مشکلات کشور و امید به آینده
یکی از اساتید دانشگاه که در زمینه جامعه شناسی فعال است در مناظره ای گفته که ما امروز در حال مشاهده ضعف های شدید و ضربات عمیقی به جامعه هستیم که در حال ضعیف کردن بیش از پیش ماست مثل خط فقر،بی افقی اقشار مردم،اینکه حتی جوانان ما نمیتوانند غرایز جنسی خود را براورده کنند.با این وضعیت و مسایل،چگونه جای امیدواری است و با این مسایل و مصایب میخواهیم چه کنیم و جای امیدواری واقعا برای ملت و انقلاب هست و چگونه به اینده ویژه اینده انقلاب امیدواریم و گفته میشود در ادامه حرکت بسمت انقلاب و جامعه ای در طراز انقلاب است با این وضعیت و مسایل و فکت هایی که از ضعف جامعه موجودست و ایا حقیقتا میشود گفت این مشکلات ماحصل روحیه غیر انقلابی هست و روحیه انقلابی و نیروهای انقلابی بیایند مشکل حل میشود و ان شا الله اینده انقلاب و مردم و این دیار روشن است و مسیله ما در این حدست یا این گونه تحلیلها،تقلیل مساله و معضل است؟
1.کسی منکر وجود مشکلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در کشور نیست، اما سخن اینجاست که این مشکلات ناشی از چیست؟ آیا از مبانی و اصول نظام و نارکارآمدی آن سرچشمه می گیرد یا ناشی از ضعف مدیریتی و برنامه ریزی دولتها در عمل به وظایف و مسئولیت های خویش است.؟ بی تردید نمی توان مشکلات و کاستیها را ناشی از مبانی و اصول نظام دانست زیرا دستاوردها و پیشرفت های گسترده در بخش های مختلف و اقدامات صورت گرفته به خوبی بیانگر ظرفیت نظام جمهوری اسلامی در تحقق آرمان ها و اهداف خویش است. ضعف ها و کاستیها ناشی از عملکرد دولتها و مسئولان است. همانگونه که مقام معظم رهبری فرمودند: « دشمن در تبلیغات وسیع خود تلاش می کند که کمبودهای معیشتی و اقتصادی کشور را به نظام اسلامی و به جمهوری اسلامی نسبت بدهد؛ این نقشه دشمن است. آنها می خواهند اینجور وانمود بکنند که نظام اسلامی قادر نبوده است و قادر نیست مشکل اقتصادی ملّت ایران را و مشکلات اساسی ملّت ایران را حل کند و گرهها را باز کند؛ یک سوءاستفاده اینجوری می خواهند بکنند برای کوبیدن نظام اسلامی. این حرف ناشی از بغض و عداوت و کینه آنها به نظام اسلامی است. این یک حرف خلاف واقع است، خدماتی که نظام اسلامی و جمهوری اسلامی به ایران و ملّت ایران در این مدّت کرده است، یک خدمات برجسته و فوقالعاده است. اگر وضع ملّت را و وضع کشور را مقایسه کنیم با قبل از دوران اسلامی یعنی در دوران طاغوت، آنوقت معلوم می شود که چه خدمات بزرگ و ارزشمندی را نظام اسلامی تقدیم کرده است. بله، ضعفهایی وجود دارد؛ این ضعفها مربوط به مدیریّت ماها است، این مربوط به کمبودها و ناتواناییهای مدیرانی است که در بخشهای مختلف مشغول کار بودهاند؛ امّا نظام اسلامی تواناییهایی را در خود پرورش داده و مدیرانی را تربیت کرده است که توانستهاند کارهای بسیار بزرگی را در طول این سی و چند سال برای کشور انجام بدهند؛ آنهم درحالیکه در این سی و چند سال، ملّت از همه طرف در فشار تحریم و فشار اقتصادی دشمنان بوده است.»( بیانات مقام معظم رهبری در حرم مطهر رضوی ،۹۶/۱/۱)« بنده اعتقادم این است که نظام اسلامى از همه دولت هایى که در دوران استعمار و دوران نزدیک به استعمار در کشور ما وجود داشته، قوى تر عمل کرده است. بدون تردید نظام جمهورى اسلامى در همه بخش ها قوى عمل کرده است. عناصر مؤمن و کارآمد در نظام وجود داشته اند؛ پشتوانه مردمى هم به آن ها کمک کرده است. در بخش هایى ما با قدرت وارد میدان شده ایم که فکرش را نمى توانستیم بکنیم. در همه بخش ها این طور است. البته اقتضاى این دوره از نظام جمهورى اسلامى، اقتضاى کار بیشتر، انقلابى تر، مؤمنانه تر و همه امکانات را بیش از این به میدان آوردن است؛ این را قبول داریم.
البته کم کارى وجود دارد، اما ناکارآمدى وجود ندارد؛ بین این ها باید تفکیک قائل شد. ناکارآمدى وجود ندارد؛ نظام اسلامى کارایى دارد…کارآمدى نظام غیر از کارآمدى این دستگاه یا آن دستگاه است؛ نظام، نظام کارآمدى است. البته کارآمدى نظام، مجموعه عملکرد مثبت و منفى اى است که دستگاه هاى نظام دارند؛ اما این برآیند مثبت است. »( بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار دانشجویان در ماه مبارک رمضان، ۱۰/ ۸/ ۱۳۸۳)
اگر مشکلات ناشی از ضعف مدیریتی و عملکردی مسئولان بوده و نه ناکارآمدی نظام و مبانی آن، چرا مشکلات قابل حل نباشد؟ و چرا با وجود ظرفیت های عظیم انسانی و مادی ، نباید به آینده امید داشت دستاوردها و پیشرفت های کشور نشان داده که در صورت استفاده صحیح از منابع و مدیریت و برنامه ریزی مناسب می توان در بخشهای مختلف موفق بود و بر مشکلات فائق آمد.
2. مگر تنها کشور ما با این مشکلات و کاستیها روبرواست .کدام کشور است که با مشکلات و چالش های فراوان روبرو نباشد ، آیا کشورهایی که داعیه پیشرفت و توسعه دارند با مشکلات متعددی دست به گربیان نیستند؟ حال آیا باید در برابر مشکلات کوتاه آمد و از حل آنها و اصلاح امور نا امید شد، یا با امید و به کار بستن تلاش و کوشش می توان بر مشکلات غلبه کرد.؟نه عقل و منطق و نه دین و آموزه های دینی به ما اجازه می دهد که نسبت به آینده و حل مشکلات مأیوس شویم.؟ آیا ما تمام توان و ظرفیت های خود را در راه حل مشکلات و اصلاح نا بسامانیها به کار بسته ایم که نسبت به حل آن مأیوس و نا امید گردیم؟ آیا دولت و مسئولان تراز نظام جمهوری اسلامی در همه دوره ها سر کار بوده اند که مشکلات با وجود آن قابل حل نبوده است یا شاهد سرکار آمدن دولتهایی بوده ایم که به جای تلاش برای تحقق الگوی بومی پیشرفت، به نسخه برداری از الگوهای غربی توسعه دلخوش کرده و به دنبال تحقق آن بوده اند؟ یا با توجه نکردن به اولویت های کشور و ترجیح منافع حزبی و گروهی بر منافع ملی و… فرصت خدمتگزاری و حل مشکلات را از دست داده است؟
3.کارآمدی نظام و تأثیر عزم جهادی و روحیه انقلابی در برطرف نمودن مشکلات کشور و تحقق پیشرفت، تقلیل مسأله نیست، بلکه واقعیتی است که به اثبات رسیده است. کشوری که توانسته است با وجود همه مشکلات و موانع ، دستاوردهای چشمگیری در بخش های مختلف پزشکی ، نانو ، فضایی ، هسته ای و نظامی به دست آورد، آیا قادر نیست با مشکلات اقتصادی را حل نماید ؟ بی تردید اگر مسئولان نظام همت و تلاش خود را به کار گیرند و برنامه ریزی مناسبی داشته باشند و به کارآمدی نظام باور داشته و با روحیه انقلابی به میدان بیایند، حل این مشکلات و تحقق پیشرفت چندان دشوار نخواهد بود . مقام معظم رهبری فرمودند:«ما هرجا یک مدیریّت انقلابیِ فعّالِ پُرتحرّک داشتیم، کار پیش رفته است؛ هرجا مدیریّتهای ضعیف، بیحال، ناامید، غیرانقلابی، و بیتحرّک داشتیم؛ کارها یا متوقّف مانده است، یا انحراف پیدا کرده است. این مسئلهای است که وجود دارد؛ یک اشکالی و یک ضعفی است که وجود دارد؛ باید مدیرانمان انشاءالله پُرانگیزهتر باشند، کارآمدتر باشند، تلاش بیشتری را انجام بدهند، و به حول و قوّه الهی همینجور هم خواهد شد. من بهطور قاطع عرض میکنم که اگر مدیریّت در بخشهای مختلف کشور، متدیّن باشد، انقلابی باشد و کارآمد باشد، همه مشکلات کشور حل خواهد شد؛ ما مشکل غیرقابل حلّی در کشور نداریم. »( بیانات مقام معظم رهبری در حرم مطهر رضوی ،۹۶/۱/۱)
بی تردید با روی کار آمدن دولتی با روحیه انقلابی و باورمند به ظرفیت های نظام و الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت و تحقق اقتصاد مقاومتی و استفاده از ظرفیت ها و امکانات کشور و میدان دادن به جوانان و نخبگان، می توان بر مشکلات فائق آمد و مسیر پیشرفت کشور را هموار نمود.
از این رو امید به آینده کشور حقیقتی است که برآمده از ظرفیت ها و امکانات فراوان کشور در عرصه های مختلف است. همانگونه که مقام معظم رهبری اشاره فرمودند:«بدانید که این خوشبینی و امید بجاست. چرا به آینده خوشبین نباشیم؟ یک ملتِ با شجاعتِ با شهامتِ نیرومند، متحد، اهل کار، خوشفکر و بااستعداد، ساکن بر سرزمینی سرشار از برکات الهی، چرا به آینده امیدوار و خوشبین نباشد؟ در حالیکه روزهای سختی را پشت سر گذاشتیم و گذراندیم. اگر بنا بود کسی بدبین و ناامید باشد، آن روزها باید بدبین و ناامید میبود.»(نماز جمعه تهران؛68/7/28)
مشکلات کشور و امید به آینده