شفاعت سنی محب

پاسخ کوتاه:
اصل شفاعت پاداشی برای صالحان، و یا جبرانی برای برخی نقایص مؤمنان است. بنابراین شفاعت اولیا که همان شفاعت الهى است، شامل افرادى مى شود که ارتباط روحى و عملى با آن حضرات برقرار کرده و تلاش مى کنند در راه آنان قدم بردارند؛ هر چند در زندگى گاهی دچار خطا و لغزش مى شوند. توجه داریم که شفاعت براى هیچ کس ضمانت شده نیست. پس نه مى‌توان جرأت بر گناه پیدا کرد، و نه مأیوس از رحمت حق شد؛ بلکه باید تلاش نمود و امید داشت که مشمول شفاعت ائمه اطهار(ع) خواهیم شد. اما اینکه آیا سنی محب و .. مشمول شفاعت می شوند یا نه، تابع وضعیت آنان از جهت قابلیت است. اگر فردی سنی محب دوستار اهل بیت(ع) باشد، تبعا ارتباط قابلی بیشتر با اهل بیت(ع) به عنوان شفیع و فاعل شفاعت برقرار می کند، بویژه آنکه در دیانت فردی خود صادق باشد و حقیقت را نه به دلیل تقصیر و عناد، بلکه به دلیل قصور و بخاطر عدم امکانات و شرائط نتوانست بشناسد و به هر مقدار از حقیقت که دست یافته از جان و دل پذیرا و تسلیم باشد؛ اما اگر اهل عناد و لجاجت باشد و با علم و عمد و آگاهی با حقیقت مبارزه کرده یا از آن سر برتافته باشد، شرایط شفاعت را ندارد و از آن محروم خواهد ماند.

اصل شفاعت پاداشی برای صالحان، و یا جبرانی برای برخی نقایص مؤمنان است. بنابراین شفاعت اولیا که همان شفاعت الهى است، شامل افرادى مى شود که ارتباط روحى و عملى با آن حضرات برقرار کرده و تلاش مى کنند در راه آنان قدم بردارند؛ هر چند در زندگى گاهی دچار خطا و لغزش مى شوند. توجه داریم که شفاعت براى هیچ کس ضمانت شده نیست. پس نه مى‌توان جرأت بر گناه پیدا کرد، و نه مأیوس از رحمت حق شد؛ بلکه باید تلاش نمود و امید داشت که مشمول شفاعت ائمه اطهار(ع) خواهیم شد. اما اینکه آیا سنی محب و .. مشمول شفاعت می شوند یا نه، تابع وضعیت آنان از جهت قابلیت است. اگر فردی سنی محب دوستار اهل بیت(ع) باشد، تبعا ارتباط قابلی بیشتر با اهل بیت(ع) به عنوان شفیع و فاعل شفاعت برقرار می کند، بویژه آنکه در دیانت فردی خود صادق باشد و حقیقت را نه به دلیل تقصیر و عناد، بلکه به دلیل قصور و بخاطر عدم امکانات و شرائط نتوانست بشناسد و به هر مقدار از حقیقت که دست یافته از جان و دل پذیرا و تسلیم باشد؛ اما اگر اهل عناد و لجاجت باشد و با علم و عمد و آگاهی با حقیقت مبارزه کرده یا از آن سر برتافته باشد، شرایط شفاعت را ندارد و از آن محروم خواهد ماند.