نخستین اسلام آورندگان
در ابتدای دعوت رسول الله(ص) چند نفر به ایشان ایمان آوردند و چند نفر با ایشان به مدینه مهاجرت کردند؟
پیامبر فقط با ابوبکر بن ابی قحافه به مدینه هجرت کرد و نخستین ایمان آورندگان عبارتند از : حضرت علی (ع)، حضرت خدیجه (س )جعفر بن ابیطالب، زید بن حارثه و فاطمه بنت اسد .توضیح مورخان بهاتفاق بر این مطلب تأکیددارند که نخستین زنی که مسلمان شد، خدیجه (سلامالله علیها) همسرپیامبر بود . همه دانشمندان و مفسران شیعه، بهاتفاق گروهی عظیم از دانشمندان اهل سنت، علی (علیهالسلام) را نخستین کسی میدانند که دعوت پیامبر (صلیالله علیه و آله) را اجابت کرد. شهرت این موضوع در میان دانشمندان، به حدی است که جمعی از آنان، ادعای اجماع کردهاند؛ ازجمله قرطبی در تفسیرش، از حاکم نیشابوری نقل کرده : «لا اعلم خلافاً بین اصحاب التواریخ ان علی بن ابیطالب رضیاللهعنه اولهم اسلاماً و انما اختلفوا فی بلوغه»«در بین مورخان و سیره نگاران در اینکه علی بن ابیطالب (علیهالسلام) اولین کسی است که اسلام آورده اختلافی نیست آنچه در آن اختلاف کردهاند تنها در بلوغش است». (الجامع لأحکام القرآن، محمد بن احمد قرطبی، انتشارات ناصرخسرو، ج 8، ص 236) ابوجعفر اسکافی معتزلی نیز آورده:
«روی الناس کافةً افتخار علی (علیهالسلام) بالسبق الی الاسلام»
«عموم مردم نقل کردهاند که افتخار اولین مسلمانی از آن علی (علیهالسلام) است». (الغدیر، علامه امینی؛ للدراسات الاسلامیه، ج 3، ص 236)
دیگران هم نقل کرده اند که حضرت علی ع اولین کسی بوده که اسلام آورده است. (استیعاب، ابن عبد البر، تحقیق علی محمد البجاوی، دارالجیل، ج 2، ص 1094)
پس از حضرت علی (ع) و خدیجه (س)، «جعفر بن ابیطالب» اسلام آورد؛ (مناقب، ابن شهرآشوب، انتشارات علامه، ج 2، ص 4؛ کنز الفوائد، کراجکی، ج 1، ص 270؛ اسد الغابه، ابن اثیر، دارالفکر، ج 1، ص 287) شیخ صدوق در امالی، ص 75، از رسولالله (صلیالله و علیه و آله) نقل کردهاند که «جعفر پیش از اسلام نیز موحد بوده و هیچگاه بت نپرستیده است».
پس از جعفر، «زید بن حارثه» ایمان آورد (مناقب، ابن شهرآشوب، ج 2، ص 4) .
«فاطمه بنت اسد»، مادر حضرت علی (علیهالسلام) نیز، دومین زنی بود که اسلام را پذیرا شد. (الصحیح من سیرة النبی الاعظم، جعفر مرتضی عاملی، ج 2، ص 318)؛ و همچنین علاوه بر این پنج نفر، «ابوذر غفاری» (مناقب، ابن شهرآشوب، ج 2، ص 4؛ السیرة النبویه، ابن اسحاق، دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی، ص 138؛ تاریخ الطبری، ج 2، ص 317؛ الاستیعاب، ابن عبد البر، ج 1، ص 252)؛ «عمر بن عنبسه اسلمی»، (مناقب، ابن شهرآشوب، ج 2، ص 4)؛ «خالد بن سعید» (مناقب، ابن شهرآشوب، ج 2، ص 4)؛ «عتبة بن غزوان»، (تاریخ یعقوبی، ج 2، ص 23)؛ «حمزه بن عبدالمطلب» (مناقب، ابن شهرآشوب، ج 2، ص 4)؛ و «عبیدة بن حارث» (مناقب، ابن شهرآشوب، ج 2، ص 4)؛ از دیگر متقدمان و پیشگامان در قبول اسلام برشمرده شدند.
اگر اطلاعات بیشتر بخواهید می توانید به کتاب تاریخ سیاسی اسلام نوشته آقا جعفریان مراجعه کنید .
هجرت به مدینه
رسول خدا ص ، اول ربیع الاول سال چهاردهم بعثت به همراه ابوبکر بن ابی قحافه از مکه به قصد مدینه هجرت را آغاز کرد و پس از توقف سه روزه در غار ثور در چهارم ربیع الاول سال چهاردهم بعثت غار را به قصد یثرب ترک کرد(محمد بن سعد الطبقات الکبری ج 1 ص 232 ؛ مجلسی بحارالانوار ج 19 ص 87 .)و دوازدهم همان ماه به محله قبا در حومه یثرب محل سکونت قبیله بنی عمرو بن عوف وارد شد(سیره ابن هشام ، ج1،ص 492 ؛ طبرسی اعلام الوری ص 64 ؛ بیهقی دلائل النبوه ترجمه محمود مهدوی دامغانی ، ج 2 ص 172 . )
در اینکه آنحضرت چند روز در قبا ماند و در انتظار آمدن حضرت علی ع توقف کرد اختلاف است. بسیارى گفته اند سه روز در قباء بود تا على(ع)و زنهایى که همراهش بودند به آن حضرت ملحق شدند و روز چهارم به سوى مدینه حرکت کردند و در پاره اى از روایات دوازده روز و پانزده روز نوشته اند و توقف آن حضرت به خاطر آمدن على(ع)بود و انتظار ورود او را مى کشید، و در چند روایت آمده است که ابو بکر در فاصله آن چند روز به مدینه رفت و چون به قباء برگشت به رسول خدا(ص)عرض کرد: مردم منتظر شما هستند ، رسول خدا(ص)فرمود: منتظر على هستم و تا او نیاید به شهر نخواهم رفت. ابو بکر گفت: آمدن على طول مى کشد ، فرمود: نه به همین زودى خواهد آمد.به هر حال طبق قول مشهور سه روز از ورود رسول خدا(ص)به قباء گذشته بود که على(ع)نیز از مکه آمد و بدان حضرت ملحق شد و به گفته ابن هشام پیغمبر(ص)روز دوشنبه وارد قباء شد و روز جمعه از آنجا به سوى مدینه حرکت کرد.(سیره ابن هشام، ج 1،ص 493) با این حساب باید گفت مدت هجرت پیامبر اکرم (ص) از مکه به مدینه حدود پانزده روز بوده است.
در سایت رشد آمده است :
نام نخستین مهاجران به مدینه
نخستین مسلمانانی که در اثر فشار مشرکان قریش، با اجازهی رسول خدا صلی الله وآله به مدینه هجرت کردند، عبارت بودند از:
1) ابو سلمه عبدالله بن عبدالاسد بن هلال (پسر عمه رسول خدا). او همراه همسرش، ام سلمه، و فرزندش، سلمه، پنهانی از مکه عازم مدینه بودند که در راه، بنی عبدالاسد، خویشاوندان ام سلمه، راه را بر او گرفتند، همسر و فرزندش را از او جدا کردند و به مکه باز گرداندند. ابو سلمه به تنهایی به مدینه هجرت کرد. پس از یک سال، همسر و فرزندش با راهنمایی عثمان بن طلحه به مدینه هجرت کردند.
2) عامر بن ربیعه با همسرش، لیلی دختر ابو حثمه.
3) عبدالله بن جحش با خانواده و برادرش، ابو احمد عبد بن جحش. (وی مردی نابینا و شاعر بود.)
4) عبدالله بن محصن و برادرش عکاشه بن محصن
5) شجاع بن وهب و برادرش عقبه بن وهب
6) اربذ بن حمیر
7) منقذ بن نباته
8) سعید بن رقیش و برادرش یزید بن رقیش
9) محرز بن نضله
10) تمامی مردان و زنان قبیله بنی غنم
از این پس مسلمانان مکه گروه گروه به مدینه هجرت کردند.
آنها در منازل مردم مدینه که به انصار شهرت یافتند، مهمان می شدند.
نخستین اسلام آورندگان