سوگند به خدا، شیعه ما نیست، مگر کسى که پرهیزگار بوده و اطاعت از خداوند کند. شیعیان ما را به این صفات بشناسید: تواضع، خشوع، امانت دارى، بسیار در یاد خدا بودن… اى جابر! به ولایت و دوستى ما، جز از راه عمل و پرهیزگارى نمى توانى برسى کافى، ج 3، ص 74.».
به همین جهت امام صادق علیه السلام وظایف شیعیان را در رابطه با برادران مسلمان خود، چنین معرّفى مى کند: آنچه را براى برادر مسلمانت دوست بدارى که براى خودت دوست مى دارى ؛ از خشمگین کردن برادر مسلمان دورى کنى و آنچه را که مورد رضایتش است، انجام دهى و اوامرش را اطاعت کنى ؛ چشم و راهنما و آیینه او باشى و… وقتى چنین کردى، دوستى خود را، به دوستى او و دوستى او را به دوستى خود پیوند داده اى کافى، ج 2، ص 169.».
نتیجه اینکه علاقه مندان و یاران امام مهدى عجل الله تعالی فرجه، باید کاملاً خود را وظیفه شناس و پایبند به اسلام و متعهّد و مسئول بدانند و همواره مراقب احوال و کارهاى خود باشند و از انحرافات دورى جسته و پناه به خدا ببرند و مو به مو احکام اسلام را عمل نمایند تا شایستگى سربازى آن حضرت را پیدا کنند.
ر.ک: محمد مهدى اشتهاردى، حضرت مهدى(عج)
فروغ تابان ولایت، ص 259 و 260..
اطاعت از نایبان امام زمان ارواحنافداه:
عصر غیبت، دوران پنهان زیستى امام و عدم دسترسى به او است ؛ در این صورت براى اخذ احکام و تعالیم دینى و عمل به وظایف و تکالیف سیاسى، اجتماعى و عقیدتى، باید به نایبان عام آن حضرت مراجعه کرد و به ولایت و رهبرى آنان گردن نهاد. فقها و علما، به عنوان جانشینان امام معصوم علیه السلام، راهبران جامعه و هادیان امت و محل رجوع مردم هستند و احکام دینى را با اجتهاد و تفقه خود، به آنان ابلاغ مى کنند.
وظایف و عهد منتظران
