بطلان ادعای سَهو یا خطا ی معصومین علیهم السلام

نظرهمه علماى امامیه عصمت تام پیامبرخدا صلى الله علیه و آله است. سهو در امور شرعی یعنی ناقص ماندن شریعت امری محال است.سهو در امور غیر شرعی مورد ادعای برخی از دانشمندان اهل تسنن یا شیعه ، خلاف حکم قطعی عقل و مردود است .
بطلان سهو در حق پیامبران الهى علیهم السلام به مقتضاى حکم قطعى عقل در مقابل دلالت ظنی اخبار است. دلیل ظنّى در مقابل دلیل عقلى قابل استناد نیست.
روایات بسیار و کثرت فراوان اسناد در موضوع عدم سهوالنّبى نشانگر نا استوارى روایت سهوالنّبى و بطلان اعتقاد به جواز سهو در قول یا فعل پیامبر خدا صلى الله علیه و آله است لذا آن روایت وجود فعل سهوی یا نادرست در افعال یا گفتار معصومین علیهم السلام نادرست و فاقد دلیل معتبر است.
احادیثى که در مجامع روایى اهل سنّت درباره سهوالنّبى آمده، چنان اختلال و ناسازگارى دارد که حجّیت و اعتبار آنها را بى اعتبار مى سازد. شاید در مصادیقی یا مثالهایی در کل کلام مربوطه برای بیان جلوگیری از غلو یا پرستش مستقیم پیامبر خدا صلی الله علیه و آله وارد شده اند که باز نیز مردود هستند . مگر در حدودى که منافى عصمت لازم براى نبوّت نباشند.
هر چند تمام آن موارد از جهت نقل تاریخى نیز خدشه پذیر و غیرقابل اثبات است.
موارد نقل شده در اصلاح یا تصحیح رفتار شخصی معصومین علیهم السلام نیز پذیرفته نیست . وقوع هیچیک حتمی نبوده و همه نقلها مخدوش است . دلایل متعدّد عقلى و قرآنى اطاعت از پیامبر خدا صلى الله علیه و آله در گفتار و رفتار قطعی ، محکم ، قابل قبول و اعتماد به تمامى گفتارها و رفتارهاى پیامبر خدا صلى الله علیه و آله جهت الگوگیرى از ایشان لازم است . اگر احتمال سهو و خطا جارى باشد نمى توان اطاعت همه جانبه و اعتماد لازم را داشت.

برای بررسی مطلب منابع زیر را بررسی فرمایید :

روایت سهوالنبى، قیصر التمیمى، جامعة المصطفى العالمیة، 1386.
فاضل مقداد ، ارشاد الطالبین، ص 305.؛
من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 360 ؛ الکافى، ج 3، ص 355، باب من تکلم فى صلاته، حدیث اول.
شهید اوّل در کتاب ذکرى ، الذکرى، ص 134.
شیخ حرّ عاملى در کتاب التنبیه به نقل از کتاب
الالهیات على هدى الکتاب و السنّة و العقل، ج 2، صص 196 -194.
 پژوهشى در عصمت معصومان، صص 252-245.
درآمدى بر شیعه شناسى، على ربانى گلپایگانى، صص 124 -118.