یعسوب‌الدین

یَعسوبُ الدّین یا یَعسوبُ المُؤمنین، از القاب امام علی(ع) به معنای بزرگ، سرپرست و جلودار (رهبر) مؤمنین است که از سوی پیامبر اکرم(ص) به ایشان داده شده است. بنابر روایتی، حضرت علی (ع) نیز از خود و حضرت مهدی به عنوان یعسوب الدین یاد کرده است.یعسوب در لغت به معنای، امیر و ملکه زنبور عسل است، همچنین به معنای بزرگ، سید و جلودار قوم نیز آمده است. حضرت علی(ع) را یعسوب دین و مؤمنین خوانده‌اند، زیرا همان‌گونه که ملکه زنبور عسل جلودار، رئیس و امیر زنبورها است، امیرالمومنین نیز جلودار مؤمنین و دین است.[1] و همچنان‌که زنبورها از ملکه خود پیروی می‌کنند، مومنین باید از آن حضرت پیروی کنند.[2] سید رضی یعسوب را مالک (سرپرست) امور مردم معنا کرده است.[3]حدیثپیامبر اکرم(ص)، حضرت علی را به یعسوب الدین[4] و یعسوب المؤمنین[5] ملقب کرده است. و حضرت علی نیز از تعبیر «انا یعسوب الدین» برای خود استفاده کرده است.[6] ابن ابی الحدید در ذیل حدیث «یا علی: انت یعسوب الدین و انت یعسوب المومنین» گفته است: گویا پیامبر او را رئیس مؤمنین و سید اهل ایمان قرار داده است.[7]حضرت علی(ع) از حضرت مهدی (عج) نیز به عنوان یعسوب الدین یاد کرده است:«فاِذا کانَ ذلکَ ضرَبَ یعسوبُ الدّین بِذنبِه فیجتَمعونَ اِلیه کما یجتمعُ فزعُ الخریف»[8]برگرفته از پایگاه ویکی شیعه
پی‌نوشت:
1. مجمع البحرین، ج2، ص121.
2. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج19، ص224.
3. سید رضی، ج4، ص517؛ مجلسی،ج51، ص113.
4. ابن طاووس، ج3، ص133؛ امینی، ج2، ص313.
5. یا علی أنت یعسوب المؤمنین والمال یعسوب الظالمین؛ ابن شهر آشوب، مناقب، ج2، ص147؛ ابن حجر، الصواعق المحرقه، ص125.
6. دشتی(ترجمه)، نهج البلاغه، حکمت 316، ص704.
7. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج19، ص224.
8. سید رضی، ص517؛ طوسی، ص447؛ ابن ابی الحدید، ج19، ص104؛ مجلسی، ج51، ص113.