راهکار مشکلات و مفاسد اقتصادی

پاسخ کوتاه:
وجود برخی مشکلات اقتصادی و مفاسد اقتصادی در کشور قابل انکار نیست، اما اگر به مشکلات توجه می شود به تلاش ها و اقدامات صورت گرفته در این زمینه نیز باید توجه بشود.
در برابر مشکلات یا بایدکوتاه آمد و از حل آنها و اصلاح امور نا امید شد، یا با امید و به کار بستن تلاش و کوشش می توان بر مشکلات غلبه کرد.؟نه عقل و منطق و نه دین و آموزه های دینی به ما اجازه می دهد که نسبت به آینده و حل مشکلات مأیوس شویم.؟ آیا ما تمام توان و ظرفیت های خود را در راه حل مشکلات و اصلاح نا بسامانیها به کار بسته ایم که نسبت به حل آن مأیوس و نا امید گردیم؟ آیا دولت و مسئولان تراز نظام جمهوری اسلامی در همه دوره ها سر کار بوده اند که مشکلات با وجود آن قابل حل نبوده است یا شاهد سرکار آمدن دولتهایی بوده ایم که به جای تلاش برای تحقق الگوی بومی پیشرفت، به نسخه برداری از الگوهای غربی توسعه دلخوش کرده و به دنبال تحقق آن بوده اند؟ یا با توجه نکردن به اولویت های کشور و ترجیح منافع حزبی و گروهی بر منافع ملی و… فرصت خدمتگزاری و حل مشکلات را از دست داده است؟ بنابر این، امید به آینده عامل تحرک و انگیزه بخش برای رسیدن به هدف های متعالی نظام است.

1. وجود برخی مشکلات اقتصادی و مفاسد اقتصادی در کشور قابل انکار نیست، اما اگر به مشکلات توجه می شود به تلاش ها و اقدامات صورت گرفته در این زمینه نیز باید توجه بشود. مشکلات اقتصادی در کشور ناشی از عوامل مختلفی است:بخشی ناشی از مشکلات ساختاری اقتصاد( از جمله وابستگی به نفت، فقدان خصوصی سازی واقعی، برورکراسی دست وپا گیر، پایین بودن بهره وری، مشکلات نظام بانکی و مالیاتی و گمرکی و ضعف شفافیت و نظارت و…) و بخشی به دلیل ضعف برنامه ریزی، مدیریتی، عملکرد مسئولان، ضعف روحیه انقلابی و جهادی، نگاه نادرست حاکم بر اقتصاد و نسخه برداری از الگوی اقتصاد سرمایه داری در برهه های مختلف و چشم دوختن به بیرون کشور و گره زدن مشکلات اقتصادی به تحریم ومانند آن و کم توجهی به ظرفیت های داخلی کشور و فقدان روحیه اعتماد به نفس و بخشی نیز متأثر از تحریم ها و فشارهای خارجی است و نسخه رهایی بخش این مشکلات، برطرف نمودن مشکلات ساختاری و تحقق کامل اقتصاد مقاومتی است. نباید فراموش کرد که مشکلات اقتصادی امروز محصول دولتهای گذشته بوده و نمی توان انتظار داشت که دولت کنونی در مدت کوتاهی بتواند تمامی این مشکلات را برطرف نماید. در عین حال دولت تلاش های مؤثری را برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور انجام داده و شاهد گشایش هایی در عرصه اقتصادی در این مدت بوده ایم که می توان به عضویت کشور در پیمان شانگهای و تأثیرات مثبت اقتصادی آن برای کشور و گسترش روابط و تبادلات تجاری با کشورهای همسایه و افزایش صادرات نفتی و غیر نفتی و جلوگیری از استقراض از بانک مرکزی به عنوان یکی از عوامل زمینه ساز تورم و… اشاره کرد که ان شاء الله مردم تأثیرات آن را در آینده کوتاه در زندگی خود لمس خواهند کرد.
2. در زمینه مفاسد اقتصادی نیز با وجود شکل گیری برخی اختلاس ها، شاهد مقابله و رسیدگی به آن از سوی دستگاه قضایی بوده و هستیم گرچه انتظار این است که جدی تر و قاطع تر با این مسأله برخورد شود و هرازگاهی شاهد ظهور پرونده جدیدی نباشیم که عملکرد دستگاه قضایی را تحت الشعاع خود قرار دهد که این مسأله با اصلاح قوانین و تنظیم قوانین بازدارنده و برطرف نمودن خلأهای قانونی و بستن گلوگاههای فساد و شفافیت و نظارت دقیق دستگاهها بر زیر مجموعه های خود و انضباط مالی محقق می شود.
اما در مورد فساد در فولاد مبارکه توجه به چند نکته لازم است.
نکته اول:قرائت زودهنگام گزارش این تحقیق و تفحص درصحن مجلس بدون هماهنگی‌های لازم با قوه قضاییه ایراد نخست آن طی روزهای اخیر بوده است.متاثر ازچنین اقدامی افکار عمومی قبل از هرگونه روند رسیدگی قضایی، رأی خود را در این پرونده صادر کرد و یک‌بار دیگر فضای امنیت روانی جامعه متأثر از بروز یک «فساد بزرگ اقتصادی» دیگر در کشور شده است؛ پرونده‌ای که هنوز قوه قضاییه از آن خبر ندارد.
گزارش‌های تحقیق و تفحص در ادوار مجلس با ضرورت‌سنجی قرائت در صحن علنی یا غیرعلنی به‌صورت اجمالی یا تکمیلی ارائه می‌شوند. مجلس در گزارش تحقیق و تفحص فولاد مبارکه، قرائت آن را روی آخرین درجه گذاشت و چنین تصمیمی القای یک فساد بزرگ اقتصادی دیگر در کشور را به همراه داشت.
اتخاذ چنین شیوه‌ای از سوی نمایندگان بر ضدهدف غایی آنها که مقابله با فساد است عمل می‌کند و منجر به بروز حاشیه‌های پررنگ‌تر از متن در جامعه می‌شود. افکار عمومی بیش از آنکه در این اتفاق هوشیاری مجلس و نهادهای نظارتی در کشف مفاسد و تخلفات را مدنظر قرار دهد، بر مدار تبلیغات منفی مفاسد ساختاریافته و سرایت آن به ارکان نظام حرکت می‌کند؛ در چنین فضایی دیگر توجه نمی‌شود که تخلفات یا مفاسد احتمالی فولاد مبارکه در کدام ساختار و نظامی کشف و گزارش آن قرائت شده است.آیا ارائه چنین تصویری نقض غرض نیست؟
شبهات و حتی گزارش تحقیق و تفحص مجلس شورای اسلامی را نباید گزاره نهایی معرفی کرد و جا انداخت؛ تنها زمانی می‌توان اشخاص را مجرم قلمداد کرد و اعداد و ارقام فساد را اعلام نمود که آخرین مرحله فرجام‌خواهی متهم صورت گرفته باشد؛ پیش از آن، بیان اسامی و حتی بیان اعداد و ارقام، تنها بازی با روح و روان متهمین و البته مردم است.
این نوشته و اعدادی که در گزارش تحقیق و تفحص مطرح شده است را در گوشه‌ای ثبت کنید و با رأی نهایی دادگاه که صادر خواهد شد، تطبیق دهید؛ خواهید دید که بسیاری از آنچه در این پرونده، رانت یا تخلف معرفی شده، وجه صحیحی نداشته است.
اساسا فلسفه و شأن تحقیق و تفحص هم این نیست که بتواند مثل دادگاه عمل کند؛ اما شاید مردم، تفکیکی بین گزارش تحقیق و تفحص با رأی نهایی دادگاه، قائل نباشند و آنچه این میان، ذبح می‌شود، اعتماد مردم است.
گرچه رقم فساد 92 هزار میلیاردی بلافاصله پس از گزارش تحقیق و تفحص مجلس، رسانه ای شد و در رسانه های داخلی و خارجی در مورد آن مانور داده شد، اما بنا بر متن گزارش منتشرشده، بیش از 57 هزار میلیارد این رقم بابت تفاوت مابین قیمت فروش فولاد با بازار بوده و دلیل این اتفاق، قیمت‌گذاری دستوری در بورس کالا بوده است.
عدد دیگر اینکه بیش از بیست و خرده‌ای هزار همت از این گزارش، چون در قالب ترک تشریفات بوده جزو تخلف گزارش شده است.
در همین دو فقره از آن عدد 92 هزار میلیاردی، معلوم شد که بیش از 75 هزار میلیاردش یا تخلف ناشی از ناکارآمدی بوده یا اصلا در دفاع مشخص خواهد شد که تخلفی صورت نگرفته است.
نکته دوم اینکه انتشار این گزارش‌ها به این نحو، ظلم آشکار به افراد فارغ از هر جناح‌بندی است. گزارش ادعایی باید مورد بررسی قرار گیرد؛ موارد اتهامی و افراد مورد اتهام باید حرفشان شنیده بشود و بعد آنانی که مجرم و متخلف هستند باید در حد جرمشان تنبیه شوند تا عدالت برقرار شود.
انتشار این گزارش ظلم بود؛ ظلم به دو دسته از افراد، اول افرادی که بدون دفاع یا بررسی نهایی اسمشان در لیست بود و دوم هم افکار_عمومی که مورد هجمه این اطلاعات ترسناک قرار گرفت. متنی که هنوز فرایند تایید ش طی نشده، در صحن علنی قرائت نشده چگونه انتشار عمومی می‌یابد؟!
نکته سوم این است که روایت غلط، مسیر اصلاح را نابود می‌کند؛ برخی موضوعاتی که در ماجرای فولاد گفته می‌شود از جنس ناکارآمدی است. در ماجرای این گزارش، موضوع فساد نیست بلکه این گزارش نشان‌دهنده اتلاف انرژی ارزان ایران به دلیل سیاستگذاری غلط و ناکارآمدی است؛ اولی یک راه‌حل دارد، دومی مسیر دیگری پیش رویش است.
داستان فولاد مبارکه ماجرایی نیست که رسانه های معاند در مورد آن می‌گویند و اتفاقا این بررسی‌ها و تفحص‌ها نشان‌دهنده اینست که نظام به دنبال کارآمدسازی خود است و دستگاه قضایی نیز به آن رسیدگی خواهد کرد.
3. هرچند بروز برخی مفاسد و وجود بعضی مشکلات در کشور زیبنده نیست، اما توجه به تلاشها و دستاوردهای کشور در بخش های مختلف و موفقیت های ان در عرصه های مختلف علمی و فناوریهای نوین و قرار گرفتن در میان چند کشور برتر دارنده آن با وجود همه فشارها و تحریم ها و جایگاه تأثیر گذار کشورمان در عرصه منطقه و جهان می تواند نقطه های امید بخش باشد.
مهمترین نقاط امید بخش آینده کشور
الف.ایمان به وعده نصرت و یاری الهی«ان تنصروا الله ینصرکم»، جمهوری اسلامی بر پایه فرهنگ اسلام ناب، در مسیر نصرت و یاری دین خدا درعصر جاهلیت مدرن و حاکمیت تفکر سکولار گام نهاده و با ایمان به وعده الهی، در برابر همه دشمنیها و کارشکنیها ایستاده است.
مقام معظم رهبری فرمودند:«خدا می گوید: اِن تَنصُرُوا اللهَ یَنصُرکُم؛ اگر شما نصرت کردید خدا را، یعنی به سمت تمدّن اسلام و جامعه‌ اسلامی و تحقّق دین خدا پیش رفتید، خدا شما را یاری می کند.» (بیانات در دیدار جمعی از دانشجویان؛98/3/1)
ب.ظرفیت ها و منابع سرشارکشور؛
یکی از نقاط امید بخش کشور، ظرفیت ها و منابع فراوان کشور است که با برنامه ریزی و مدیریت صحیح، می تواند زمینه ساز پیشرفت کشور باشد. ظرفیت های فراوان استفاده نشده کشور در بخش های مختلف، نوید بخش آینده روشنی برای کشور خواهد بود.
ج.نیروی جوان و مستعد کشور
از نقاط امید بخش فرا روی کشور، وجود نیروی جوان و با استعداد و پر تلاشی است که توانسته است با وجود همه مشکلات و سختیها، پیشرفت های خیره کننده در بخش های مختلف را در کشور رقم بزند.
مقام معظم رهبری: «آینده‌ کشور به توفیق الهی، به فضل پروردگار، آینده‌ خوبی است؛ انبوه جماعت جوان این کشور، در دل خود نخبگان زیادی دارند؛ حالا عمده نخبگان دانشگاهی هستند، در بخشهای دیگر هم نخبگانی هستند که ولو دانشگاهی نیستند امّا به‌معنای حقیقی کلمه نخبه‌اند، می توانند نقش‌آفرینی کنند. و این نخبه‌ها کار خود را خواهند کرد؛ احساس مسئولیّت می کنند. بحمدالله اهداف انقلابی و شعارهای انقلابی زنده است؛ دشمن نتوانسته است شعارهای انقلابی را کم‌رنگ بکند؛ جوری است که اگر کسانی هم در دل با این شعارها همراه نیستند، در زبان ناچارند به‌خاطر افکار عمومی، به‌خاطر دل مردم و حضور مردم، با این شعارها همراهی کنند. شعارها بحمدالله زنده است؛ حرکت انقلابی حرکت زنده‌ای است و این از استثناهای تاریخ است؛ هیچ انقلابی را در دنیا ما سراغ نداریم که در طول 35 سال 40 سال، با این‌همه مخالفت، با این‌همه دشمنی، آن خطّ مستقیم و صراط مستقیم خودش را توانسته باشد ادامه بدهد؛ وجود ندارد. حتّی انقلابهای بزرگی که در دنیا می‌شناسید و انقلابهای واقعی که اتّفاق افتاده، نتوانسته‌اند راه خودشان را ادامه بدهند؛ هدفها تغییر پیدا کرده. همین هم هست که دشمنان ما را عصبانی می کند؛ همین است که امروز -اگر با خبرهای خارجی آشنا باشید- مکرّر می‌شنوید، گفته می شود که تا وقتی ایران دنبال انقلاب است، کار ما با ایران مشکل است؛ راست می گویند. و من اضافه می کنم تا وقتی این تفکّر انقلابی و حرکت انقلابی هست، به توفیق الهی پیشرفت ایران، نفوذ روزافزون ایران، هیمنه و تسلّط معنوی و روحی ایران در منطقه و فراتر از منطقه، روزبه‌روز ان‌شاءالله بیشتر خواهد شد.امّا آن چیزی که به نظر من هشدار است، خطر است: ما در داخل کشور عناصر دلسردکننده داریم؛ مراقب باشید؛ مسئولین مراقب باشند. چه‌جوری دلسرد می کنند؟ موجودی‌ها را نفی می کنند. حالا مراکز علمی که شاخصهای پیشرفت علمی را در دنیا معرّفی می کنند، مراکز مشخّصی هستند که همه می‌شناسید. اینها یک شهادتی می دهند به‌نفع جمهوری اسلامی، این حضرات در داخل کشور، یا در روزنامه و مجلّه، یا در تریبون‌های رسمی و غیر رسمی این دستاوردها را انکار می کنند، اینها را توهّم می شمرند! که گاهی اوقات می‌شنفیم. [این‌] توهّم نیست، واقعیّت است. سلّول‌های بنیادی واقعیّت است، نانوی پیشرفته واقعیّت است، پیشرفتهای هسته‌ای واقعیّت است؛ همه‌ دنیا آن را می دانند؛ [امّا اینها] منکر می شوند. حالا یک روزی، حدود پانزده شانزده سال قبل از این، اگر کسی منکر می شد اشکالی نبود، [چون‌] شروع کار بود، خبر نداشتند؛ [امّا] امروز همه‌ دنیا می دانند -یعنی مراکزی که باید بدانند- که ایران در یک حرکت عظیم، سریع، در جادّه‌ علم و فنّاوری دارد پیشرفت می کند؛ این را همه‌ دنیا می دانند، آن‌وقت کسانی بیایند جوانهای ما را دلسرد کنند؛ هم دلسردی از حال، هم دلسردی از آینده؛ [این که بگویند] «آقا چه فایده دارد؟ برای که؟ برای چه؟» اینها دلسردکننده است، اینها خیانت است. هرکس بکند، خیانت است. مدیری انجام بدهد، خیانت است؛ استادی انجام بدهد، خیانت است؛ نویسنده‌ روزنامه و مجلّه‌ای انجام بدهد، خیانت است؛ خیانت به کشور است، خیانت به ناموس ملّی است».(بیانات در دیدار شرکت‌کنندگان در نهمین همایش ملی «نخبگان فردا، 94/7/22)
د.پیشرفت های به دست آمده
از نقاط امید بخش، پیشرفت ها و دستاوردهایی است که جمهوری اسلامی توانسته است با وجود همه فشارها و تحریم ها و دشمنیها به آن دست یابد.
مقام معظم رهبری:«همه چیز ما را به «امید» تشویق می کند؛ همه چیز ما را به «اعتماد به خودمان» تشویق می کند. چرا امیدوار نباشیم؟ مایی که یک روز در فشار دو ابرقدرت – ابرقدرت امریکا و شوروی سابق – توانستیم خودمان را نگه‌داریم و بالا بکشیم، مایی که با محاصره‌ اقتصادی در طول این سال‌های متمادی – که هر زمانی به نحوی محاصره‌ اقتصادی وجود داشته – توانستیم خودمان را به این رتبه از فناوری و علم برسانیم و بخشی از این خلأها و شکاف‌ها را پُر کنیم، چرا به خودمان امیدوار نباشیم؟ چرا به ملت‌مان اعتماد نداشته باشیم؟ تاریخ و سرگذشت ما، امید و اعتماد را به ما املاء میکند؛ ما را وادار می کند که امیدوار باشیم. بله، امیدواریم؛ ما می توانیم؛ توانستیم» (بیانات‌ در دیدار مردم قم‌‌‌ در سالروز قیام نوزده دی؛84/10/19)
ه.نفوذ اندیشه انقلاب اسلامی و بیداری مسلمانان
از نقاط امید بخش، گسترش تفکر انقلاب اسلامی در میان ملتها و بیداری مسلمانان در برابر نظام سلطه و به چالش کشیدن آن است.
مقام معظم رهبری:«مردم دنیا از مقاومت شما امیدوار شدند؛ چون دیدند شما ایستادگى کردید و در مقابل فشار زانو نزدید. اگر دشمن بخواهد امید را از مردم دنیا بگیرد، باید چه‌کار کند؟ باید به مردم دنیا وانمود کند که مقاومت ملّت ایران تمام شد و ملّت ایران نتوانستند مقاومت کنند. اگر العیاذبا‌لله‌ آمریکا و تبلیغات آمریکا و تبلیغات غرب و تبلیغات استکبار بتوانند در دنیا این حرف را به کرسى بنشانند و اگر این را بتوانند در دنیا از آب در بیاورند که ملّت ایران هم با این همه ادّعا و با این همه هیاهو بالاخره نتوانست طاقت بیاورد و بالاخره به زانو درآمد، به مقصود رسیده‌اند؛ همان امیدى که در دلهاى مسلمانها و ملّتها و مستضعفان به وجود آمده بود، مبدّل به یأس خواهد شد.»(بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم در سالروز میلاد حضرت ولی‌عصر (عجّل ا‌لله‌ تعالى فرجه الشّریف)؛68/12/22)
و. افول جبهه استکبار
مقام معظم رهبری:«یکی از نقاط امید، فرسودگی جبهه‌ مقابل ما است. بنده به طور قاطع می گویم … امروز تمدّن غربی دچار انحطاط است، یعنی واقعاً در حال زوال است… البتّه حوادث و تحوّلات جوامع بتدریج اتّفاق می‌افتد؛ یعنی زود احساس نمی شود. حتّی خود اندیشمندان غربی این را احساس کرده‌اند و بر زبان می‌آورند و می گویند. این هم یکی از نقاط امید ما است. تمدّن غربی، تمدّن مادّی در مقابل ما قرار دارد و رو به فرسودگی است. این هم یکی از نقاط امیدبخش است.(بیانات در دیدار جمعی از دانشجویان؛98/3/1)
ممکن است مشکلات و کمبودها به ویژه در بخش اقتصادی بر پیشرفت ها و توسعه کشور سایه افکنده و برخی را مأیوس نماید ، اما واقعیت این است که توسعه و پیشرفت کشور علی رغم همه این کمبودها ، ادامه داشته و نباید با تمرکز بر مشکلات ، از پیشرفت ها و دستاوردهای نظام غافل شده و نسبت به آینده دلسرد و مأیوس گردید.
مقام معظم رهبری در این باره فرمودند: « دشمن در تبلیغات وسیع خود تلاش می کند که کمبود‌های معیشتی و اقتصادی کشور را به نظام اسلامی و به جمهوری اسلامی نسبت بدهد؛ این نقشه‌ دشمن است. آنها می خواهند این‌جور وانمود بکنند که نظام اسلامی قادر نبوده است و قادر نیست مشکل اقتصادی ملّت ایران را و مشکلات اساسی ملّت ایران را حل کند و گره‌ها را باز کند؛ یک سوءاستفاده‌ این‌جوری می خواهند بکنند برای کوبیدن نظام اسلامی. این حرف ناشی از بغض و عداوت و کینه‌ آنها به نظام اسلامی است. این یک حرف خلاف واقع است، خدماتی که نظام اسلامی و جمهوری اسلامی به ایران و ملّت ایران در این مدّت کرده است، یک خدمات برجسته و فوق‌العاده است. اگر وضع ملّت را و وضع کشور را مقایسه کنیم با قبل از دوران اسلامی یعنی در دوران طاغوت، آن‌وقت معلوم می شود که چه خدمات بزرگ و ارزشمندی را نظام اسلامی تقدیم کرده است. بله، ضعفهایی وجود دارد؛ این ضعفها مربوط به مدیریّت ماها است، این مربوط به کمبود‌ها و ناتوانایی‌های مدیرانی است که در بخشهای مختلف مشغول کار بوده‌اند؛ امّا نظام اسلامی توانایی‌هایی را در خود پرورش داده و مدیرانی را تربیت کرده است که توانسته‌اند کارهای بسیار بزرگی را در طول این سی و چند سال برای کشور انجام بدهند؛ آن‌هم درحالی‌که در این سی و چند سال، ملّت از همه طرف در فشار تحریم و فشار اقتصادی دشمنان بوده است.
…خب، ضعفهایی هم داشته‌ایم که کم نبوده؛ بنده از ضعفهای فعّالیّتهای مسئولین کشور -از جمله خودِ این حقیر- در سطح عموم ملّت ایران و در طول سالها، آگاهم؛ ضعفهای زیادی وجود داشته که این مربوط به مدیریّتهای ما است، مربوط به حرکت عمومی نظام اسلامی نیست. ما هرجا یک مدیریّت انقلابیِ فعّالِ پُرتحرّک داشتیم، کار پیش رفته است؛ هرجا مدیریّتهای ضعیف، بی‌حال، ناامید، غیرانقلابی، و بی‌تحرّک داشتیم؛ کارها یا متوقّف مانده است، یا انحراف پیدا کرده است. این مسئله‌ای است که وجود دارد؛ یک اشکالی و یک ضعفی است که وجود دارد؛ باید مدیرانمان ان‌شاءالله پُرانگیزه‌تر باشند، کارآمدتر باشند، تلاش بیشتری را انجام بدهند، و به حول و قوّه‌ الهی همین‌جور هم خواهد شد. من به‌طور قاطع عرض میکنم که اگر مدیریّت در بخشهای مختلف کشور، متدیّن باشد، انقلابی باشد و کارآمد باشد، همه‌ مشکلات کشور حل خواهد شد؛ ما مشکل غیرقابل حلّی در کشور نداریم. »( بیانات مقام معظم رهبری در حرم مطهر رضوی ،96/1/1)
در برابر مشکلات یا بایدکوتاه آمد و از حل آنها و اصلاح امور نا امید شد، یا با امید و به کار بستن تلاش و کوشش می توان بر مشکلات غلبه کرد.؟نه عقل و منطق و نه دین و آموزه های دینی به ما اجازه می دهد که نسبت به آینده و حل مشکلات مأیوس شویم.؟ آیا ما تمام توان و ظرفیت های خود را در راه حل مشکلات و اصلاح نا بسامانیها به کار بسته ایم که نسبت به حل آن مأیوس و نا امید گردیم؟ آیا دولت و مسئولان تراز نظام جمهوری اسلامی در همه دوره ها سر کار بوده اند که مشکلات با وجود آن قابل حل نبوده است یا شاهد سرکار آمدن دولتهایی بوده ایم که به جای تلاش برای تحقق الگوی بومی پیشرفت، به نسخه برداری از الگوهای غربی توسعه دلخوش کرده و به دنبال تحقق آن بوده اند؟ یا با توجه نکردن به اولویت های کشور و ترجیح منافع حزبی و گروهی بر منافع ملی و… فرصت خدمتگزاری و حل مشکلات را از دست داده است؟ بنابر این، امید به آینده عامل تحرک و انگیزه بخش برای رسیدن به هدف های متعالی نظام است.