انسان و پاداش و مجازات

فرض اینکه معصوم به بهشت و گناهکار به جهنم وارد می شود ، فرضیه معقول و صحیح است. اما اینکه فرموده‌اید: «اگر بچه ای که کاملا معصوم است و حتی سخن گفتن را نیاموخته بمیرد مسلما وارد بهشت خواهد شد.»باید در این مصداق عصمت کودک ثابت شود . بعد روشن گردد با چه شرایط به بهشت می‌رود یا از آن محروم میگردد.چون هر کودکی معصوم یا بهشتی نیست .بلکه گاهی بطور قطع اهل جهنم خواهد شد .
خداوند متعال فرموده است: «وَ ما أَصابَکُمْ مِنْ مُصیبَةٍ فَبِما کَسَبَتْ أَیْدیکُمْ وَ یَعْفُوا عَنْ کَثیرٍ ـــــ و هر اصابت کننده‌ای به شما اصابت کند پس به سبب آن چیزی است که دستانتان کسب کرده است؛ در حالی که خداوند از بسیاری چشم پوشی کرده است.»
و فرمود: «کُلُّ نَفْسٍ بِما کَسَبَتْ رَهینَةٌ ـــ هر کسی در گرو آن چیزی است که کسب کرده است.»
و فرمود: «کُلُّ امْرِئٍ بِما کَسَبَ رَهین ـــ هر شخصی در گرو آن چیزی است که کسب کرده است.»
و فرمود: «ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذیقَهُمْ بَعْضَ الَّذی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ ـــــ ظاهر شد فساد و تباهی در خشکی و دریا به سبب آنچه دستهاى مردم کسب کرده است، تا بعضى از آنچه را که کرده ‌اند به آنان بچشاند، باشد که بازگردند.»
در این آیات توجّه شود! وقتی می‌فرماید ««کُلُّ امْرِئٍ» یا ««کُلُّ نَفْسٍ» شامل نوزاد تازه متولّد شده هم می‌شود.
از این گونه آیات استفاده می‌شود :
همه انسانها بر اثر اعمال خود پاداش یا مجازات دارند .
اکتسابات در عوالم قبلی هم میتواند دوباره تکرار شود.
در زیارات میگوییم: «یَا لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَکُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیما ـــ ای کاش من هم با شما بودم و فوز عظیم می‌یافتم».
این آرزویی بی‌اساس نیست، بلکه آرزویی قابل تحقّق است.
البته قول صحیح مبنی بر این است که جهنم باطن عمل شخص گناهکار و سقوط اوست.