تقیه حضرت علی(ع)
با سلام . شیخ مفید، شیخ مفید در تعریف تقیه بیان کرده است : هدف از ان تنها برای حفاظت از اسیبهای شخصی نیست بلکه زیانهای اجتماعی در اولویت قرار دارند؛ همانگونه که حفظ از خطرات دینی و مذهبی نیز سزاوارترین است. حال با توجه به اینکه حفظ دین مردم از اهم واجبات است چرا حضرت علی در شورای شش نفره تقیه نکرد و سیره شیخین را نپذیرفت؟
پاسخ کوتاه:
در جریان شورای شش نفره که منجر به خلافت عثمان شد؛ پذیرش سیره شیخین( ابوبکر و عمر) توسط حضرت علی (ع) سبب تایید اعتقادات و باورهای نادرست خلفای سابق بود و این یعنی همان پذیرش باطل و کتمان حق؛ و تقیه در چنین مواردی نادرست خواهد بود؛ لذا حضرت علی(ع) با رد سیره شیخین با وجود از دست دادن خلافت، در صدد حفظ مصلحت اسلام و مسلمین در مقابل دشمنان مشترک اسلام، در عین آشکارسازی حق و غصبی بودن خلافت خلفا برآمد.
شیخ مفید در تعریف تقیه بیان کرده است : هدف از ان تنها برای حفاظت از اسیبهای شخصی نیست بلکه زیانهای اجتماعی در اولویت قرار دارند؛ همانگونه که حفظ از خطرات دینی و مذهبی نیز سزاوارترین است.حال با توجه به اینکه حفظ دین مردم از اهم واجبات است چرا حضرت علی در شورای شش نفره تقیه نکرد و سیره شیخین رانپذیرفت؟پاسخ اجمالی: در جریان شورای شش نفره، تقیه حضرت علی(ع) به معنای کتمان حق بوده و در چنین مواردی تقیه حرام است؛ لذا رد سیره شیخین توسط حضرت علی(ع) به نوعی آشکار سازی حق و بیان خلافت غاصبانه آنان بود.
پاسخ تفصیلی:از شیخ مفید (ره) در تعریف «تقیه» آمده است: «التقیة: کتمان الحق و ستر الاعتقاد فیه و مکاتمة المخالفین و ترک مظاهرتهم بما یعقب ضرراً فی الدین او الدنیا» (تصحیح اعتقادات الإمامیة، ص 137) تقیه همان پوشاندن حق و اعتقاد است؛ کتمان در برابر مخالفان (چیره که متعرّض مال یا جان و نوامیس می شوند) و استفاده از این روش برای آن است که اظهار حق و عقاید درست موجب ضرر در دین یا دنیا میشود.
همانگونه که تقیّه در برخى موارد واجب است، در برخى از موارد نیز حرام مى باشد. آنجا که اساس دین و مکتب در خطر باشد و ظلمت و تاریکى همه جا را فرا گرفته باشد و تمام آزادگان را در بند کرده باشند، کسانى که قدرت و توان افشاگرى دارند باید افشاگرى کنند و ظلم و جنایات دستگاه حاکم را بر ملا کنند و در این صورت نه تنها تقیّه حرام نیست، بلکه اگر تقیّه کنند مرتکب گناه بزرگ و نابخشودنى شده اند(آیات ولایت در قرآن، ص 198)(شیعه پاسخ مى گوید، ص 44)
در جریان شورای شش نفره که منجر به خلافت عثمان شد؛ پذیرش سیره شیخین( ابوبکر و عمر) توسط حضرت علی (ع) سبب تایید اعتقادات و باورهای نادرست خلفای سابق بود و این یعنی همان پذیرش باطل و کتمان حق؛ و تقیه در چنین مواردی نادرست خواهد بود؛ لذا حضرت علی(ع) با رد سیره شیخین با وجود از دست دادن خلافت، در صدد حفظ مصلحت اسلام و مسلمین در مقابل دشمنان مشترک اسلام، در عین آشکارسازی حق و غصبی بودن خلافت خلفا برآمد.
تقیه حضرت علی(ع)
