نعمت های بهشت
آنچه همواره از آیات و روایات شنیده ایم این است که هر آنچه بهشتیان آرزو کنند در اختیارشان خواهد بود. اما در قرآن برخی موارد در وصف نعمات گروهی خاص ذکر شده است. مانند پاداشهایی نظیر ولدان مخلدون که در سوره واقعه برای مقربان بیان شده است. اگر یکی از بهشتیان که از مقربان نباشد این نعمت را درخواست کند، آیا به او داده خواهد شد؟ اگر پاسخ منفی است، کلام نخست نقض شده است و اگر پاسخ مثبت است، این نعمت دیگر مختص مقربان نخواهد بود. و اساسا تفاوتی بین بهشتیان وجود نخواهد داشت چرا که اگر یکی از بهشتیان نعمتهایی که به یکی از مقربان و اولیا خدا داده شده است را درخواست کند، در اختیارش قرار خواهد گرفت. متشکرم
1. به طور خلاصه می توان گفت بر طبق آیات و روایات بسیار اهل بهشت هر چه را که اراده کنند و بخواهند در اختیارشان خواهد بود اما میزان خواست و اراده انها متناسب با میزان درجه و منزلت بهشتی انها خواهد بود و از این نظر همه اهل بهشت یکسان نمی باشند .2. در نتیجه برخی نعمتهایی که مختص گروهی خاص مانند مقربان است اصولا در حوزه اراده و خواست بهشتیانی که در درجه پایین تری قرار دارند قرار نمی گیرد تا آن را بخواهند و ارده کنند .3. خداوند در باره اهل بشت می فرماید : لَهُمْ ما یَشاؤُنَ فیها وَ لَدَیْنا مَزیدٌ (ق- 35).
” لَهُمْ ما یَشاؤُنَ فِیها وَ لَدَیْنا مَزِیدٌ” ممکن است کلمه” فیها” در این آیه متعلق باشد به کلمه” یشاءون” یعنى هر چه را در بهشت مى خواهند در اختیار دارند. و ممکن هم هست متعلق باشد به موصول، و تقدیرش” لهم ما یشاءونه حالکونهم فیها- آنچه را بخواهند در اختیار دارند در حالى که در بهشتند” و اولى با سعه کرامت و احترامى که متقین نزد خداى سبحان دارند مساعدتر است.
و حاصل معنایش این است که: اهل بهشت در حالى که در بهشتند مالک و صاحب اختیار در هر چیزى هستند که مشیت و اراده شان به آن تعلق بگیرد. و خلاصه هر چه را بخواهند در اختیارشان قرار مى گیرد، بدون هیچ قیدى و استثنایى. پس هر چیزى که ممکن باشد اراده و مشیت انسان به آن تعلق بگیرد، آن را دارند.
” وَ لَدَیْنا مَزِیدٌ”- یعنى نزد ما از این بیشتر هم هست- از سیاق اینطور استفاده مى شود.
و وقتى قرار شد که اهل بهشت آنچه را که ممکن است مشیت و خواست آدمى به آن تعلق گیرد، و آنچه از مقاصد و لذائذ که علم آدمى سراغش را داشته باشد در اختیار داشته باشند، قهرا زیادتر از آن امرى است که عظیم تر از آن است که علم و مشیت انسان آن را درک کند، چون کمالاتى است ما فوق آنچه که دست علم بشر بدان مى رسد.
ر. ک : ترجمه المیزان، ج 18، ص533 .
نعمت های بهشت