جنگ تحمیلی و تصرف فاو
چرا ایران در زمان جنگ به فاو حمله کرد مگر در دین اسلام گفته نشده که مسلمانان فقط برای دفاع از خود حق دارند جنگ بکنند؟
تصرف فاو و بخش هایی از خاک عراق در جنگ تحمیلی در راستای دفاع و احقاق حقوق کشورمان بود، زیرا رژیم بعث با هدایت و حمایت قدرتهای بزرگ جنگ را علیه کشورمان تحمیل کرده بود و خسارت های فراوانی را برای کشور ما به وجود اورده بود و حاضر به پذیرش مسئولیت خود و عقب نشینی نبود و سازمان ملل نیز در انجام مسئولیت خود در برخورد و محکومیت متجاوز کوتاهی و مسامحه می کرد در چنین شرایطی و با توجه به خوی تجاوزگری صدام معدوم نیاز به تحت فشار قرار دادن آن پذیرش مسئولیت و ایجاد بازدارندگی بود از این جهت کشور ما اقدام به ورود به خاک عراق کرد. کشور ما در تمام مواضع رسمی خود تا آزادی خرمشهر در عملیات بیت المقدس سخن از آزاد سازی مناطق اشغالی و دفع تجاوز عراق و مجازات متجاوز به میان آورده بود .اما با توجه به عدم پذیرش این مسأله توسط سازمان ملل ، جمهوری اسلامی برای احقاق حقوق خود و فشار به عراق و حامیان آن و سازمان ملل چاره ای به جز ورود به خاک عراق و تحت فشار قرار دادن رژیم بعث از این طریق نداشت در حقیقت از نظر سیاسی ایران درآن زمان، نیاز به برگ برنده ای داشت که آن را با تصرف فاو به دست آورد؛ تا بتواند فشارهای سیاسی خود را برای پایان دادن نزاع و رسیدن به هدف به کار گیرد .
پیامدهای ناشی از فتح فاو به منزله تغییر در ماهیت سیاسی جنگ نیز بود، به این معنا که اتخاذ استراتژی دفاع مطلق از سوی عراق، پس از فتح خرمشهر، با این هدف بود که جنگ در روند فرسایشی، سرانجام منتهی بهپذیرش صلح از سوی ایران شود، اما فتح فاو و ارتقای موقعیت سیاسی و نظامی ایران در شمال خلیج فارس، عملا منجر به پیدایش شرایط جدیدی شد که هیچگونه مطابقتی با مشخصههای جنگ فرسایشی نداشت.
شورای امنیت، در پی این تحولات و تغییر موازنه قوا به سود ایران، در تاریخ ۱۳۶۵/۱۲/۳ اقدام به تهیه پیشنویس و صدور بیانیه مهمی کرد که در بند ۳ آن آمده بود: «دبیرکل از ایران و عراق بخواهد که دو کشور بیدرنگ در زمین، دریا و آزمایشهای مربوط به هوا آتشبس را رعایت کرده و بلافاصله تمام نیروهای خود را تا مرزهای بینالمللی شناخته شده، به عقب بکشند.»
این بیانیه در شرایطی منتشر شد که پیش از آن، در سختترین شرایطی که خاک ایران مورد تهاجم قرار میگرفت، سازمان ملل، تنها اقدام به صدور بیانیهای میکرد که در آن صرفا اظهار تأسف میشد. اما پس از فتح فاو با صدور قطعنامهای جدید به شماره ۵۸۲، عملاً به سود عراق موضعگیری کرد و خواستار عقبنشینی تا مرزهای بینالمللی یعنی ترک فاو از سوی نیروهای ایرانی شد.
بنابر این ، جمهوری اسلامی قصد تهاجم و تصرف خاک کشور دیگر را نداشته و تنها برای تنبیه متجاوز و الزام آن به پذیرش حقوق خود و بازدارندگی نسبت به تحرکات آینده آن ، اقدام به چنین کاری کرد . اسلام تجاوز ناحق به سرزمین های دیگر را منع کرده است و نه هجوم به دشمنان به منظور احقاق حق را، خداوند متعال می فرماید : « اذن للذین یقاتلون بانهم ظلموا و ان الله علی نصرهم لقدیر؛ به کسانی که جنگ بر آنها تحمیل گردیده , اجازه جهاد داده شده است , چرا که مورد ستم قرار گرفته اند و خداوند بر یاری آنها تواناست » (سوره حج, آیه 39) آنچه در تصرف فاو صورت گرفت در راستای دفاع از حق خود و تنبیه متجاوز بوده است.
جنگ تحمیلی و تصرف فاو