مومن وگناه

پاسخ: در پاسخ به مطالب ذیل دقت کنید:
1 . مومن کسی است که به خدا و انبیای الهی بویژه آخرین آنها و اوصیای آن حضرت ایمان داشته و در عامل به دستورات آخرین دین خدا باشد؛ ممکن است گاهی اهل ایمان بر اثر غفلت و بر اثر وسوسه دچار گناهی بشوند. و اگر گناهی از او سر زد سریعاً توبه نماید.
پیامبر خدا(ص) درباره این‌که آیا گناه، مؤمن را از ایمان خارج می‌کند؟ می‌فرمایند: “هیچ گناهی مؤمن را از ایمانش خارج نمی ‌سازد، همچنان که هیچ کار نیکی کافر را از کفرش به در نمی ‌برد ( کنزالعمّال: 1333 منتخب میزان الحکمة: 58 ) .
البته، اهل ایمان براساس آیات قرآن و روایات اهل گناهان کبیره نیستند ، رسول خدا(ص) فرمودند: “زناکار در حالی که مؤمن است زنا نمی ‌کند و سارق، در حال ایمان، دزدی نمی ‌کند . ( بحارالأنوار: 69 / 63 / 7 منتخب میزان‌الحکمة: 58 )
2 . برای مومنین بسته به قوّت ایمانشان در اعتقادات و میزان پایبندیشان به دستورات دینی در عمل، درجات فراوانی است که در کتب اخلاق و عرفان عملی به آنها پرداخته می شود؛ لذا مومن اقسام ندارد بلکه دارای مراتب است.
پیامبر خدا در ارتباط با این‌که کمال ایمان به چیست، سه چیز را نشانه ایمان کامل می‌دانند: “سه چیز است که هر که داشته باشد ایمانش کامل است: مردی که در راه خدا از سرزنش هیچ نکوهشگری نهراسد و در هیچ کار خود ریا و خودنمایی نکند و هرگاه دو چیز بر او عرضه شود که یکی دنیایی است و دیگر آخرتی کار آخرت را بر دنیا ترجیح دهد . (کنز العمّال: 43247 منتخب میزان الحکمة: 58 )

3 . حضرت آیت الله جوادی آملی :
[ایمان یا مستقر است یا مستودع ] ایمان مستقر تا لحظه مرگ دوام دارد اما ایمان مستودع گاهی هست و گاهی نیست. ایمان ضعیف ( مستودع ) با معصیت همراه می‌شود اما ایمان قوی ( مستقر ) با معصیت همراه نمی‌شود چرا که ایمان وقتی قوی باشد با هیچ حادثه تلخ یا شیرینی نمی‌لرزد. بنابراین اگر گاهی ایمان با معصیت همراه هست به این دلیل است که گره عقیده و باور
( ایمان ) محکم نیست.