دین و اندیشه
کمال انسان در آخرت
سلام.با توجه به اینکه در اخرت انسان جاودانه است و تا ابد جاودان است واین باعث نمیشود انسان علمش به اندازه خداوند شود؟ چون شنیدم انسان در اخرت هم به حد کمال نزدیک میشود.
زندگی و هستی حقیقی، حیات آن جهانی است که چشمان انسان در این دنیا بدان بسته است، و گویی که زندگی این جهان، بسان زندگی در خواب است .
کل عالم هستی اعم از دنیا و آخرت رو به تکامل و پیشرفت می باشد، به این معنا که جهان هستی برای رسیدن به ثبات و فعلیت تام خود در حرکتند. عالم هستی از پایین ترین مراتب شروع می شود که وجود مادی صرف می باشد که نسبت به داشتن کمالات بالقوه بوده و فقط استعداد دارد. هنوز هیچ استعدادی را در خود شکوفا نکرده است. به تدریج با حرکت در مسیر رشد و تکامل خود یک به یک استعداد های خود را به فعلیت و شکوفائی می رساند. انسان نیز به عنوان اشرف مخلوقات در عالم هستی چنین سیر و تکاملی را دارد . در مسیر حرکت خود به قدر تلاش وهمت خود می تواند خود را به سمت کمال خود سوق دهد .بر اساس این نگاه خروج انسان از دنیا و ورود آن به عالم آخرت که اولین مرتبه آن عالم برزخ می باشد، در راستای همین تکامل می باشد روح با این تحول و این سرفصل هم در مرتبه بالاتری از فعلیت چهره اصلی خود را یافته و هم از مرتبه نازله برزخی خود به مرتبه عالی تر ارتقا می یابد.
تکامل فرد را نباید بمنزله توقف دیگران دانست .
مقام اهل البیت علیهم السلام که قرآن بالفعل هستند، جز نبوت و امامتشان علیهم السلام برای دیگران هم قابل دستیابی است . چون این امورمسئولیّت هستند . لذا حضرت زهرا سلام الله علیها با اینکه نبی و امام نبود امّا مقام وجودی اشان از تمام انبیای سلف علیهم السلام برتر است .
حال اگر کسی از دنیا رفت و این استعداد را نتوانست بالفعل کند، چنین نیست که راه این کمالات برای او بسته شود؛ بلکه اوّلاً در برزخ، این راه تکاملی همچنان ادامه دارد. ثانیاً شیعیان بعد از ظهور حضرت حجّت عجل الله تعالی فرجه الشریف سیر کمالی خود را تحت تربیت امام معصوم ادامه خواهند داد. ثالثاً در آخرت نیز همچنان این سیر کمالی، ادامه دارد.
لذا کسانی که در دنیا، این مقامات را حقیقتاً طالب بودند ولی به آن نرسیدهاند، بالاخره به آن خواهند رسید. چون اهل بهشت، هر چه بخواهند به ایشان داده میشود. مگر میشود که کسی در اینجا، این مقامات را بخواهد ولی در بهشت، نخواهد؟ اینها در بهشت هم آن را خواهند خواست و از راه تفضّل و شفاعت و اعمال اختیاری خود، به آنها خواهند رسید.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «مَنْ أَحَبَّ هَذَیْنِ وَ أَبَاهُمَا وَ أُمَّهُمَا کَانَ مَعِی فِی دَرَجَتِی یَوْمَ الْقِیَامَة ــــــ هر که این دو و پدر و مادرشان را دوست دارد، روز قیامت، همراه من و در درجه ی من است.» (أمالی الصدوق، ص229، المجلس الأربعون)
کل عالم هستی اعم از دنیا و آخرت رو به تکامل و پیشرفت می باشد، به این معنا که جهان هستی برای رسیدن به ثبات و فعلیت تام خود در حرکتند. عالم هستی از پایین ترین مراتب شروع می شود که وجود مادی صرف می باشد که نسبت به داشتن کمالات بالقوه بوده و فقط استعداد دارد. هنوز هیچ استعدادی را در خود شکوفا نکرده است. به تدریج با حرکت در مسیر رشد و تکامل خود یک به یک استعداد های خود را به فعلیت و شکوفائی می رساند. انسان نیز به عنوان اشرف مخلوقات در عالم هستی چنین سیر و تکاملی را دارد . در مسیر حرکت خود به قدر تلاش وهمت خود می تواند خود را به سمت کمال خود سوق دهد .بر اساس این نگاه خروج انسان از دنیا و ورود آن به عالم آخرت که اولین مرتبه آن عالم برزخ می باشد، در راستای همین تکامل می باشد روح با این تحول و این سرفصل هم در مرتبه بالاتری از فعلیت چهره اصلی خود را یافته و هم از مرتبه نازله برزخی خود به مرتبه عالی تر ارتقا می یابد.
تکامل فرد را نباید بمنزله توقف دیگران دانست .
مقام اهل البیت علیهم السلام که قرآن بالفعل هستند، جز نبوت و امامتشان علیهم السلام برای دیگران هم قابل دستیابی است . چون این امورمسئولیّت هستند . لذا حضرت زهرا سلام الله علیها با اینکه نبی و امام نبود امّا مقام وجودی اشان از تمام انبیای سلف علیهم السلام برتر است .
حال اگر کسی از دنیا رفت و این استعداد را نتوانست بالفعل کند، چنین نیست که راه این کمالات برای او بسته شود؛ بلکه اوّلاً در برزخ، این راه تکاملی همچنان ادامه دارد. ثانیاً شیعیان بعد از ظهور حضرت حجّت عجل الله تعالی فرجه الشریف سیر کمالی خود را تحت تربیت امام معصوم ادامه خواهند داد. ثالثاً در آخرت نیز همچنان این سیر کمالی، ادامه دارد.
لذا کسانی که در دنیا، این مقامات را حقیقتاً طالب بودند ولی به آن نرسیدهاند، بالاخره به آن خواهند رسید. چون اهل بهشت، هر چه بخواهند به ایشان داده میشود. مگر میشود که کسی در اینجا، این مقامات را بخواهد ولی در بهشت، نخواهد؟ اینها در بهشت هم آن را خواهند خواست و از راه تفضّل و شفاعت و اعمال اختیاری خود، به آنها خواهند رسید.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «مَنْ أَحَبَّ هَذَیْنِ وَ أَبَاهُمَا وَ أُمَّهُمَا کَانَ مَعِی فِی دَرَجَتِی یَوْمَ الْقِیَامَة ــــــ هر که این دو و پدر و مادرشان را دوست دارد، روز قیامت، همراه من و در درجه ی من است.» (أمالی الصدوق، ص229، المجلس الأربعون)
کمال انسان در آخرت
