ازدواج با بی نماز

پاسخ کوتاه:
از اینکه افتخار همراهی شما را داریم، خرسندیم و تلاش می کنیم پاسخ مناسبی خدمت تان ارائه دهیم. اگر خواستگارتان تان فرد باایمانی است که نماز نمی خواند و تعهد و پایبندی چندانی به آموزه‌های دینی ندارد در این فرض ازدواج با این گونه افراد حرام و گناه نیست؛ بلکه تنها کراهت دارد، اما اگر شما فردی باایمان و پایبند به دین باشید، ازدواج شما به خاطر مشکلاتی که این نوع ازدواج ها در پی دارد به صلاح نیست.
طبق نظر همۀ مراجع عظام تقلید، ازدواج با بی نماز جایز است؛ ولی کراهت دارد.(۱) ازدواج با فرد فاسق کراهت دارد و کسی که نماز نمی خواند، مصداق بارز فسق شمرده می شود.
به طور کلی، ایمان و اعتقادات مذهبی تأثیر بسزایی در شادکامی و موفقیت ازدواج دارد به طوری که خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: «وَ لا تَنْکِحُوا الْمُشْرِکاتِ حَتَّى یُؤْمِنَّ وَ لَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکَةٍ وَ لَوْ أَعْجَبَتْکُمْ وَ لا تُنْکِحُوا الْمُشْرِکینَ حَتَّى یُؤْمِنُوا وَ لَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکٍ وَ لَوْ أَعْجَبَکُمْ أُولئِکَ یَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَ اللَّهُ یَدْعُوا إِلَى الْجَنَّةِ وَ الْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ وَ یُبَیِّنُ آیاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ» (۱)؛ «و با زنان مشرک و بت پرست، تا ایمان نیاورده اند، ازدواج نکنید! (اگرچه جز به ازدواج با کنیزان، دسترسى نداشته باشید زیرا) کنیز باایمان، از زن آزاد بت پرست، بهتر است هر چند (زیبایى، یا ثروت، یا موقعیت او) شما را به شگفتى آورد و زنان خود را به ازدواج مردان بت پرست، تا ایمان نیاورده اند، در نیاورید! (اگرچه ناچار شوید آنها را به همسرى غلامان باایمان درآورید زیرا) یک غلام باایمان، از یک مرد آزاد بت پرست، بهتر است هر چند (مال و موقعیت و زیبایى او،) شما را به شگفتى آورد. آنها دعوت به سوى آتش مى کنند و خدا دعوت به بهشت و آمرزش به فرمان خود مى نماید».
امام حسن (علیه‌السلام) به مردى که با ایشان درباره ازدواج دختر خود مشورت کرد، فرموند: «او را به مردى با تقوا شوهر بده؛ زیرا اگر دختر تو را دوست داشته باشد گرامى‌اش مى دارد و اگر دوستش نداشته باشد به وى ظلم و ستم نمى کند». (۳)
شکی در این نیست که همسر شریک عمر انسان و مربى فرزندان او است و نیمى از شخصیت او را تشکیل مى دهد، با این حال چگونه مى توان شرک، بی‌ایمانی و عواقب شوم آن را در ازدواج نادیده گرفت؛ چون ازدواج با همسران غیر مؤمن، مى تواند تأثیر منفى بر خود اشخاص و تربیت فرزندان و نسل آینده بگذارد، ازدواج با آنان نهی شده است.
با ملاحظه این آیات و روایات مشخص می‌شود که هیچ چیز به اندازه دین و ایمان و پایبندی واقعی به آن نمی‌تواند در موفقیت، پایداری و استحکام زندگی همسران و نیز تربیت نسل شایسته و گاهی حتی سیر و سلوک الهی و رسیدن به درجات عالی معنوی مؤثر واقع شود؛ از این روی چون دین در تمام ابعاد و زوایای فردی و اجتماعی افراد رسوخ می‌کند و جریان دارد، همسران دین‌دار و باایمان در صورتی که عملاً به آموزه‌های دینی معتقد و پایبند باشند، زندگی شاد و آرامش‌بخشی خواهند داشت و هرگز در بروز مشکلات زندگی تعادل آنها به هم نمی‌خورد و زندگی آنها دستخوش تغییر و تحول بنیادین نمی‌گردد. ضمن این که همسران دین‌دار به معنای واقعی کلمه، هرگز نسبت به یکدیگر مرتکب ظلم و ستم، تعدی، خیانت و… نمی‌گردند؛ به همین خاطر زندگی آنها قرین شادی و خوشبختی خواهد شد در حالی که اگر دختران و پسران به این معیار اساسی اسلام گوش فرا ندهند و فرد بی‌ایمانی را برای همسری برگزینید، هیچ بعید نیست که زندگی آنان بر اثر عوامل متعدد درونی و بیرونی مثل هوای نفس، وسوسه‌های شیطانی، عدم پایبندی به تعهدات ازدواج و… از هم متلاشی گردد و یا با مشکلات عدیده‌ای روبرو شود. ضمن این که اختلافاتی که آنها طبیعتاً در تربیت فرزند، معاشرت‌ها و آداب و رسوم خواهند داشت عملاً مشکلات زندگی آنان را دو چندان خواهد کرد.
با این اوصاف، اگر خواستگارتان را فردی بی‌ایمان و بی‌نماز که تعهدی چندانی به آموزه‌های دینی ندارد، می‌دانید، بهتر است از ازدواج با او صرف‌نظر کنید. یادتان باشد ازدواج با جلسه درس اخلاق و کلاس درس متفاوت است و شما استاد اخلاق و مربی آموزشی همسرتان نخواهید بود. حتی اگر خواستگارتان به خاطر شما حاضر به نماز خواندن شود کافی نیست چون این احتمال وجود دارد که خواستگارتان به خاطر به دست آوردن شما حاضر به نماز خواندن شده است؛ به همین خاطر ممکن است بعد از مدتی نماز خواندن را رها کند و به اصل و ریشة خود برگردد؛ آنگاه ادامة زندگی برای شما بسیار دشوار خواهد بود.
همواره موفق و کامروا باشید.
پی‌نوشت‌ها:
۱. حضرت امام، آیت الله نوری، آیت الله مکارم و آیت الله فاضل، العروةالوثقی، ج۲ م۷؛ آیت الله وحید، منهاج الصالحین، ج ۳، م ۱۲۹۸؛ آیت الله تبریزی، منهاج الصالحین، ج۲، م۲۹۸؛ آیت الله سیستانی، منهاج الصالحین، ج۲، م ۲؛ آیت الله خامنه ای، اجوبة الاستفتاءات، س ۲۰؛ آیت الله صافی، هدایةالعباد، ج۲، م۴؛ دفتر آیت الله بهجت و آیت الله خامنه ای.
۲. بقره(۲)، آیه ۲۲۱.
۳. «جَاءَ رَجُلٌ إِلَى الْحَسَنِ ع یَسْتَشِیرُهُ فِی تَزْوِیجِ ابْنَتِهِ فَقَالَ زَوِّجْهَا مِنْ رَجُلٍ تَقِیٍّ فَإِنَّهُ إِنْ أَحَبَّهَا أَکْرَمَهَا وَ إِنْ أَبْغَضَهَا لَمْ یَظْلِمْهَا»؛ طبرسى، حسن بن فضل، مکارم الأخلاق ، قم : شریف رضى ، ۱۴۱۲ق، ص۲۰۴.

از اینکه افتخار همراهی شما را داریم، خرسندیم و تلاش می کنیم پاسخ مناسبی خدمت تان ارائه دهیم. اگر خواستگارتان تان فرد باایمانی است که نماز نمی خواند و تعهد و پایبندی چندانی به آموزه‌های دینی ندارد در این فرض ازدواج با این گونه افراد حرام و گناه نیست؛ بلکه تنها کراهت دارد، اما اگر شما فردی باایمان و پایبند به دین باشید، ازدواج شما به خاطر مشکلاتی که این نوع ازدواج ها در پی دارد به صلاح نیست.
طبق نظر همۀ مراجع عظام تقلید، ازدواج با بی نماز جایز است؛ ولی کراهت دارد.(1) ازدواج با فرد فاسق کراهت دارد و کسی که نماز نمی خواند، مصداق بارز فسق شمرده می شود.
به طور کلی، ایمان و اعتقادات مذهبی تأثیر بسزایی در شادکامی و موفقیت ازدواج دارد به طوری که خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: «وَ لا تَنْکِحُوا الْمُشْرِکاتِ حَتَّى یُؤْمِنَّ وَ لَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکَةٍ وَ لَوْ أَعْجَبَتْکُمْ وَ لا تُنْکِحُوا الْمُشْرِکینَ حَتَّى یُؤْمِنُوا وَ لَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکٍ وَ لَوْ أَعْجَبَکُمْ أُولئِکَ یَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَ اللَّهُ یَدْعُوا إِلَى الْجَنَّةِ وَ الْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ وَ یُبَیِّنُ آیاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ» (1)؛ «و با زنان مشرک و بت پرست، تا ایمان نیاورده اند، ازدواج نکنید! (اگرچه جز به ازدواج با کنیزان، دسترسى نداشته باشید زیرا) کنیز باایمان، از زن آزاد بت پرست، بهتر است هر چند (زیبایى، یا ثروت، یا موقعیت او) شما را به شگفتى آورد و زنان خود را به ازدواج مردان بت پرست، تا ایمان نیاورده اند، در نیاورید! (اگرچه ناچار شوید آنها را به همسرى غلامان باایمان درآورید زیرا) یک غلام باایمان، از یک مرد آزاد بت پرست، بهتر است هر چند (مال و موقعیت و زیبایى او،) شما را به شگفتى آورد. آنها دعوت به سوى آتش مى کنند و خدا دعوت به بهشت و آمرزش به فرمان خود مى نماید».
امام حسن (علیه‌السلام) به مردى که با ایشان درباره ازدواج دختر خود مشورت کرد، فرموند: «او را به مردى با تقوا شوهر بده؛ زیرا اگر دختر تو را دوست داشته باشد گرامى‌اش مى دارد و اگر دوستش نداشته باشد به وى ظلم و ستم نمى کند». (3)
شکی در این نیست که همسر شریک عمر انسان و مربى فرزندان او است و نیمى از شخصیت او را تشکیل مى دهد، با این حال چگونه مى توان شرک، بی‌ایمانی و عواقب شوم آن را در ازدواج نادیده گرفت؛ چون ازدواج با همسران غیر مؤمن، مى تواند تأثیر منفى بر خود اشخاص و تربیت فرزندان و نسل آینده بگذارد، ازدواج با آنان نهی شده است.
با ملاحظه این آیات و روایات مشخص می‌شود که هیچ چیز به اندازه دین و ایمان و پایبندی واقعی به آن نمی‌تواند در موفقیت، پایداری و استحکام زندگی همسران و نیز تربیت نسل شایسته و گاهی حتی سیر و سلوک الهی و رسیدن به درجات عالی معنوی مؤثر واقع شود؛ از این روی چون دین در تمام ابعاد و زوایای فردی و اجتماعی افراد رسوخ می‌کند و جریان دارد، همسران دین‌دار و باایمان در صورتی که عملاً به آموزه‌های دینی معتقد و پایبند باشند، زندگی شاد و آرامش‌بخشی خواهند داشت و هرگز در بروز مشکلات زندگی تعادل آنها به هم نمی‌خورد و زندگی آنها دستخوش تغییر و تحول بنیادین نمی‌گردد. ضمن این که همسران دین‌دار به معنای واقعی کلمه، هرگز نسبت به یکدیگر مرتکب ظلم و ستم، تعدی، خیانت و… نمی‌گردند؛ به همین خاطر زندگی آنها قرین شادی و خوشبختی خواهد شد در حالی که اگر دختران و پسران به این معیار اساسی اسلام گوش فرا ندهند و فرد بی‌ایمانی را برای همسری برگزینید، هیچ بعید نیست که زندگی آنان بر اثر عوامل متعدد درونی و بیرونی مثل هوای نفس، وسوسه‌های شیطانی، عدم پایبندی به تعهدات ازدواج و… از هم متلاشی گردد و یا با مشکلات عدیده‌ای روبرو شود. ضمن این که اختلافاتی که آنها طبیعتاً در تربیت فرزند، معاشرت‌ها و آداب و رسوم خواهند داشت عملاً مشکلات زندگی آنان را دو چندان خواهد کرد.
با این اوصاف، اگر خواستگارتان را فردی بی‌ایمان و بی‌نماز که تعهدی چندانی به آموزه‌های دینی ندارد، می‌دانید، بهتر است از ازدواج با او صرف‌نظر کنید. یادتان باشد ازدواج با جلسه درس اخلاق و کلاس درس متفاوت است و شما استاد اخلاق و مربی آموزشی همسرتان نخواهید بود. حتی اگر خواستگارتان به خاطر شما حاضر به نماز خواندن شود کافی نیست چون این احتمال وجود دارد که خواستگارتان به خاطر به دست آوردن شما حاضر به نماز خواندن شده است؛ به همین خاطر ممکن است بعد از مدتی نماز خواندن را رها کند و به اصل و ریشة خود برگردد؛ آنگاه ادامة زندگی برای شما بسیار دشوار خواهد بود.
همواره موفق و کامروا باشید.
پی‌نوشت‌ها:
1. حضرت امام، آیت الله نوری، آیت الله مکارم و آیت الله فاضل، العروةالوثقی، ج2 م7؛ آیت الله وحید، منهاج الصالحین، ج 3، م 1298؛ آیت الله تبریزی، منهاج الصالحین، ج2، م298؛ آیت الله سیستانی، منهاج الصالحین، ج2، م 2؛ آیت الله خامنه ای، اجوبة الاستفتاءات، س 20؛ آیت الله صافی، هدایةالعباد، ج2، م4؛ دفتر آیت الله بهجت و آیت الله خامنه ای.
2. بقره(2)، آیه 221.
3. «جَاءَ رَجُلٌ إِلَى الْحَسَنِ ع یَسْتَشِیرُهُ فِی تَزْوِیجِ ابْنَتِهِ فَقَالَ زَوِّجْهَا مِنْ رَجُلٍ تَقِیٍّ فَإِنَّهُ إِنْ أَحَبَّهَا أَکْرَمَهَا وَ إِنْ أَبْغَضَهَا لَمْ یَظْلِمْهَا»؛ طبرسى، حسن بن فضل، مکارم الأخلاق ، قم : شریف رضى ، 1412ق، ص204.