یسع پیامبر(ع)

یسع به معنی نجات دهنده است. پدرش اخطوب، ظهورش 4529 سال بعد از هبوط، مدت عمرش ۷۵ سال ، بعثتش بعد از الیاس ، محل دفنش دمشق در کشور سوریه است . مورخان و اهل تفسیر یسع را شاگرد الیاس می دانند. یسع در کودکی دچار بیماری سختی گردید و حضرت الیاس او را شفا بخشید و ملازم خود گردانید. یسع پس از الیاس نبوت یافت و بنی اسراییل را به شریعت حضرت موسی دعوت می کرد. از آن حضرت معجزات زیادی از قبیل زنده کردن مردگان، شفا دادن بیماران وکرامات دیگری، ذکر شده است.
نام یسع در سوره «انعام» و «ص» آمده است . حالات او در ناسخ التواریخ جلد هبوط، چاپ سنگی رحلی یک جلدی ص 292 بطور مفصل آمده است . در قرآن از او به بزرگی یاد شده است و در روایتی آمده است که حضرت یسع همانند حضرت عیسی معجزاتی داشت و امت او، او را معبود خود نکردند در حالیکه امت حضرت عیسی او را معبود خود قرار دادند . ( بحار الانوار ج 13 ص 401 حدیث 8 به نقل از احتجاج , عیون و توحید ) روایات مربوط به حضرت یسع در ج 13 بحار الانوار ص 392 ذکر شده است .