معنای شفاعت

پاسخ کوتاه:
مراد ما از شفاعت یعنی شفاعت شونده از شرایط نامطلوب و در خور کیفر، بوسیله ارتباط با شفیع بتواند خود را در وضع مطلوبی قرار دهد تا شایسته و مستحق بخشودگی گردد .

شفاعت از ریشه شفع بمعنی جفت، نقطه مقابل آن تک و تنهاست. در واقع میتواند مراد از آن نوعی ضمیمه شدن فرد برتر و قویتر برای کمک به فرد ضعیف تر باشد. این لـفظ در عرف و شرع به دو معنی متفاوت گفته می شود:
1 – شفاعت در لسان عامه به این گفته مـی شـود که شخص شفیع از موقعیت و شخصیت و نفوذ خود استفاده کرده و نظر شخص صاحب قـدرتـی را در مـورد مـجـازات زیـردسـتـان خـود عـوض کـند.
2 – مفهوم دیگر شفاعت برمحور دگـرگـونـی و تغییر موضع ( شفاعت شونده ) دور می زند یعنی شخص شفاعت شونده موجباتی فـراهـم مـی سازد که از یک وضع نامطلوب و در خور کیفر بیرون آمده و بوسیله ارتباط با شفیع , خود را در وضع مطلوبی قرار دهد که شایسته و مستحق بخشودگی گردد . و شفاعت در منطق اسلام از این نوع است .(1)؛
ـــــ
(1). تفسیر نمونه ج 1 ص 224، مکارم شیرازی – ناصر و دیگران.