امر به معروف و قطع رابطه
آیا انسان می تواند از نظر شرعی با خویشاوندانی که وظایف شرعی را انجام نمیدهند، قطع رفت و آمد نمایند؟
همه مراجع: قطع صله رحم جایز نیست ولی اگر احتمال بدهید که ترک معاشرت و رفت و آمد موجب خودداری او از ارتکاب معصیت و باعث بیداری او میشود، میتوان موقّتاً آن را (به عنوان امر به معروف و نهی از منکر) ترک کرد.[ امام، توضیح المسائل، م 2807 و استفتاءات، ج 1، امر به معروف، س 12 و 17و 18و 19؛ خامنهای، اجوبه، س 1058 و 1071؛ سیستانی، توضیح المسائل، ج 1، م 2287؛ صافی، سایت، احکام امر به معروف؛ مکارم، احکام ویژه، ش 141 و استفتاءات، ج 1، س 1156 و ج 3، س 1750 و 1751؛ تبریزی، استفتاءات، س 2227؛ بهجت، استفتاءات، معاشرت، س 850 و امر به معروف، س 481؛ فاضل، استفتاءات، ج 1، س 940 و 941 و 942.]
تبصره 1. ترک معاشرت در صورتی است که با مراتب دیگر، نتواند از معصیت جلوگیری کند و اگر بشود با شیوههای دیگر نهی از منکر کرد، ترک معاشرت جایز نیست.
تبصره 2. اگر نوع خاصی از صله رحم (مثلاً رفت و آمد) با خویشاوند موجب تأیید کار حرام وی یا تشویق آنها بر ارتکاب منکر میشود یا مفسده داشته باشد و موجب ابتلای خود فرد به گناه میشود، آن نوع صله رحم جایز نیست ولی فرد موظّف است به شیوه دیگری صله رحم (مانند سلام رساندن) را انجام دهد.
تبصره 3. بهتر است در امر به معروف و نهی از منکر اقوام و آشنایان با روش دلسوزانه که مفید و مؤثر مانند موعظه و نصیحت زبان خوش به همراه احسان آنها را ارشاد کرد.
امر به معروف و قطع رابطه