عدل الهی در مجازات فسق و فجور

هرچند شهوت در افراد مختلف یکسان نیست و زن و مرد هم شهوت یکسانی ندارند، اما حد نصاب انجام انجام گناه و معصیت، نافرمانی نهی الهی است، همانگونه که حد نصاب انجام طاعت الهی، فرمانبری از امر الهی است. این حد نصاب و جواز و منع در همه افراد یکسان است.بله در محاسبه دقیق الهی و عدل و رحمت و فضل خدا، خداوند شرایط هر کس را که در اینجا خصلت های ژنتیک هست را در نظر می گیرد. بنابراین کسی که شهوتش بیشتر باشد و در عین حال حد نصاب را رعایت کند، اجر و ثواب بیشتری را به خود جلب می کند، همانگونه که اگر مرتکب گناه شود، ممکن است در عذابش تخفیفاتی داده شود، اما مستحق حداقل جزای گناهی است که مرتکب شده است.در مقابل، بخاطر فضل الهی اگر کار نیک انجام دهد، ده برابر پاداش می گیرد.حدود نافرمانی و فرمانبری هم دقیق در دین خدا و شرع مقدس روشن و مشخص و مبرهن شده است، مثلا در سوره مبارکه مومنون، آیه 5-7 در وصف مومنان آمده است:«وَالَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ. إِلَّا عَلى‌ أَزْواجِهِمْ أَوْ ما مَلَکَتْ أَیْمانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُومِینَ. فَمَنِ ابْتَغى‌ وَراءَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ العادُونَ»؛ و آنان که دامان خود را (از گناه) حفظ مى‌کنند. مگر در مورد همسرانشان یا کنیزانى که به دست آورده‌اند، پس آنان (در آمیزش با این دو گروه) ملامت نمى‌شوند. پس هر کس فراتر از این (همسر و کنیز) طلب کند، پس آنانند که متجاوزند. یعنی از حد نصاب جواز و منع و امر و نهی الهی تجاوز کرده اند.