دین و اندیشه
حمایت از محور مقاومت
دلایل مداخله ایران در امنیت منطقه و عدم اولویت رسیدگی به مسایل داخلی چیست؟ چرا حکومت ایران کاری کرده که یک دوست بین کشورهای مهم و بزرگ جهان ندارد؟ چرا به سوریه، لبنان و فلسطین کمک میشود؟
دلایل مداخله ایران در امنیت منطقه و عدم اولویت در رسیدگی به مسائل داخلی:این سؤال بر دو پایه نادرست استوار است؛ نخست سؤال از مداخله کشورمان در امنیت منطقه ای است که در آن حضور دارد، طبیعی است که امنیت کشور به امنیت منطقه ای که در آن قرار دارند، گره خورده و انتظار عدم مداخله و بی اعتنایی نسبت به امنیت منطقه، انتظاری غیر منطقی است. چگونه می توان حضور رژیم صهیونیستی که بر پایه غصب و تجاوز بنا شده و کانون بحران در منطقه محسوب می شود را دید، اما از چرایی مداخله جمهوری اسلامی در امنیت منطقه سؤال کرد؟ چگونه می توان نقشه خطرناک و خواب شوم آمریکا برای منطقه و طرح خاور میانه جدید و تجزیه کشورهای منطقه و ایجاد و حمایت از گروه تروریستی و جنایتکاری همچون داعش را مشاهده کرد و از کشورمان انتظار داشت تنها نظاره گر این حوادث بوده و نگاه خود را به درون و مسائل داخلی معطوف نماید و کاری با امنیت منطقه نداشته باشد.؟ حوادث و تحولات منطقه در امنیت و مسائل داخلی تأثیر گذار بوده و بدون توجه و مداخله در آن نمی توان مسائل داخلی کشور را رسیدگی کرد. به جای آنکه از دلیل مداخله کشورمان در امنیت منطقه پرسیده شود، این سؤال باید از کشورهایی بشود که از آن سر دنیا سالهاست با اقدامات سلطه جویانه و تجاوز کارانه خود با اشغال افغانستان و عراق با بهانه های واهی و ایجاد پایگاههای متعدد در منطقه، امنیت منطقه را به مخاطره انداخته اند و حضور و نفوذ آنها منشأ بحران در منطقه بوده است. هیچ تصور کرده ایم اگر نقش آفرینی کشورمان در منطقه نبود با توجه به تجاوز طلبی رژیم غاصب صهیونیستی چه سرنوشتی در انتظار منطقه و کشورمان بود؟ اگر گروه تروریستی داعش می توانست در عراق و سوریه به اهداف خود برسد، امروز چه تهدیدی متوجه کشورمان بود؟
فرض نادرست دیگر این سؤال دوگانه گی و تفکیک میان امنیت و مسائل داخلی کشور است. از الزامات اولیه رسیدگی به مسائل داخلی هر کشور، تأمین امنیت است و بدون وجود امنیت، نمی توان به مسائل داخلی توجه لازم داشت و نیازهای داخلی را تأمین کرد.
تأمین نیازهای ضروری معیشتی، بهداشت، آموزش، اشتغال، مسکن و ایجاد رفاه مردم از وظایف و مسئولیت های اولیه هر حکومتی از جمله حکومت اسلامی است در عین حال همه اینها متوقف بر وجود امنیت است از این رو دوگانه سازی امنیت و مسائل داخلی ناشی از فهم و برداشت نادرست از نیازها و اولویت های کشور است.
البته مقاومت در برابر زیاده خواهی مستکبران بی هزینه نیست، اما نباید تصور کرد که تنها مقاومت در برابر نظام سلطه هزینه داشته و کنار آمدن و سازش با آن هزینه ای ندارد. تجربه کشورهای سازشگر همچون سرنوشت لیبی قذافی، کشورهای عربی، ایران دوره پهلوی و… نشان از هزینه گزاف سازش دارد که هویت و عزت این کشورها را از بین برده است.
حکومت ایران و نداشتن دوست بین کشورهای مهم و بزرگ جهان:
اینکه کشورهای مهم و بزرگ و در نگاه بعضی نظام جهانی را در آمریکا و چند کشور اروپایی خلاصه کنیم، تصور و نگاه نادرستی است، نظام بین الملل و کشورهای مهم در این چند کشور خلاصه نشده و امروز در عرصه جهانی کشورهای مهم و تأثیر گذاری همچون چین و روسیه وجود داشته و ائتلاف ها و پیمان های متعددی میان کشورها منعقد شده است.
جمهوری اسلامی خواهان صلح و عدالت و برچیده شدن سلطه جویی و ظلم در عرصه بین المللی و این رویکرد به مذاق نظام سلطه خوش نیامده و به دشمنی با کشور ما برخاسته اند.
جمهوری اسلامی مرزهای خود را بر روی هیچ کشوری نبسته است. سیاست خارجی جمهوری اسلامی و روابط با سایر کشورها از همان آغاز شکل گیری به روشنی ترسیم شده و بر پایه احترام متقابل و مسالمت آمیز و حفظ استقلال همه جانبه و نفی هر گونه سلطه جویی و سلطه پذیری استوار شده است و با همه کشورها در این چارچوب رابطه داشته و دارد. طبیعی است با کشوری همچون آمریکا که به دنبال زیاده خواهی و تحمیل خواسته های خود بوده و به حقوق کشور ما احترام نمی گذارد، امکان رابطه ای عزتمندانه وجود ندارد و این مشکل از ناحیه آمریکاست نه کشور ما. جمهوری اسلامی تنها خواهان استقلال و عزت خویش بوده و به دنبال دشمنی نیست، اما این استقلال و عدالت خواهی خوشایند نظام سلطه نیست. همانگونه که مقام معظم رهبری فرمودند:«گناه جمهوری اسلامی و گناه ملتی که به این جمهوری و به این اسلام دل سپرده و در راه او حرکت کرده، فقط همین است که می خواهد زیر بار زور و سلطه و توهین دیگران به شخصیت خودش نرود.» (1)
جمهوری اسلامی با کشورهای مختلف روابط خوب و نزدیکی دارد از کشورهای همسایه گرفته تا کشورهای شرق و آفریقا و آمریکای لاتین. البته دشمنان نظام به رهبری آمریکا تلاش می کنند که چهره ای نامناسب از کشور ما در عرصه بین المللی نشان دهند. مقام معظم رهبری با اشاره به تحریف و دروغگویی جبهه استکبار فرمودند: «آنها به دروغ در تبلیغات خود میگفتند جمهوری اسلامی با تمام دنیا سرِ ناسزگاری و ستیزه دارد درحالیکه نظام اسلامی بر اساس تأکیدات قرآن، فقط در مقابل کسانی قرار دارد که با ملت ایران دشمنی میکنند و با بقیه ملتها و کشورها از هر آیین و نژادی روابط دوستانه دارد.» (2)
دلایل حمایت و کمک کشورمان از سوریه، لبنان و فلسطین:
کمک کشورمان به مردم مظلوم فلسطین، لبنان و سوریه از سه منظر قابل بررسی است.
مسئولیت انسانی:
وجدان انسانی حکم می کند که هر انسان آزاده ای در برابر ظلم و جنایت رژیم غاصب صهیونیستی و رژیم سعودی بر علیه مردمی که تنها جرم آنها دفاع از سرزمین و حقوق خود خویش است، بی تفاوت نبوده و از مظلوم در برابر ظالم دفاع و حمایت کرد .
مسئولیت اسلامی:
علاوه بر مسئولیت انسانی، مسئولیت دینی نیز ایجاب می کند که از مسلمانان در سایر کشورها در برابر دشمنان حمایت شود.
بر اساس آیات و روایات جامعه اسلامی پیکره واحدی است و مسلمین نمی توانند در قبال تهاجم بیگانگان به سایر مسلمانان بی تفاوت باشند. چنانکه خداوند متعال در قرآن کریم با صراحت به حمایت و دفاع از ستمدیدگانی که مورد ظلم قرار گرفته و از وطن و کاشانه خویش اخراج و آواره شده اند ، فرمان می دهد:« وَ ما لَکُمْ لا تُقاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ الْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنا أَخْرِجْنا مِنْ هذِهِ الْقَرْیَةِ الظّالِمِ أَهْلُها وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ وَلِیًّا وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ نَصِیراً؛چرا در راه خدا و برای رهایی مردان و زنان و کودکانی که [به دست ستمگران تضعیف شده اند ]پیکار نمی کنید؟! همان افراد [ستمدیده ای ]که می گویند: پروردگار ما را از این شهر (مکّه) که اهلش ستمگرند، بیرون ببر، و از طرف خود برای ما سرپرستی قرار ده واز جانب خود، یار و یاوری برای ما تعیین فرما»(3)
پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله ) فرمودند: «من اصبح و لم یهتم بامور المسلمین فلیس بمسلم»(4) و «من سمع رجلاً ینادی یا للمسلمین فلم یجبه فلیس بمسلم؛ هر کس فریاد استغاثه هر مظلومی (اعم از مسلمان یا غیر مسلمان) را بشنود که مسلمین را به یاری می طلبد، اما فریاد او را اجابت نکند مسلمان نیست.»(5)
امیرالمؤمنین (علیه السلام) نیز فرمودند:«کونا للظالم خصماً و للمظلوم عوناً؛ همواره خصم ظالم و یار و یاور مظلوم باشید» (6)
منافع و امنیت ملی:
حمایت مادی و معنوی از هسته های مقاومت و نهضت های آزادی بخش در سراسر جهان اسلام، علاوه بر آنکه به عنوان وظیفه انسانی و دینی دولت و جامعه اسلامی است؛ نقش بسیار زیادی در تأمین منافع و امنیت ملی و گسترش حوزه های نفوذ کشورمان در ابعاد مختلف دارد و به عنوان یکی از مهم ترین اهرم های قدرت برای جمهوری اسلامی است که موجب بازدارندگی در برابر نیات تجاوز طلبانه آنها در منطقه خواهد بود.
کمک به این مردم مبارز، به معنای استحکام بخشیدن به سنگرهای دفاعی خود است. آینده نگری و تأمین منافع بلندمدت، خود بهترین دلیل بر انجام چنین اقداماتی است؛ زیرا آرمان ها و اهداف توسعه طلبانه رژیم صهیونیستی، هرگز به فلسطین و لبنان محدود نیست؛ بلکه آنان آرزوی سیطره بر منطقه و جهان اسلام را در سر دارند. امروز محور مقاومت این رژیم را در مرزهای خود محصور نموده است. بی تردید اگر این کشورها در برابر این رژیم غاصب و متجاوز، ایستادگی نمی کردند، کشور ما باید در مرزهای خود هزینه ای به مراتب بیشتر و سنگین تر برای حفظ امنیت خود می کرد. از این نظر از منظر منافع ملی نیز حمایت از محور مقاومت هزینه ای است که کشور ما در قبال تأمین امنیت می پردازد.
برخی وجود نیازهای داخلی و اقشار محروم داخل کشور را دستاویزی برای زیر سؤال بردن کمک کشورمان به این کشورها قرار می دهند، در حالی که این دو مسئولیت با یکدیگر منافاتی نداشته و هر کدام در جای خود اهمیت دارد و نباید میان این وظیفه تقابل و دوگانگی تصور کرد. همانگونه که بر اساس آموزه های دینی توجه به فقرا و نیازمندان کشور لازم است، اهتمام و توجه به حال مسلمانان نیز از نشانه های اسلام برشمرده شده است.
آنچه در برخی شبکه های اجتماعی و از زبان بعضی شنیده می شود که چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است با آموزه های دینی و مسأله ایثار در اسلام منافات دارد. در برخی موارد لازم است فرد ایثار و فداکاری نماید و با وجود نیاز و احتیاج خود، دیگری را مقدم بدارد . سیره و روش ائمه اطهار علیهم السلام نیز به خوبی بیانگر این روحیه است «وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى حُبِّهِ مِسْکِیناً وَ یَتِیماً وَ أَسِیراً»« و غذاى (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند به مسکین و یتیم و اسیر مى دهند.»(7)
ضمن آنکه کمک های بشر دوستانه یک عرف بین المللی و از اقداماتی است که کشورها در مواقع نیاز سایر کشورها انجام می دهند.
از این رو -در کنار ضرورت داشتن دیدی کلان و جهانی در تأمین امنیت و منافع ملی- با وجود اهمیت رسیدگی به وضعیت سایر مسلمانان و ضرورت حمایت از آنان در برابر رژیم صهیونیستی که مورد حمایت همه جانبه آمریکاست و نداشتن پشتیبان و حامی به جز جمهوری اسلامی، آیا می توان انتظار داشت که نظام اسلامی این مسلمانان را به حال خود رها کند و تنها به فکر حمایت و رسیدگی به مردم خود باشد؟
پی نوشت ها:
1. بیانات مقام معظم رهبری در دیدار دستاندرکاران ساخت ناوشکن جماران؛ 1388/11/30.
2. سخنرانی تلویزیونی بمناسبت عید مبعث؛ 1399/12/21.
3. سوره نساء، آیه 75.
4. کلینی، اصول کافی، ج 2، ص 163.
5. کلینی، اصول کافی، کتاب الایمان و الکفر، باب الاهتمام بامور المسلمین، ح 5.
6. نهج البلاغه ، نامه 47.
7. سوره انسان ، آیه 8.
فرض نادرست دیگر این سؤال دوگانه گی و تفکیک میان امنیت و مسائل داخلی کشور است. از الزامات اولیه رسیدگی به مسائل داخلی هر کشور، تأمین امنیت است و بدون وجود امنیت، نمی توان به مسائل داخلی توجه لازم داشت و نیازهای داخلی را تأمین کرد.
تأمین نیازهای ضروری معیشتی، بهداشت، آموزش، اشتغال، مسکن و ایجاد رفاه مردم از وظایف و مسئولیت های اولیه هر حکومتی از جمله حکومت اسلامی است در عین حال همه اینها متوقف بر وجود امنیت است از این رو دوگانه سازی امنیت و مسائل داخلی ناشی از فهم و برداشت نادرست از نیازها و اولویت های کشور است.
البته مقاومت در برابر زیاده خواهی مستکبران بی هزینه نیست، اما نباید تصور کرد که تنها مقاومت در برابر نظام سلطه هزینه داشته و کنار آمدن و سازش با آن هزینه ای ندارد. تجربه کشورهای سازشگر همچون سرنوشت لیبی قذافی، کشورهای عربی، ایران دوره پهلوی و… نشان از هزینه گزاف سازش دارد که هویت و عزت این کشورها را از بین برده است.
حکومت ایران و نداشتن دوست بین کشورهای مهم و بزرگ جهان:
اینکه کشورهای مهم و بزرگ و در نگاه بعضی نظام جهانی را در آمریکا و چند کشور اروپایی خلاصه کنیم، تصور و نگاه نادرستی است، نظام بین الملل و کشورهای مهم در این چند کشور خلاصه نشده و امروز در عرصه جهانی کشورهای مهم و تأثیر گذاری همچون چین و روسیه وجود داشته و ائتلاف ها و پیمان های متعددی میان کشورها منعقد شده است.
جمهوری اسلامی خواهان صلح و عدالت و برچیده شدن سلطه جویی و ظلم در عرصه بین المللی و این رویکرد به مذاق نظام سلطه خوش نیامده و به دشمنی با کشور ما برخاسته اند.
جمهوری اسلامی مرزهای خود را بر روی هیچ کشوری نبسته است. سیاست خارجی جمهوری اسلامی و روابط با سایر کشورها از همان آغاز شکل گیری به روشنی ترسیم شده و بر پایه احترام متقابل و مسالمت آمیز و حفظ استقلال همه جانبه و نفی هر گونه سلطه جویی و سلطه پذیری استوار شده است و با همه کشورها در این چارچوب رابطه داشته و دارد. طبیعی است با کشوری همچون آمریکا که به دنبال زیاده خواهی و تحمیل خواسته های خود بوده و به حقوق کشور ما احترام نمی گذارد، امکان رابطه ای عزتمندانه وجود ندارد و این مشکل از ناحیه آمریکاست نه کشور ما. جمهوری اسلامی تنها خواهان استقلال و عزت خویش بوده و به دنبال دشمنی نیست، اما این استقلال و عدالت خواهی خوشایند نظام سلطه نیست. همانگونه که مقام معظم رهبری فرمودند:«گناه جمهوری اسلامی و گناه ملتی که به این جمهوری و به این اسلام دل سپرده و در راه او حرکت کرده، فقط همین است که می خواهد زیر بار زور و سلطه و توهین دیگران به شخصیت خودش نرود.» (1)
جمهوری اسلامی با کشورهای مختلف روابط خوب و نزدیکی دارد از کشورهای همسایه گرفته تا کشورهای شرق و آفریقا و آمریکای لاتین. البته دشمنان نظام به رهبری آمریکا تلاش می کنند که چهره ای نامناسب از کشور ما در عرصه بین المللی نشان دهند. مقام معظم رهبری با اشاره به تحریف و دروغگویی جبهه استکبار فرمودند: «آنها به دروغ در تبلیغات خود میگفتند جمهوری اسلامی با تمام دنیا سرِ ناسزگاری و ستیزه دارد درحالیکه نظام اسلامی بر اساس تأکیدات قرآن، فقط در مقابل کسانی قرار دارد که با ملت ایران دشمنی میکنند و با بقیه ملتها و کشورها از هر آیین و نژادی روابط دوستانه دارد.» (2)
دلایل حمایت و کمک کشورمان از سوریه، لبنان و فلسطین:
کمک کشورمان به مردم مظلوم فلسطین، لبنان و سوریه از سه منظر قابل بررسی است.
مسئولیت انسانی:
وجدان انسانی حکم می کند که هر انسان آزاده ای در برابر ظلم و جنایت رژیم غاصب صهیونیستی و رژیم سعودی بر علیه مردمی که تنها جرم آنها دفاع از سرزمین و حقوق خود خویش است، بی تفاوت نبوده و از مظلوم در برابر ظالم دفاع و حمایت کرد .
مسئولیت اسلامی:
علاوه بر مسئولیت انسانی، مسئولیت دینی نیز ایجاب می کند که از مسلمانان در سایر کشورها در برابر دشمنان حمایت شود.
بر اساس آیات و روایات جامعه اسلامی پیکره واحدی است و مسلمین نمی توانند در قبال تهاجم بیگانگان به سایر مسلمانان بی تفاوت باشند. چنانکه خداوند متعال در قرآن کریم با صراحت به حمایت و دفاع از ستمدیدگانی که مورد ظلم قرار گرفته و از وطن و کاشانه خویش اخراج و آواره شده اند ، فرمان می دهد:« وَ ما لَکُمْ لا تُقاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ الْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنا أَخْرِجْنا مِنْ هذِهِ الْقَرْیَةِ الظّالِمِ أَهْلُها وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ وَلِیًّا وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ نَصِیراً؛چرا در راه خدا و برای رهایی مردان و زنان و کودکانی که [به دست ستمگران تضعیف شده اند ]پیکار نمی کنید؟! همان افراد [ستمدیده ای ]که می گویند: پروردگار ما را از این شهر (مکّه) که اهلش ستمگرند، بیرون ببر، و از طرف خود برای ما سرپرستی قرار ده واز جانب خود، یار و یاوری برای ما تعیین فرما»(3)
پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله ) فرمودند: «من اصبح و لم یهتم بامور المسلمین فلیس بمسلم»(4) و «من سمع رجلاً ینادی یا للمسلمین فلم یجبه فلیس بمسلم؛ هر کس فریاد استغاثه هر مظلومی (اعم از مسلمان یا غیر مسلمان) را بشنود که مسلمین را به یاری می طلبد، اما فریاد او را اجابت نکند مسلمان نیست.»(5)
امیرالمؤمنین (علیه السلام) نیز فرمودند:«کونا للظالم خصماً و للمظلوم عوناً؛ همواره خصم ظالم و یار و یاور مظلوم باشید» (6)
منافع و امنیت ملی:
حمایت مادی و معنوی از هسته های مقاومت و نهضت های آزادی بخش در سراسر جهان اسلام، علاوه بر آنکه به عنوان وظیفه انسانی و دینی دولت و جامعه اسلامی است؛ نقش بسیار زیادی در تأمین منافع و امنیت ملی و گسترش حوزه های نفوذ کشورمان در ابعاد مختلف دارد و به عنوان یکی از مهم ترین اهرم های قدرت برای جمهوری اسلامی است که موجب بازدارندگی در برابر نیات تجاوز طلبانه آنها در منطقه خواهد بود.
کمک به این مردم مبارز، به معنای استحکام بخشیدن به سنگرهای دفاعی خود است. آینده نگری و تأمین منافع بلندمدت، خود بهترین دلیل بر انجام چنین اقداماتی است؛ زیرا آرمان ها و اهداف توسعه طلبانه رژیم صهیونیستی، هرگز به فلسطین و لبنان محدود نیست؛ بلکه آنان آرزوی سیطره بر منطقه و جهان اسلام را در سر دارند. امروز محور مقاومت این رژیم را در مرزهای خود محصور نموده است. بی تردید اگر این کشورها در برابر این رژیم غاصب و متجاوز، ایستادگی نمی کردند، کشور ما باید در مرزهای خود هزینه ای به مراتب بیشتر و سنگین تر برای حفظ امنیت خود می کرد. از این نظر از منظر منافع ملی نیز حمایت از محور مقاومت هزینه ای است که کشور ما در قبال تأمین امنیت می پردازد.
برخی وجود نیازهای داخلی و اقشار محروم داخل کشور را دستاویزی برای زیر سؤال بردن کمک کشورمان به این کشورها قرار می دهند، در حالی که این دو مسئولیت با یکدیگر منافاتی نداشته و هر کدام در جای خود اهمیت دارد و نباید میان این وظیفه تقابل و دوگانگی تصور کرد. همانگونه که بر اساس آموزه های دینی توجه به فقرا و نیازمندان کشور لازم است، اهتمام و توجه به حال مسلمانان نیز از نشانه های اسلام برشمرده شده است.
آنچه در برخی شبکه های اجتماعی و از زبان بعضی شنیده می شود که چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است با آموزه های دینی و مسأله ایثار در اسلام منافات دارد. در برخی موارد لازم است فرد ایثار و فداکاری نماید و با وجود نیاز و احتیاج خود، دیگری را مقدم بدارد . سیره و روش ائمه اطهار علیهم السلام نیز به خوبی بیانگر این روحیه است «وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى حُبِّهِ مِسْکِیناً وَ یَتِیماً وَ أَسِیراً»« و غذاى (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند به مسکین و یتیم و اسیر مى دهند.»(7)
ضمن آنکه کمک های بشر دوستانه یک عرف بین المللی و از اقداماتی است که کشورها در مواقع نیاز سایر کشورها انجام می دهند.
از این رو -در کنار ضرورت داشتن دیدی کلان و جهانی در تأمین امنیت و منافع ملی- با وجود اهمیت رسیدگی به وضعیت سایر مسلمانان و ضرورت حمایت از آنان در برابر رژیم صهیونیستی که مورد حمایت همه جانبه آمریکاست و نداشتن پشتیبان و حامی به جز جمهوری اسلامی، آیا می توان انتظار داشت که نظام اسلامی این مسلمانان را به حال خود رها کند و تنها به فکر حمایت و رسیدگی به مردم خود باشد؟
پی نوشت ها:
1. بیانات مقام معظم رهبری در دیدار دستاندرکاران ساخت ناوشکن جماران؛ 1388/11/30.
2. سخنرانی تلویزیونی بمناسبت عید مبعث؛ 1399/12/21.
3. سوره نساء، آیه 75.
4. کلینی، اصول کافی، ج 2، ص 163.
5. کلینی، اصول کافی، کتاب الایمان و الکفر، باب الاهتمام بامور المسلمین، ح 5.
6. نهج البلاغه ، نامه 47.
7. سوره انسان ، آیه 8.
حمايت از محور مقاومت
حمایت از محور مقاومت