تنزیه پیامبران علیهم السلام و بشارت مهدویت

پاسخ کوتاه:
اعتقاد شیعه به عصمت انبیاء و ائمه علیهم السلام عمدتا از راه برهان عقلی است. برهان عقلی ، با شواهد غیر قطعی نقلی ، یا انگاره های حاصل از کشف و شهود قابل نقض نیست. چرا که حجّیّت و اعتبار همه ی راههای صحیح شناخت ، متّکی بر عقل است ؛ و تنها یقین عقلی است که حجّیّت ذاتی داشته بی نیاز از مؤیّد خارجی است ؛ به نحوی که انکار حجّیّت ذاتی عقل ، منجرّ به سفسطه ، مستلزم تناقض و بلکه اثباتگر حجّیّت عقل است. تنها راه نقض برهان عقلی این است که برهانی بر خلاف آن اقامه شود تا برهان نبودن آن استدلال روشن گردد. پس با یقین عقلی بر عصمت انبیاء علیهم السلام ، هر مطلب و روایتِ به ظاهر حاکی از عدم عصمت انبیاء علیهم السلام ، متشابه محسوب میشود. با توجّه به مطالب فوق و به حکم آیه ی هفت از سوره ی آل عمران که از تمسّک به متشابهات منع کرده ، چنگ زدن به متشابهات در مقابل برهان قطعی عقلی ، جایز نبوده ، خروج از صراط مستقیم اندیشه منطقی است. لذا اهل تحقیق را شایسته است که در طریق حقیقت جویی ، مراقب کج راهه ها بوده و توجّه تامّ به منطق اندیشه ی درست داشته باشند.

اعتقاد شیعه به عصمت انبیاء و ائمه علیهم السلام عمدتا از راه برهان عقلی است. برهان عقلی ، با شواهد غیر قطعی نقلی ، یا انگاره های حاصل از کشف و شهود قابل نقض نیست. چرا که حجّیّت و اعتبار همه ی راههای صحیح شناخت ، متّکی بر عقل است ؛ و تنها یقین عقلی است که حجّیّت ذاتی داشته بی نیاز از مؤیّد خارجی است ؛ به نحوی که انکار حجّیّت ذاتی عقل ، منجرّ به سفسطه ، مستلزم تناقض و بلکه اثباتگر حجّیّت عقل است. تنها راه نقض برهان عقلی این است که برهانی بر خلاف آن اقامه شود تا برهان نبودن آن استدلال روشن گردد. پس با یقین عقلی بر عصمت انبیاء علیهم السلام ، هر مطلب و روایتِ به ظاهر حاکی از عدم عصمت انبیاء علیهم السلام ، متشابه محسوب میشود. با توجّه به مطالب فوق و به حکم آیه ی هفت از سوره ی آل عمران که از تمسّک به متشابهات منع کرده ، چنگ زدن به متشابهات در مقابل برهان قطعی عقلی ، جایز نبوده ، خروج از صراط مستقیم اندیشه منطقی است. لذا اهل تحقیق را شایسته است که در طریق حقیقت جویی ، مراقب کج راهه ها بوده و توجّه تامّ به منطق اندیشه ی درست داشته باشند. همه ادیان الهی و غیر الهی از دیرباز به مسئله منجی اعتقاد داشته اند و آن را از باورهای خدشه ناپذیر خود می پندارند، به عبارت دیگر عقیده به منجی قبل از ظهور اسلام نیز وجود داشته است. اعتقاد ادیان به منجی باورداشتی است پردامنه و دارای گستره وسیع به طوری که همه پیروان ادیان آسمانی و غالب ادیان غیر آسمانی را در نوردیده و همه آنان به نوعی بدان اذعان و اعتقاد دارند. بی شک وقتی که وجود و پیدایش ادیان دارای سابقه طولانی و دیرینه باشد پس بالتبع منجی‌گرائی که در اسلام از آن به مهدویت یاد شده نیز دارای سابقه دیرینه خواهد بود. قدمت اندیشه مهدویت از منظر روایات به دو طریق روایات معصومین علیهم السلام پیرامون مهدویت و روایات انتساب اندیشه مهدویت به پیش از اسلام و بشارت آنها به وجود امام مهدی عجل الله تعالی فرجه قابل اثبات است