محشور در لغت و عرف

پاسخ کوتاه:
در عرف متشرعین کنایه از همراه شدن با فرد مورد آمال و آرزوی شخص در آخرت است. در لغتنامه : محشور. [م َ ] (ع ص ) حشر کرده شده . برانگیخته شده . (ناظم الاطباء). روز قیامت برانگیخته شده . (غیاث ) (آنندراج ). – محشور شدن ؛ حشر کرده شدن . – || گرد آمدن . آمیزش یافتن . معاشر شدن . رفت و آمد پیدا کردن . گرد آمدن با کسی یا با کسانی در روز قیامت . – محشور کردن ؛ گرد آوردن (روز قیامت ). – || جمع کردن . همنشین کردن : خدا او را با پیغمبر محشور کند.

در عرف متشرعین کنایه از همراه شدن با فرد مورد آمال و آرزوی شخص در آخرت است. در لغتنامه : محشور. [م َ ] (ع ص ) حشر کرده شده . برانگیخته شده . (ناظم الاطباء). روز قیامت برانگیخته شده . (غیاث ) (آنندراج ). – محشور شدن ؛ حشر کرده شدن . – || گرد آمدن . آمیزش یافتن . معاشر شدن . رفت و آمد پیدا کردن . گرد آمدن با کسی یا با کسانی در روز قیامت .
– محشور کردن ؛ گرد آوردن (روز قیامت ).
– || جمع کردن . همنشین کردن : خدا او را با پیغمبر محشور کند.
|| تیر بهم پیوسته پر. (منتهی الارب ).(ناظم الاطباء). || گرد کرده و فراهم آورده . || کلان و بزرگ . || استوار. (ناظم الاطباء).