پذیرش اختیار و عواقب آن

این تهدید نیست، یک نوع هشدار است. دین حقایق را می بیند و هشدار می دهد. مانند اینکه لب پرتگاه راه نروید ممکن است سقوط کنید. سم نخورید، می میرید. و …شما می توانید بگویید من دوست دارم لب پرتگاه راه بروم. دین می گوید: از من گفتن بود، هیچ اجباری نیست، انتخاب با شما است، البته با عواقبش. بعد نگویید چرا من افتادم، چرا من مردم؛ چرا خدا کمک نکرد، مگر خدا مهربان نیست و …دین در پاسخ می گوید: هر چه بکارید همان را درو می کنید. فمن یعمل مثال ذره خیراً / شراً یره، هر کس حتی به اندازه ای خوبی و یا بدی انجام دهد، آن را خواهد دید.در نهایت انتخاب با شما است.