مرگ پل لقاء الله
مرگ عین زندگی است، زندگی واقعی، اما واقعا یاران ائمه و ایثارگران چطور تحمل قطع اعضا و جوارحشان را میکنند خیلی دردناک باید باشد، تیغ شمشیر از پوست و گوشت و استخوانشان عبور میکند، از این گذشته تا اخر عمر دست یا پا را از دست میدهند و همیشه باید رنج نقص عضو را داشته باشند، به نظرم برای من بعید به نظر میرسد
خداوند انسان ها را متفاوت آفریده است ، برخی ترسو هستند ، برخی نترس هستند ، اگر تربیتی در کار نباشد آنکه ترسو است دست به کار های خطرناک نمی زند ، آنکه نترس است از کارهای خطرناک خوشش می آید و از مرگ و زخم بدن ترسی به خود راه نمی دهد . اگر به طور طبیعی بمانیم اینچنین است . ولی اگر تربیت ببینیم و انسان با ایمان بشویم در این صورت همه شجاع می شویم و از مرگ و جراحت بدن نمی ترسیم بلکه با عشق و علاقه در راه خدا می جنگیم . آنان که از دور نگاه می کنند خیال می کنند سخت است ولی وقتی که وارد گود شدی خواهی دید آسان است .
اصلا مرگ برای مومن لذت است و مومن عاشق مرگ است چون مرگ او را به خدا می رساند .
در کتاب کافی در بحث مربوط مرگ روایاتی هست که نشان میدهد مرگ مومن بسیار لذتبخش است.
برای مثال نگاه کنید به جلد سوم کافی چاپ اسلامیه ، کتاب الجنائز باب ما یعاین المومن و الکافر ، ص 132 ح 5 ، 6 ، 7 و 8 . این روایات از نظر سند صحیح هستند .
مرگ پل لقاء الله