خوردن پنیر در اول ماه
سلام علیکم . قبل از درج سوال از خدمات ارزشمند شما کمال تشکر را دارم.
در کتاب مفاتیح الجنان در بخش اعمال اول هر ماه خوردن مقداری پنیر توصیه شده است . خوردن پنیر در اول هر ماه چه حکمت یا سودی می تواند داشته باشد؟
از پاسخهای شما که برای من بسیار راهگشا و مفید بوده است کمال تشکر را دارم .
بله! مرحوم برقی مقداری از این روایات را در کتاب خود و بدون سند(مرفوعه) آورده است و میگوید: «حضرت فرمود: پنیر باعث هضم غذاهای قبلی میشود و بعد از خوردنش، اشتهای انسان باز میشود».[6] همان طور که میبینیم؛ قسمت انتهایی روایت که «خوردن آن در اول هر ماه؛ جهت برآورده شدن حاجت است» در نقل برقی؛ نیامده است.
اما از طرفی با توجه به دیگر روایات؛ اجمالاً میدانیم که خوردن پنیر، دارای فوائدی است و توصیههایی درباره آن شده است که به برخی از آنها اشاره میشود.
در برخی از این روایات به خوردن پنیر؛ همراه گردو توصیه شده است. در روایت آمده است: «پنیر و گردو اگر با هم خورده شوند دارو است (یعنی ضرری ندارد و چه بسا موجب صحت بدن شود) و هر کدام اگر به تنهایی خورده شود، برای بدن مضر است».[7]همچنین در روایات توصیه شده است که؛ پنیر اگر شب هنگام و برای شام مصرف شود بهتر از آن است که برای چاشت استفاده شود.[8]
پی نوشت ها:
[1]. سید بن طاوس، علی بن موسی، الدروع الواقیه، ص 42، بیروت، مؤسسة آل البیت(ع) ، 1415ق.
[2]. شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ج 25، ص 122، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1409ق.
[3]. «رَوَیْنَا ذَلِکَ بِإِسْنَادِنَا إِلَى هَارُونَ بْنِ مُوسَى التَّلَّعُکْبَرِیِّ رِضْوَانُ اللَّهِ عَلَیْهِ قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ هَمَّامِ بْنِ سُهَیْلٍ قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو الْخَیْرِ مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى الْفَارِسِیُّ قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو حَنِیفَةَ مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى الطَّبَرِیُّ، عَنِ الْوَلِیدِ بْنِ أَبَانٍ الرَّازِیِّ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَمَاعَةَ، عَنْ أَبِیهِ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(عَلَیْهِ السَّلَامُ) یَقُولُ: نِعْمَ اللُّقْمَةُ الْجُبُنُّ، تُعْذِبُ الْفَمَ وَ تُطَیِّبُ النَّکْهَةَ وَ تَهْضِمُ مَا قَبْلَهُ وَ تُشَهِّی الطَّعَامَ، وَ مَنْ یَعْتَمِدْ أَکْلَهُ رَأْسَ الشَّهْرِ أَوْشَکَ أَنْ لَا تُرَدَّ (لَهُ) حاجة»؛ الدروع الواقیه، ص 42.
[4]. نجاشی، احمد بن علی، فهرست أسماء مصنفی الشیعة(رجال نجاشی)، ص 439، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ ششم، 1365ش.
[5]. برقی، احمد بن محمد بن خالد، الطبقات(رجال البرقی)، ص 54، انتشارات دانشگاه تهران، 1383ق.
[6]. برقی، احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، ج2، ص 497، محقق و مصحح: محدث، جلال الدین، قم، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1371ق.
[7]. «قَالَ أَلامام الصادق(ع): الْجُبُنُّ وَ الْجَوْزُ إِذَا اجْتَمَعَا فِی کُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا شِفَاءٌ وَ إِنِ افْتَرَقَا کَانَ فِی کُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا دَاءٌ»؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 6، ص 340، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[8]. «أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ: سَأَلَهُ رَجُلٌ عَنِ الْجُبُنِّ فَقَالَ دَاءٌ لَا دَوَاءَ فِیهِ فَلَمَّا کَانَ بِالْعَشِیِّ دَخَلَ الرَّجُلُ عَلَى أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فَنَظَرَ إِلَى الْجُبُنِّ عَلَى الْخِوَانِ فَقَالَ جُعِلْتُ فِدَاکَ سَأَلْتُکَ بِالْغَدَاةِ عَنِ الْجُبُنِّ فَقُلْتَ لِی إِنَّهُ هُوَ الدَّاءُ الَّذِی لَا دَوَاءَ لَهُ وَ السَّاعَةَ أَرَاهُ عَلَى الْخِوَانِ قَالَ فَقَالَ لِی هُوَ ضَارٌّ بِالْغَدَاةِ نَافِعٌ بِالْعَشِیِّ وَ یَزِیدُ فِی مَاءِ الظَّهْرِ»؛ همان.
منبع : سایت اسلام کوئست
خوردن پنیر در اول ماه