مبارزه با بت پرستی

بت پرستی دین یا عقیده نیست . نوعی شرک و خرافه پرستی که باعث انتشار شرک است .
بعد از انتشار اسلام و عقیده حق بین مردم مبارزه با نمادهای شرک از وظایف الهی پیامبر خدا صلی الله علیه و آله است .
تا چه حدودی مسلمین وظیفه داشتند اذیت و شکنجه و آزارها و انحرافها و منحرف و گمراه نمودن مردم و مسلمانان ، توسط مشرکین را تحمل نمایند ؟
بت پرستان بتها و مجسمه ها را نمادهایی ازموجوداتی فوق طبیعیموثر در تدبیر امور عالم میدانند . این موجودات فوق طبیعی را دارای شأن الوهیت و خدایی ، زیر نظر خدایی بزرگتر و دارای قدرت شفاعت در پیشگاه آن خدای بزرگ میدانند . بت پرستان معتقدند که انسانها باید این موجودات فوق بشری را عبادت کنند تا از لطف آنها برخوردار شوند . از نظر بسیاری از بت پرستان خدای بزرگ و خالق کلّ فراتر از آن است که انسان بتواند او را عبادت کند لذا معتقدند که انسان باید فقط خدایان و مدبرین عالم را پرستش کند. بنابراین بتخانه در نظر بت پرستان عبادتگاه بتهاست نه عبادتگاه خدای بزرگ و خالق کلّ. بت پرستان بتها را عبادت می کردند و آنها را صاحب مقام شفاعت استقلالی می دانستند و برای آنها شأن ربوبیت وتدبیر عالم را قائل بودند . در حالی که ما اولیاء الهی را بندگان خالص خدا می دانیم که هیچ گونه شأن ربوبیت نیز ندارند . واگر برای آنها مقام شفاعت قائلیم به این دلیل است که خداوند متعال چنین مقامی را برای آنها اثبات نموده و به آنها اذن اگر دهد شفاعت آنها شفاعت مأذونه است و آنها شفاعت نمی کنند مگر کسی را خدا از او راضی باشد . (رک : آیات 28انبیا / نجم 26 /مریم 87 / یونس 3/ زخرف 86) خداوند متعال وقتی از بت پرستان انتقاد می کند اصل شفاعت را ردّ نمی کند بلکه می گوید شما براینکه ادعا می کنید بتها شفیع مردمند هیچ دلیل و برهانی ندارید و چیزی را ادعا می کنید که وجود خارجی ندارد. ( رک : یونس 17و18 )
ما قبر پیامبر خدا و اهل بیت علیهم السلام او را به همان نیّتی می بوسیم که جلد قرآن را می بوسیم . ظاهر قرآن چیزی جز چرم وکاغذ و مرکب نیست ؛ ولی هیچ مسلمانی اعم از شیعه وسنی جلد چرمی و صفحات کاغذی قرآن را به نیت چرم وکاغذ نمی بوسد بلکه ما جلد قرآن را می بوسیم به این اعتبار که این چرم وکاغذ و مرکب حامل کلام خداست . ما در واقع کلام خدا را می بوسیم و در برابر کلام خدا خضوع وخشوع نشان می دهیم ؛ و آنگاه که قرآن تلاوت می شود ما به احترام کلام خدا سکوت می کنیم و با ادب و متانت می نشینیم نه به خاطر صدای قاری قرآن . اگرجلد و کاغذ و مرکب قرآن به واسطه حقیقت آن محترم است و بی وضو دست زدن بر کلمات آن حرام است ؛ و نجس کردن آن معصیت است، پس جسم و قبر پیامبر نیز محترم است . قرآن کریم قبل از آن که بر کاغذ نقش بندد در جان پیامبر نقش بسته است و جان او حامل حقیقت قرآن است وجسم او حامل جان او بوده است ؛ پس جسم پیامبر نیز محترم است . ائمه اطهار علیهم السلام نیز وارث علم پیامبرند و حقیقت قرآن را در جان خود دارند ؛ و طبق حدیث متواتر ثقلین اهل بیت علیهم السلام عدل قرآنند و تا قیامت از قرآن جدا نمی شوند ؛ و موجودی که همیشه با قرآن است و وجودش مخزن کلام خداست محترم خواهد بود ؛ ما در زیارتنامه به انبیاء و اهل بیت سلام می دهیم و مودت خود را نسبت به آنها اظهار می کنیم و از خدا می خواهیم که ما را در زمره پیروان ایشان قرار دهد ؛ آیا این شرک است . اگر این شرک است پس همه مسلمین در نمازشان کار مشرکانه می کنند ؛و خدا ما را به شرک امر کرده است و خدا منزه از آن است که امر به باطل گند . مطلب آخر در این باب این که از ظاهر کلمات برخی عرفا چنین استفاده می شود که اینها به ربوبیت معصومین علیهم السلام قائلند و برخی اسماء خدا را برای معصومین علیهم السلام اثبات می کنند . شکی نیست که برخی از این افراد از عرفان حقیقی فرسنگها فاصله دارند و تنها برخی کلمات عرفا را یاد گرفته اند ولی از حقیقت آن بی اطلاعند . عرفان نظری یک علم است و هر علمی اصطلاحات خاص خود را دارد ؛ وسزاوار نیست که ازاصطلاحات یک علم ، معانی عرفی آنها را مد نظر قرار داده و شروع به انتقاد و تکفیر کنیم . عرفای واقعی هیچ گاه انسان کامل را خدا یا ربّ نمی دانند بلکه او را خلیفه خدا و متخلّق به اخلاق الله می دانند . لذا می گویند انسان کامل مظهر اسماء خداست یعنی انسان کامل موجودیست که تمام وجودش نمایانگر خداست همان طور که دیگر موجودات عالم نشانه ها و آیات خدا هستند با این تفاوت که انسان کامل ، کاملتری نشانه خداست . در وجود دیگر موجودات بعضی از اسماء خدا جلوه کرده است ولی در وجود چهارده معصوم تمام اسماء خدا جلوه کرده است ؛ و البته مراد از اسماء خدا که در انسان کامل ظهور کرده است اسماء ذاتیه او نیست .خلاصه مطلب این که تمام موجودات آیات خدا هستند و انسان بزرگترین آیه خداست و شکی نیست که این اعتقاد شرک نیست.