دفاع از نظام – وجود مشکلات اقتصادی

درست است که وضعیت اقتصادی مناسب و زیبنده کشور و مردم ما نیست، اما وجود این مشکلات و برخی کمبودها موجب دفاع نکردن از نظام نمی شود. زیرا؛اولاً؛ مبانی، اصول و ارزش های اسلامی همچون حاکمیت اسلام ناب، مردمسالاری دینی، عدالت، استقلال و پیشرفت همه جانبه کشور، نفی سلطه و ایستادگی در برابر مستکبران و حمایت از مظلومان ریشه در فرهنگ ناب اسلامی داشته و اهداف نظام به دلیل مبتنی بودن بر فطرت انسانی هیچگاه کهنه و بی نیازی نخواهد شد.ثانیاً؛ رهبری و جایگاه آن بر اساس مبانی اسلامی تنظیم شده است و مسیر ترسیم شده برای آن مسیر روشن و صحیحی است که می تواند سعادت مادی و معنوی را برای همگان رقم بزند. مقصد مشخص شده و راه نیز مشخص است و در حال پیمودن این مسیر هستیم البته در طی مسیر مشکلات و موانعی وجود دارد، اما باید آنها را کنار زد نه آنکه از پیمودن مسیر دست برداشت.ثالثاً؛ دستاوردها و پیشرفت های خیره کننده کشور در عرصه های مختلف؛ پزشکی، نانو، هوا و فضا، هسته ای و نظامی که کشور ما را در برخی از این حوزه ها در میان چند کشور برتر دنیا قرار داده است، گویای کارآمدی و ظرفیت فراوان کشور در تحقق پیشرفت همه جانبه است. بنابر این نباید تنها صرفاً بر مشکلات و کاستیها متمرکز شد و از این ظرفیت بزرگ غافل شد.رابعاً؛ مگر مشکلات و وجود برخی فساد ناشی از آرمان ها و ارزشها و اصل نظام است که وجود آن را دلیل بر عدم دفاع از نظام بدانیم و از اعتقاد به آن دست برداریم؟ فساد و ناکارآمدی موجود ناشی از دوری از مبانی اسلامی و اصول انقلاب و اقدامات برخی مسئولان و سستی و کوتاهی در انجام مسئولیهای خویش و انتخاب مردم است. درست است که تحقق عدالت و پیشرفت و ترسیم جامعه ای ارزشی بدون مشکلات و آسیب های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی از اهداف حکومت دینی است، اما در تحقق این اهداف، صرف تشکیل حکومت دینی کافی نبوده و باید شرایط و زمینه های تحقق این اهداف- همانند پایبندی و همکاری همه بخش های مدیریتی، مراکز نخبگانی و آحاد مختلف مردم- نیز فراهم گردد و موانع و آسیب های فرا روی حکومت دینی برطرف شود. این گونه نیست که حکومت دینی تحت هر شرایطی و با وجود موانع بتواند به اهداف مورد نظر خود دست یابد و وظایف خود را به طور کامل انجام دهد. دستیابی حکومت دینی به اهداف ترسیم شده خویش، از یکسو نیازمند همراهی و مشارکت مردم با حکومت دینی و انجام مسئولیت ها توسط مردم است. امروز بخشی از ناهنجاریهای جامعه به دلیل عدم همراهی مردم با حکومت اسلامی است، به عنوان نمونه در زمینه حجاب و پوشش با ناهنجاریهایی در جامعه مواجه هستیم، گرچه در مسئولیت حکومت دینی در این زمینه تردیدی وجود ندارد و بخشی از وضعیت موجود، نتیجه ضعف فرهنگ سازی و برنامه ریزی جامع و منطقی و وجود برخی مشکلات اجتماعی و اقتصادی به عنوان زمینه های آن است، اما بخش دیگری از این مسأله متوجه خانواده ها و کم توجهی به این مقوله و دنیاگرایی و عدم توجه به مسئولیت اجتماعی امر به معروف و نهی از منکر و… است. آیا همه این آسیب ها را می توان به حساب حکومت دینی گذاشت؟
از سوی دیگر برای دستیابی به اهداف مورد نظر حکومت دینی، باید مسئولانی دغدغه مند و معتقد به مبانی حکومت اسلامی و در تراز آن وجود داشته باشند، تا بتوانند این اهداف را جامه عمل بپوشانند. اگر مسئولی که در حکومت دینی مسئولیت را پذیرفته است در انجام مسئولیت های خود کوتاهی و اهمالی داشته باشد، نمی تواند انتظار داشت که به صرف تشکیل حکومت و وجود رهبری، همه مسائل جزیی و کلان جامعه و اهداف حکومت دینی را در گستره گسترده آن تحقق بخشید.
به طور خاص در جمهوری اسلامی، عمده مسئولان کشور توسط مردم انتخاب می شوند، اگر مسئولانی که توسط مردم انتخاب می شوند از باورمندی لازم نسبت به حکومت دینی و توانایی تحقق اهداف و انجام مسئولیت ها، برخوردار نباشند، نمی توان انتظار تحقق اهداف را داشت.
مسئولانی که چشم به الگوهای غیر دینی داشته و دلبسته به آن هستند، چگونه می تواند اهداف حکومت دینی را تحقق ببخشند. متاسفانه در دولت های متعددی پس از انقلاب اسلامی – به طور خاص در عرصه اقتصادی و فرهنگی- تفکری حاکم است که به دنبال نسخه برداری از الگوی لیبرال توسعه است و چشم امید به بیرون کشور بسته و از ظرفیت ها و امکانات داخلی کشور غافل شده است، در چنین شرایطی آیا مشکلات اقتصادی کشور را باید به حساب حکومت دینی و ناکارآمدی آن بگذاریم، یا این مشکلات ریشه در ناهماهنگی این افراد با حکومت دینی و اهداف آن دارد.؟
روحیه انقلابی و عزم جهادی در بخش های مختلف دستاوردهای خیره کننده ای را برای کشور ما به ارمغان داشته است که به خوبی گویای ظرفیت مناسب برای تحقق پیشرفت و حل مشکلات در این زمینه است، حال اگر ما به دلیل انتخاب نادرست خود دچار چنین وضعیتی شده ایم، نباید آن را به حساب اصل نظام بگذاریم.
همانگونه که مقام معظم رهبری فرمودند: « ضعفهایی هم داشته‌ایم که کم نبوده؛ بنده از ضعفهای فعّالیّتهای مسئولین کشور -از جمله خودِ این حقیر- در سطح عموم ملّت ایران و در طول سالها، آگاهم؛ ضعفهای زیادی وجود داشته که این مربوط به مدیریّتهای ما است، مربوط به حرکت عمومی نظام اسلامی نیست. ما هرجا یک مدیریّت انقلابیِ فعّالِ پُرتحرّک داشتیم، کار پیش رفته است؛ هرجا مدیریّتهای ضعیف، بی‌حال، ناامید، غیرانقلابی، و بی‌تحرّک داشتیم؛ کارها یا متوقّف مانده است، یا انحراف پیدا کرده است. این مسئله‌ای است که وجود دارد؛ یک اشکالی و یک ضعفی است که وجود دارد؛ باید مدیرانمان ان‌شاءالله پُرانگیزه‌تر باشند، کارآمدتر باشند، تلاش بیشتری را انجام بدهند، و به حول و قوّه‌ الهی همین‌جور هم خواهد شد. من به‌طور قاطع عرض میکنم که اگر مدیریّت در بخشهای مختلف کشور، متدیّن باشد، انقلابی باشد و کارآمد باشد، همه‌ مشکلات کشور حل خواهد شد؛ ما مشکل غیرقابل حلّی در کشور نداریم. »( بیانات مقام معظم رهبری در حرم مطهر رضوی ،96/1/1)
در کنار این شرایط و زمینه ها از موانع و آسیب ها نیز نباید غافل بود. دشمنان اسلام و ارزش های دینی با توجه به اینکه وجود حکومت دینی را مخالف خواسته ها و اهداف خود می بینند، تمامی تلاش خود را برای مقابله با آن به کار می گیرند. از آغاز شکل گیری جمهوری اسلامی شاهد انواع دشمنیها و توطئه ها، فشارها برای توقف و جلوگیری از دستیابی به اهداف خود از سوی دشمنان بوده و هستیم. از جنگ تحمیلی گرفته تا فشارها و تحریم ها و جنگ اقتصادی و تهاجم فرهنگی و جنگ نرم. این تلاش ها در مسیر حرکت نظام اسلامی در دستیابی به اهداف خود، مانع ایجاد کرده و مشکلاتی را برای آن فراهم می آورد. از این رو در تحلیل دستیابی حکومت دینی به اهداف خود باید به این مسأله نیز توجه داشت.
خامساً؛ اگر در نظام برخی از مسئولان دروغ گفتند و یا به مسئولیت های خود عمل نکردند، باید از اعتقاد به نظامی که مبانی و اصول و اهداف آن روشن و با پشتوانه مستحکم دینی و عقلی است، دست برداریم، یا آنکه آن مسئول ضعیف را اصلاح یا تغییر داد؟ آیا منطقی است که به خاطر نا مناسب بودن یک یا چند مسافر، وسیله نقلیه را از حرکت باز داشت و مجموعه سرنشینان و رانده را زیر سؤال برد؟ وجود فساد در بخش های مختلف و برخی مشکلات، آسیب ها و آفت هایی است که متوجه نظام شده است که باید با آن مقابله کرد نه آنکه به دلیل وجود آنها از اصل نظام اسلامی- به عنوان تنها راه سعادت دنیوی و اخروی بانسان- دست برداشت. هیچگاه کشاورز به دلیل برخی آفت ها از اصل کشاورزی، محصول و دسترنج و آنچه برای آن تلاش صادقانه کرده است، دست برنمی دارد، بلکه با آفت ها و آسیب ها مقابله می کند.