ظهور و مرگ شیطان

پاسخ کوتاه:
اسحاق بن یعقوب می گوید: «از امام صادق علیه السلام پرسیدم: اینکه خداوند به شیطان فرمود منتظر وقت معلوم باش، این وقت معلوم کی خواهد بود؟ حضرت فرمودند: روز قیام قائم ماست. وقتی خداوند او را برانگیخته می کند و آماده ی قیام در مسجد کوفه است، در آن وقت شیطان در حالی که با زانوهای خود راه می رود به آنجا می آید و می گوید: ای وای، از خطر امروز! قائم پیشانی شیطان را گرفته و گردنش را می زند. آن موقع روز وقت معلوم است که مدت او به آخر می رسد.»

ابلیس علیه اللعنه دشمن حضرت صاحب الامر عجل الله تعالی فرجه الشریف است.
بزرگترین نبرد آن حضرت عجل الله تعالی فرجه الشریف در آخرالزّمان، با ابلیس و لشکریانش است. تا این ملعون از بین نرود، وسوسه ظلم و ستمگری در مردم از بین نمیرود.
از سجده بر حضرت آدم علی نبینا و آله و علیه السلام سر باز زد و توبه نکرد، او را «ابلیس» به معنای مأیوس شده از رحمت خداوند خواندند. 
اعمال فراوان و کوشش های مداوم او با تکبّر از بین رفت. او شش هزار سال عبادت کرد که مشخص نیست از سال های دنیا یا آخرت است؛ امّا با لحظه ای تکبّر، همه را نابود کرد.» 
شیطان دشمن خدا و پیشوای متعصب ها و سرسلسه متکبران است که اساس عصبیت را بنا نهاد و بر لباس برتری جویی و خود بزرگ بینی با خداوند در افتاد. لباس بزرگی را بر تن پوشید و پوشش تواضع و فروتنی را از تن به در آورد.
نتیجه این غرور و خود بزرگ بینی، رانده شدن از درگاه خداوند بود. خداوند فرمود: «از آن (مقام و مرتبه ات) فرود آی! تو حق نداری در آن (مقام و مرتبه) تکبّر کنی! بیرون رو، که تو از افراد پست و کوچکی! » ابلیس از این زمان کینه انسان را به دل گرفت و به حضرت باری تعالی عرض کرد: «پروردگارا! مرا تا قیامت مهلت ده! [خداوند] فرمود: تو از مهلت داده شدگانی؛ ولی تا روز و زمان معین!» رواج این همه گناه و شرک و آلودگی، خود گواه همین مدّعاست که شیطان، در فریب فرزندان آدم علیه السلام ، تمام کوشش خود را به کار بسته است و دست به دست نفس امّاره، بسیاری از انسان ها را از خوی انسانی شان جدا کرده است. پیش از ظهور، جبرئیل امین علیه السلام با ندای اعجازگونه ای حجت را بر مردم تمام می کند و نوید ظهور حضرت مهدی علیه السلام را به همه آنها می دهد. عصر گاهان، ابلیس برای مقابله با این ندا به میدان می آید. 
پایان زندگی شیطان
به بیان روایات، پایان یافتن زندگی شیطان در دستان حضرت صاحب الامر عجل الله تعالی فرجه الشریف است. حضرت مهدی علیه السلام در پی گسترش عدل و داد در زمین هستند و برای رسیدن به این هدف پاک و مقدّس، کارهای مختلفی انجام می دهند که از جمله آنها جنگیدن با موانع تحقّق عدالت جهانی است.
از مهم ترین این جنگ ها می توان به موارد زیر اشاره کرد: جنگ با سفیانی، سپس با یهودیان، سرکوب دجّال و نابود کردن یأجوج و مأجوج و در آخر، جنگ با ابلیس آغاز می شود که نتیجه ی آن هلاکت شیطان است. 
اسحاق بن یعقوب می گوید: «از امام صادق علیه السلام پرسیدم: اینکه خداوند به شیطان فرمود منتظر وقت معلوم باش، این وقت معلوم کی خواهد بود؟ حضرت فرمودند: روز قیام قائم ماست. وقتی خداوند او را برانگیخته می کند و آماده ی قیام در مسجد کوفه است، در آن وقت شیطان در حالی که با زانوهای خود راه می رود به آنجا می آید و می گوید: ای وای، از خطر امروز! قائم پیشانی شیطان را گرفته و گردنش را می زند. آن موقع روز وقت معلوم است که مدت او به آخر می رسد.»