قرآن خواندن سر مبارک امام حسین(ع)

جواب اجمالی : 1- اهل بیت ع و ائمه ع و امام حسین ع اجمالا همه زیبا رو بودند . کلا قریش و بنی هاشم در میان اعراب از زیبایی ظاهری برخوردار بودند .
2- اگر منظور قرآن خواندن سر امام حسین(ع)بر بالای نی باشد ، در باره قرآن خواندن سر مبارک امام حسین ع در منابع شیعه و اهل سنت اتفاق وجود دارد . اما اینکه به چه کیفیتی بوده و آیا تمام مردم توانایی شنیدن قرآن را داشتند مطلبی بیان نشده است .

توضیح بیشتر :
آیا قضیه قرآن خواندن سر امام حسین حقیقت داد؟
اگر وهابیت اعتقاد به سخن گفتن سر بریده امام حسین را اعتقادی خرافی می دانند آیا سخن گفتن سر بریده حضرت یحیی را که در کتب و تواریخ خودشان آمده منکر میشوند؟ جامع البیان،ج۱۵ ص۳۲ ،تاریخ طبری ج۱ ص۳۴۶

ویا نقل می کنند:
« احمد بن نصر خلی کشته شد و سر اورا به صلیب آویختند سر او قرآن می خواند همانند سر یحیی بن زکریا ( سخن می گفت)» ،تاریخ بغداد ج۵ ص۱۷۸
چگونه آنان این قضیه را منکر میشوند در حالی که : ابن عساکر از علمای اهل سنت نقل می کند :

« سلمه بن کهیل روایت کرده که سر بریده حسین علیه السلام را بر فراز نیزه دیدم که این آیه را قرائت نمود:
« خداوند شر انها را از تو دفع می کند و او شنونده و دانا است» ، بقره ۱۳۷ ، تاریخ مدینه دمشق ج۲۲ ص۱۱۷

از علمای شیعه نیز شیخ مفید چنین نقل می کند:
« زید بن ارقم می گوید آن روز من در حجره خود نشسته بودم که سر بریده امام حسین که بر فراز نیزه بود را که در مقابلم بود عبور دادند و شنیدم آیه ای از سوره کهف را قرائت نمود( کهف۹) به خدا سوگند به محض شنیدن این ایه از سر بریده مو بر تنم راست شد و گفتم به خدا سوگند سر بریده ی شما ای فرزند رسول خدا شگفت آور تر از واقعه اصحاب کهف است» ، الارشاد ج۲ ص۱۱۷
علامه مجلسی رحمه الله در این مضمون روایات متعددی نقل می کند ، بحار الانوار ج۴۵ ص۱۰۷ باب ۳۹

بر اساس نقل مورخان و محدثان‌، سر مبارک امام حسین‌ آیاتی از سوره کهف و بعض آیات دیگر را به مناسبت بعد از شهادت و بر بالای نیزه و در جاهای دیگر تلاوت کرده اند. در روایتی از زید بن ارقم آمده است‌: سر مبارک حضرت امام حسین‌ را بر نیزه در کوفه در حال خواندن آیات قرآن دیدم: «اَم حَسِبت‌َ اَن‌َّ اَصحـَب‌َ الکَهف‌ِ والرَّقیم‌ِ کانوا مِن ءایـَتِنا عَجَبـا ؛ (1) آیا گمان کردی اصحاب کهف و رقیم از آیات عجیب ما بودند؟». موی بر تنم راست شد و گفتم‌. این ماجرا عجیب‌تر از جریان اصحاب کهف است‌. (2)در نقل دیگری آمده: وقتی راس و سر مبارک را در جایگاهی که در صیارفه برایش معین کرده بودند، نهادند، چون آن جا در اثر ازدحام جمعیت و عبور و مرور شلوغ بود، سر مبارک برای متوجه ساختن مردم ابتدا به صدای بلند گلو صاف کرد به گونه ای که همه به تعجب به نظاره سر نشستند و سر مبارک به تلاوت آیات سوره کهف پرداخت و تا : انهم فتیه آمنوا بربهم فزدناهم هدی و لا نزد الظالمین الا ضلالا تلاوت کرد. (3)سر مبارک را بر چوبی نصب کرده و مردم به نوری که از سر به آسمان ساطع بود، نگاه می کردند که این آیه را تلاوت فرمود: و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون (4) (5)
سلمه بن کهیل از سر مبارک شنید که بر نیزه می خواند: فسیکفیکهم الله و هو السمیع العلیم (6) (7)
ابن وکیده گوید : از سر مبارک شنیدم که سوره کهف را می خواند. شک کردم که صدا از سر هست یا از جای دیگر که ناگاه سر مبارک تلاوت را ترک کرد و متوجه من شد و فرمود: ای فرزند وکیده ! مگر نمی دانی که ما امامان زنده و نزد پروردگارمان روزی خوریم. با شنیدن این کلام او تصمیم می گیرد سر را دزدیده و دفن کند که سر مبارک به او می فرماید:
ای فرزند وکیده ! تو را به این تصمیم راهی نیست و اقدام آنان در ریختن خون من نزد خدا عظیم تر از بردن سرم بر نیزه در شهرها می باشد . پس آن ها را واگذار اذ الاغلال فی أعناقهم و السلاسل یسحبون ؛ (8) در آن هنگام که غل و زنجیرها بر گردن آنان قرار گرفته و آن ها را مى کشند . (9)
منهال ابن عمرو گوید : سر مبارک را در دمشق بر نیزه دیدم که آیات سوره کهف تا : ام حسبت ان اصحاب الکهف و الرقیم کانوا من آیاتنا عجبا تلاوت می کرد و در این جا به آشکاری تمام فرمود: عجیب تر از اصحاب کهف قتل من و بر نیزه کردن سرم می باشد. (10)
و وقتی یزید در پی اعتراض سفیر روم به ظلم رفته بر اباعبدالله ، دستور به کشتن او داد ، سر مبارک با صدای بلند فرمود: لا حول و لا قوه الا بالله . (11)
غالب این روایات معتبرند و نقل آن ها بلامانع است. تلاوت قرآن هم توسط سر بریده شده، عجیب و محال نیست ؛ زیرا امام بنده خاص خدا بود که مظلومانه به شهادت رسید و خدا برای نشان دادن آیت بودن او و ظالم بودن دشمنانش این کرامت را به او عطا فرمود.

پی نوشت ها:
1. کهف (18) ، آیه 9.
2. الارشاد، شیخ مفید، ج 2، ص 116، کنگره شیخ مفید.
3. مقتل الحسین ، مقرم، ص 332.
4. شعراء (26) ، آیه 227.
5. مناقب، ابن شهراشوب ، ج 2 ، ص 188.
6. بقره(2) ، آیه 137.
7. اسرار الشهادة ، ص 488.
8. غافر (40) ، آیه 71.
9. شرح قصیدة ابی فراس ،ص 148.
10. خصائص سیوطی ، ج 2 ، ص 127.
11. مقتل العوالم ، ص 151.

برای مطالعه در باره قیام عاشورا و زندگانی امام حسین ع به منابع زیر مراجعه نمایید .
– دانشنامه امام حسین(ع) کتابی است ۱۴ جلدی با موضوع امام حسین(ع) که در طول ده سال زیر نظر محمد محمدی ری شهری به کوشش جمعی از محققان نوشته شده است. بنابر مقدمه کتاب، در این مجموعه، برای بررسی زندگانی فردی و اجتماعی امام(ع) و سخنان و آرای دیگران درباره ایشان، به بیش از پانصد مصدر تاریخی، حدیثی، فقهی، تفسیری و کلامی مراجعه شده است. گزیده‌ای از مباحث این چهارده جلد در کتابی با عنوان «شهادت نامه امام حسین» جداگانه منتشر گردیده است. این کتاب به زبان عربی ـ فارسی نگاشته و به زبان‌های اردو، ترکی و انگلیسی ترجمه شده است.
– مقتل جامع سید الشهدا علیه السلام – استاد مهدی پیشوایی و همکاران – موسسه امام خمینی
– جانها فدای دین، آیت الله مصباح یزدی، موسسه امام خمینی (ره)
– آذرخشی دیگر از آسمان کربلا،آیت الله مصباح یزدی، موسسه امام خمینی (ره)
– قیام امام حسین، سید جعفر شهیدی، دفتر نشر فرهنگ اسلامی
– تبیین جامعه شناختی واقعه کربلا، شمس الله مریجی، موسسه امام خمینی (ره)
– شکوفایی عقل در پرتو نهضت حسینی، جوادی آملی، نشر اسراء
– فرهنگ سخنان امام حسین (علیه السلام)، محمد دشتی، انتشارات امیرالمومنین (علیه السلام)
– سخنان حسین بن علی ع از مدینه تا کربلا – محمد صادق نجمی