هتک حرمت ظالم در فرهنگ معصومین(ع)

1- مترادف هتک حرمت: اهانت، توهین، حرمت شکنی، است . هتک حرمت از لحاظ لغوی (به نقل از لغت‌نامه دهخدا) به معنای شکستن حرمت، دریدن حرمت، بی‌احترامی، رسوایی، بی‌آبرویی و بی‌عزتی است.
2- هتک حرمت در قوانین کشور ایران جرم تلقی شده است (مواد ۶۹۰ تا ۶۹۵ از کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی؛ تعزیرات)
3- رهبر معظم انقلاب با انتقاد شدید و صریح از اقدام برخی‌ها در برخورد با دولت و رئیس جمهور و هتک حرمت ایشان فرمودند: هتک حرمت حرام است و انتقاد با هتک حرمت تفاوت دارد؛ ضمن اینکه امروز کشور بیش از هر زمان دیگری به همکاری اتحاد و انسجام نیاز دارد
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، انتقاد را غیر از هتک حرمت دانستند و افزودند: هتک حرمت در میان مردم حرام است و نسبت به مسئولان بیشتر، بخصوص در میان مسئولان بالای کشور.
ایشان خاطرنشان کردند: ممکن است انتقاد درستی داشته باشید، انتقاد کنید اشکالی ندارد اما انتقاد با اهانت و هتک حرمت متفاوت است اینگونه رفتارها و هتک حرمت، روش آمریکایی‌ها است که در مناظره‌ها و کارهای مطبوعاتی، خود را در دنیا رسوا کرده‌اند تا جایی که یک شخصیت برجسته سیاسی آنها می گوید، دنیا با هراس و تحقیر به ما نگاه می‌کند.
رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: روش ما اسلامی و قرآنی است، یعنی انتقاد بیان می شود اما هتک حرمت انجام نمی‌گیرد. بیانات مقام معظم رهبری 3 آبان 99
4- هتک احترام و اهانت کردن به مقدسات و محترمات دینی یعنی آنچه لزوم احترامش در دین امر بدیهی باشد. مانند قرآن مجید، کعبه معظمه، مساجد، مشاهد مشرفه حتی تربت حسینی (علیه‌السّلام) از گناهان کبیره و رذائل اخلاقی است.
5- هتک حرمت مسلمان و مومن حرام است «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»: اَیُّها الناس! إنَّ دِماءَ کُم و اَعراضَکُم عَلَیکُم حرامٌ الی أَن تَلقَوا ربَّکُم.
ای مردم! ریختن خون یکدیگر و لطمه زدن به حیثیت دیگران، تا وقت مردن و لقای پروردگارتان بر شما حرام است. (تحف‌العقول، ص ٣١)
6- در باره هتک حرمت خلفا و پادشاهان قاعده کلی این است که ،اگر مسلمان و مومن باشند هتک حرمت حرام است و اما اگر خلفا و حکام، کافر و مشرک باشند شامل کفار و مشرکان می شوند.
قاعده کلی اگر حاکم ظالم و جائر و فاسق باشد هتک حرمت کافر و مشرک و ظالم ایرادی ندارد .
«امام محمدباقر(علیه‌السلام)»می فرماید
ثلاثةٌ لَیسَ لَهُم حُرمَةٌ: صاحبُ هَویً مُبتَدِعٍ و الاِمامُ الجائِرُ و الفاسِقُ المُعلِنُ بِفِسقِه.
سه نفر هستند که حیثیت و حرمتی ندارند: دنباله‌رو هوای نفس بدعت‌گذار، پیشوای ظالم و ستمگر، و فاسق علنی بی‌باک. (قرب‌الاسناد، ص ٨٢)