شروع نهضت امام حسین(ع) با خروج امام از مدینه
۳) ماجرای فرار شبانه امام حسین از مدینه به مکه پس از فوت معاویه چه بود؟ پس از فوت معاویه، ولید حاکم مدینه کس نزد امام حسین فرستاد تا که با یزید بیعت کند. حسین به دارالعماره نزد
ولید بن عتبه رفت و گفت کسی چون من
پنهانی بیعت نمیکند فردا چون مردم را
جمع کردی من نیز خواهم امد و با یزید
بیعت میکنم. چون شب فرارسید و هوا تاریک
شد امام حسین بهمراه دو خواهرش زینب و ام
کلثوم و برادرانش ابوبکر و جعفر و عباس و
خانوادهاش پنهانی به مکه گریخت. (تاریخ
طبری ، جلد ۷ ، صفحه ۲۹۰۹) (اخبار الطوال
، صفحه ۲۷۶)
با سلام ماجرای فرار شبانه امام حسین از مدینه به مکه تعبیر دقیق و صحیحی نیست بلکه صحیح خروج شبانه امام حسین از مدینه به طرف مکه است و ماجرای خروج شبانه امام را منابع تاریخی چنین نقل کردند :این نوع خروج تاکتیکی شروعی است برای پایه گذاری نهضت بزرگ عاشوراحاکم وقت مدینه ( ولید بن عتبه بن ابی سفیان برادرزاده معاویه و پسرعموی یزید) پس از مرگ معاویه دستور یافت تا از امام حسین (علیه السلام) برای یزید بیعت بگیرد.حضرت فرمود: «یزید فردی است شرابخوار و فاسق که به ناحق خون می ریزد و اشاعه دهنده فساد است و دستش به خون افراد بی گناه آلوده گردیده و شخصیتی همچون من با چنین مرد فاسدی بیعت نمی کند.»
وقتی مروان بن حکم بیعت با یزید را از حضرت درخواست کرد امام حسین(علیه السلام) فرمود: ای دشمن خدا! دور شو، من از رسول خدا شنیدم که فرمود: «خلافت بر فرزندان ابوسفیان حرام است اگر معاویه را بر فراز منبر من دیدید او را بکشید.» و امت او چنین دیدند و عمل نکردند و اینک خداوند آنان را به یزید فاسق گرفتار کرده است .
امام حسین(علیه السلام) در شب 28 رجب سال 60 هجری همراه با بیشتر خاندان خویش و بعضی یاران، پس از وداع با جدش پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) از مدینه به طرف مکه حرکت کرد.
امام حسین(علیه السلام) هدف خروج از مدینه را در وصیتنامه اش چنین بیان می کند:
… و جز این نیست که برای اصلاح در میان امت جدم خارج شدم. می خواهم امر به معروف و نهی از منکر کرده و به راه و روش جدم (رسول خدا) و پدرم علی (علیه السلام) رفتار نمایم . کسی که به سوی خدا دعوت کند عمل نیک انجام دهد و بگوید از مسلمانان هستم، از خدا و رسولش جدا نمی شود … اگر در نوشتن نامه ات خیر مرا آرزو کرده ای، خدا پاداش تو را بدهد.
در همان شب یعنى شب یکشنبه، دو شب مانده از ماه رجب، امام به سمت مکّه حرکت کرد.امام حسین (ع) هنگام خروج از مدینه این آیه را خواندند:
«فَخَرَجَ مِنْها خائِفاً یَتَرَقَّبُ قالَ رَبِّ نَجِّنِی مِنَ اَلْقَوْمِ اَلظّالِمِینَ»
«از آن دیار، با ترس و هراس، بیرون رفت و اوضاع را مىپایید. گفت: پروردگارا! مرا از قوم ستمگر، رهایى بخش».
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه کنید :
– دانشنامه امام حسین یا با عنوان کامل «دانشنامه امام حسین علیهالسلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ: فارسی – عربی» (۱۶ جلد) با ترجمه فارسی، محمد محمدی ریشهری،پژوهشکده علوم و معارف حدیث
– حماسه حسینی، نویسنده: علامه شهید مرتضی مطهری، ناشر : صدرا.
– نهضت امام حسین(ع) و قیام کربلا، نویسنده: غلامحسین زرگری نژاد، ناشر : مرکز تحقیق و توسعه علوم انسانی (سمت). – تأملی در نهضت عاشورا، نویسنده: حجت الاسلام والمسلمین رسول جعفریان، ناشر: انصاریان (قم).
– قیام حسین (ع)، نوشته: سید جعفر شهیدی، ناشر: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
شروع نهضت امام حسین(ع) با خروج امام از مدینه