کشتار قبل از ظهور
چرا بعد از ظهور زمین عروس زمانهاست؟قبل از ظهور زمین پر از اشوب و بلا می شودو یک عده می میرند ایا امام راضی است یک عده کشته شوتد ؟
امام زمان راضی نیستند کسی کشته شود و بلایا بر سر مردم ببارد ؛ بلکه خیلی از وقایع تلخ قبل از ظهور ناشی از اعمال خود مردم بخصوص حکام ستمگر و ظالمی است که دست به جنگهای خشونت بار می زنند. حضرت مهدىعلیه السلام مایه رحمت و عطوفت ، فریادرس نیازمندان و یاور ضعیفان است . ظهور حضرت مهدی نیز برای نجات مردم از بلایا و کشتارها است ؛ نه اینکه این بلایا وکشتارها برای تحقق ظهور است! پیامبرصلى الله علیه وآله مىفرماید : « از میان امت من ، مهدى قیام مىکند خداوند او را براى فریادرسى مردمان بر مىانگیزد » و خود آن حضرت مىفرماید : « من براى اهل زمین موجب امان و آسایشم » . قیام و ظهور حضرت مهدى ( عج ) رحمت و شفقت براى عموم مردم و نقمت و عذاب براى کافران و ستمگران ( گروه باطل ) است و مردم در امن و امان خواهند بود . نه تنها آسیبى به آنها نخواهد رسید بلکه در صلح و امنیت و آسایش زندگى خواهند کرد . اما حکّام جور و ستم و مفسدان ، در صورت نپذیرفتن ارشادات و نصایح امام ، در معرض نابودى و هلاکت قرار خواهند گرفت و این عین عدالت و رحمت به جامعه انسانى است .
مساله کشته شدن مردم
یکى از مؤلّفههاى زندگى بشرى ، وقوع جنگها و نزاعهاى گسترده و مداوم و کشته شدن بسیارى از مردم – به خصوص بىگناهان – در این کشمکشها و ستیزهجویىها است . این جنگها و کشتارها ، در برهههایى از زمان ، رو به فزونى مىنهد و لطمات زیادى بر جوامع وارد مىشود مانند کشورگشایى امپراتوران و شاهان ، تجاوز و یغماگرى استعمارگران ، تضادّ منافع و زیاده خواهى حاکمان ( مثل جنگهاى جهانى اوّل و دوّم ) و . . . .
این مسئله در زمان قبل از ظهور ، تشدید شده و به صورت یک بحران و فاجعه بزرگ در مىآید پس از این وقایع هولناک ، امام زمان ( عج ) ظهور مىکند . از این لحاظ دورنمایى از وضعیت جهان در آخرالزمان را چنین مىتوان تبیین کرد :
در این عصر ، جنگها و فتنههاى مختلفى روى خواهد داد و عده زیادى از مردم نیز از بین خواهند رفت چنان که در روایتى آمده است : « قبل هذا الأمر قتل بیوح . . . قبل و ما البیوح ؟ قال دائم لا یفتقر » « پیش از این امر ( قیام مهدى ( عج ) ) ، کشتار « بیوح » خواهد بود . سؤال شد : بیوح به چه معنا است ؟ فرمود : [ کشتار ] دائمى است که از شدّت آن کاسته نمىشود » .
در روایت دیگرى آمده است : « مهدى ( عج ) قیام نمىکند ، تا اینکه یک سوّم [ مردم ] کشته شوند و یک سوّم [ خود ] بمیرند و تنها یک سوّم باقى بماند » .
از امام صادقعلیه السلام نیز نقل شده است : « پیش از ظهور قائم ( عج ) دو نوع مرگ پدیدار مىگردد : مرگ سرخ و مرگ سفید . به اندازهاى از انسانها کشته مىشود که از هر هفت نفر ، پنج تن نابود مىگردند ». امام رضاعلیه السلام نیز فرمود : « پیش از ظهور امام زمان ( عج ) ، کشتارهاى پیاپى و بىوقفه رخ خواهد داد » .
واقعیت این است که در مورد وقایع بعد از ظهور و جنگها و کشتارها ، مطالب مختلف و گاهى ضعیف و نادرست نقل مىشود و این به جهت عدم اطلاع کافى از اهداف ، برنامهها و رویکردهاى امامعلیه السلام در جهاد و ایجاد حکومت جهانى است .
ابتدا باید دانست که در آغاز قیام و پس از اعلان ظهور ، جنگها و مقاومتهایى علیه انقلاب حق طلبانه امامعلیه السلام صورت خواهد گرفت . او نیز در مقابل این مخالفتها و دشمنىها ، ساکت نشده ، به جهادى بىامان دست خواهد زد . قیام و نهضت جهانى حضرت مهدى ، آخرین حلقه از حلقههاى مبارزه حق با باطل است . در این زمان ، دشمنان ( ستمگران ، مفسدان ، حق ستیزان و کافران ) با نهایت قدرت و توان ، به مقابله با آن حضرت بر مىخیزند و به هدایتها و ارشادات او بىتوجّهى مىکنند . در این مصاف نهایى ، سپاه کفر و باطل مغلوب مىشود و ریشه ظلم و فساد و تباهى خشک مىگردد . در واقع این آخرین جنگى است که بشر در روى زمین شاهد آن خواهد بود و پس از سرکوبى این فتنهها و دشمنىها ، امام دست به اصلاحات اساسى در جهان زده ، زمینههاى رشد و تعالى فکرى و اخلاقى و پیشرفتهاى مادى بشر را فراهم خواهد ساخت . در اینجا باید دانست که این جهاد ، به عنوان آخرین راه کار است و حضرت ابتدا با برهان و دلیل روشن و هدایتهاى الهى گونه ، کلّ بشر را به نیکىها دعوت خواهد کرد . عموم مردم نیز از او تبعیت کرده و به دعوت او پاسخ مثبت داده ، از برکات و فیوضات حکومت جهانى بهرهمند خواهند شد . به هر حال این جنگها بسیار محدود ، سریع و تنها در مورد عده خاصى از دشمنان و مقابله کنندگان با قیام خواهد بود . پس از بیان این مقدمه ، توجّه به چند نکته کلیدى بایسته است :
یکم . جنگها و نابودى دشمنان قبل از ظهور
قبل از ظهور ، ظلم و ستم بر جهان غالب مىشود و ظالمان و حاکمان زورگو ، بسیارى از مردم را به قتل مىرسانند . امام صادقعلیه السلام فرمود : « قبل از قیام قائم دو مرگ وجود دارد : مرگ سرخ و مرگ سفید تا اینکه از هر هفت نفر ، پنج نفر مىمیرند . مرگ سرخ کشته شدن است و مرگ سفید بیمارى طاعون است » . در روایت دیگرى مىفرماید : « حضرت خروج نمىکند تا اینکه یک ثلث از مردم کشته شوند و ثلث دیگر از دنیا بروند و ثلث دیگر باقى بمانند » .
بنابراین آنچه که درباره کشتار فراوان ذکر شده ، مربوط به کشتارهایى است که قبل از قیام حضرت به دست ستمگران واقع مىشود از قبیل جنگ جهانى دوّم ، جنگهاى خاورمیانه ، جنگهاى دجال و سفیانى ، شیوع بیمارىهاى مرموز یا جنگهاى میکربى و . . . .
دوّم . روایاتى چند نقل شده که مربوط به ظهور و برخوردهاى نظامى امام و یاران ایشان است مثلاً مىگوید : « اگر مردم بدانند که مهدى به هنگام خروج چه مىکند ، بیشتر آنان دوست مىدارند که او را درک نکنند و آن کشتار را نبینند . آگاه باشید که او از قریش آغاز مىکند و از آنها جز شمشیر دریافت کند و به آنها جز شمشیر نمىدهند . بسیارى از مردم مىگویند : این از آل محمد نیست زیرا اگر از آنان بود ، ترحّم مىکرد » و . . . .
برخى از پژوهشگران ، منابع و اسناد این روایات را ضعیف مىدانند و به نظرشان راویان آنها افرادى ضعیف و کذّاب هستند . به عنوان نمونه آمده است : سند سى مورد از این گونه روایات ، به شخصى به نام محمدبن على کوفى مىرسد که فردى بد نام و دروغگو است و تمام علماى رجال بر بىاعتبارى روایات او حکم کردهاند . . . علاوه بر اینکه بعضى از این احادیث از طریق عامه نقل شده و سند و محتواى آنها قابل اعتماد نیست . مفاد بسیارى از آنها با ضروریات مذهب و شریعت در تعارض است و به هیچ عنوان نمىتوان آنها را توجیه کرد . اصولاً امام مهدى ( عج ) ، مىآید که عدالت را جارى کند و بساط جور و جفا و ظلم و ستم را برچیند بنابراین امکان ندارد که بخواهد از راه ظلم به عدل برسد و یا از طریق ایجاد بدعت ، سنّت جدش حضرت محمدصلى الله علیه وآله و امیرالمؤمنینعلیه السلام را احیا کند .
شیخ طبرسى در اعلام الورى ( به نقل از بحارالانوار در ذیل روایت 192 ) مىگوید : « اگر درباره چگونگى حکومت حضرت ولى عصر برخى از اقدامات ایشان ( مانند نپذیرفتن جزیه از اهل کتاب و به قتل رساندن کسى که به بیست سالگى رسیده و مسائل دینى خود را یاد نگرفته و امر به هدم مساجد و . . . ) سؤال شود که چگونه است ؟ آیا با شدّت و عنف نخواهد بود . حتّى اگر روایتى در این مورد ( اعمال خشونت در حکومت حضرت ) پیدا شد ، صحیح نمىباشد و روایات صحیحى وجود ندارد که آن حضرت با شدّت و عنف رفتار خواهد کرد » . طبرسى از حدیث شناسان معروف و خبره فن بوده است . او تمامى روایاتى را که در این مورد وارد شده با جمله « ان کان . . . » زیر سؤال برده است . . . .
دوّم . در روایات صحیح السند ، ذکر شده که امام مهدىعلیه السلام ، براساس سنّت و سیره پیامبرصلى الله علیه وآله و حضرت علىعلیه السلام رفتار خواهد کرد . بنابراین با پارهاى از روایات که مىگوید آن حضرت مأمور به جنگ و برخورد شدید است ، معارض مىباشد . پیامبرصلى الله علیه وآله مىفرماید : « سیره و سنّت مهدى ( عج ) ، سیره و سنّت من است . مردم را بر دین و آیین من به پا خواهد داشت » . امام صادقعلیه السلام نیز مىفرماید : « هنگامى که حجّت قیام کند ، مانند ، سیره امیرمؤمنان ، رفتار خواهد کرد » . روشن است که سیره آن بزرگواران ، ملاطفت ، مدارا ، تحمّل ، بردبارى ، اقامه برهان و دلیل و در نهایت جنگ و جهاد بوده است . گاهى مقتضاى عدالت و گستراندن آن در جامعه ، این است که باید دشمنان سرسخت و لجوج را از سر راه برداشت و دست جنایتکاران و ستمگران را از سر مردم کوتاه کرد . پس از نظر مبانى دینى بعضى از مطالب طرح شده در مورد انتقام و کشتار تعدیل مىگردد زیرا از دیدگاه اسلام ، باید فرصت توبه و بازگشت براى مجرم و گناه کار فراهم گردد و در صورت اصرار و تجاوزگرى او ، باید بر اساس اصول دین محاکمه و مجازات شود .
چهارم . پیشوایان معصوم – به خصوص حضرت مهدىعلیه السلام – مایه رحمت و عطوفت ، فریادرس نیازمندان و یاور ضعیفان بودهاند . بنابراین بهترین ، کاملترین و انسانىترین رفتارها را با عموم مردم داشتهاند و خواهند داشت . در صورتى هم که نیاز به شدّت عمل بوده است از آن براى کمک به مردم و مظلومان استفاده کردهاند . پس قهر و مهر آنان ، هر دو مایه خیر و برکت براى مردم است هر چند که مهر و محبّت آنان ، بر قهر و غضب و خشونت ، غلبه داشته است .
پیامبرصلى الله علیه وآله مىفرماید : « از میان امت من ، مهدى قیام مىکند خداوند او را براى فریادرسى مردمان بر مىانگیزد » و خود آن حضرت مىفرماید : « من براى اهل زمین موجب امان و آسایشم » .
پنجم . از روایات فراوانى به دست مىآید که آن حضرت محبوب و مورد علاقه همه مردم بوده ، ارتباط صمیمانه و دوستانهاى بین آنان برقرار خواهد شد . رسول اکرمصلى الله علیه وآله مىفرماید : « خداوند محبّت مهدى را در دلها مىاندازد . پیروان او شیران روز و راهبان شباند » و « ساکنان آسمان و زمین از او خشنود هستند » و نیز « اهل زمین و آسمان به او عشق مىورزند » .
آیا در چنین جامعهاى که عموم مردم از کوچک و بزرگ ، پیر و جوان ، زمینى و آسمانى و . . . به او عشق مىورزند و از صمیم قلب دوستش دارند و مطیع اوامر و دستورات او هستند . . . نیازى به کشتار و خشونت هست ؟ !
بر اساس روایات ، امام زمانعلیه السلام نسبت به اهل کتاب ( یهود و نصارا ) نیز سیاست نرمش و مدارا را در پیش مىگیرد . در ابتداى امر اهل کتاب ، پرداخت جزیه در حکومت حضرت به صورت مسالمتآمیز زندگى مىکنند . اما بعد از اتمام حجّت و بر طرف شدن موانعى که بر سر راه هدایت و ایمان افراد وجود دارد و تشکیل مدینه فاضله و . . . عده بسیار زیادى ایمان مىآورند و دیگر کسى گمراهى باقى نمىماند مگر افراد لجوج که در عین تمام شدن حجّت ، کفر مىورزند . پیشتر گذشت که مسیحیان پس از بازگشت عیسى مسیح و اقتداى او به امام مهدىعلیه السلام ، همگى به تبع آن حضرت ، پیرو و مطیع امام مهدى خواهند شد .
نتیجه آنکه ، قیام و ظهور حضرت مهدى ( عج ) رحمت و شفقت براى عموم مردم و نقمت و عذاب براى کافران و ستمگران ( گروه باطل ) است و مردم در امن و امان خواهند بود . نه تنها آسیبى به آنها نخواهد رسید بلکه در صلح و امنیت و آسایش زندگى خواهند کرد . اما حکّام جور و ستم و مفسدان ، در صورت نپذیرفتن ارشادات و نصایح امام ، در معرض نابودى و هلاکت قرار خواهند گرفت و این عین عدالت و رحمت به جامعه انسانى است .
کشتار قبل از ظهور