رقابت بین بهشتیان

بهشتیان در یک رتبه و مقام نیستند. تبعات اعمال شخص در دنیا میتواند موجب ارتقا رتبه او در آخرت بشود. در دنیا مردم نسبت به مقام وموقعیت دیگران رشک وحسد میبرند ولی در آخرت این وضع تغییر میکند همه از وضع خود راضی هستند حتی کسانی که در مقام پائینتر قرار دارند.نکته دیگر آنست که ریشه های این صفات در جان مردم وجود دارد بهشتی وغیر بهشتی ندارد وچون وجود این ریشه هاسبب ناراحتی وسلب آسایش انسانها می شود لذا خداوند آنها را از دل بهشتیان میکند تا هیچگونه نگرانی نداشته باشند.اگر کسی حسد را بروز دهد وعلنی کند یا کینه توزی کند اینها خطرناک است ولی اگر کنترل کند وبروز ندهد ضرر اولی را ندارد. به طور کلی زندگی، اخلاق و معنویت عرصه روابط انسان با خود، خداوند، جامعه و طبیعت است. دراین میان عرصه روابط اجتماعی، نقش بسیار تعیین کننده ای در ساخت و ساز شخصیت انسان دارد. شخصیت اخلاقی و صفات باطنی انسان بیشتر در عرصه رابطه با دیگر انسان ها شکل می گیرد و حتی این روابط در تنظیم رابطه با خداوند و خود نیز تأثیر می گذارد. مردم بندگان خدای واحدی هستند و محبت و روابط صمیمانه با مخلوقات الهی جدای از رابطه محبت آمیز با خداوند نیست. همه مردمان اعضای یک خانواده اند و پیکر واحدی را تشکیل می دهند که اگر عضوی از این پیکر دچار آسیب شود، سایر اعضاء از آن آسیب در امان نمی مانند. به قول شیخ اجل سعدی:
بنی آدم اعضاء یک پیکرند
که در آفرینش ز یک گوهراند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار
تو کز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی
تنظیم نیکوی مناسبات اجتماعی علاوه بر تأثیری که در ساخت شخصیت خود و تنظیم رابطه محبت آمیز با خداوند دارد تأمین کننده رفاه، آسایش، امنیت و آرامش زندگی عادی و طبیعی انسان نیز هست. کسی که رابطه خوشی با مردم ندارد، با خلق خداوند و بدخواهی و دشمنی می کند و کینه ایشان را به دل می گیرد، هم درون خویش را تیره و تاریک می سازد، هم به لحاظ ساخت و ساز انسانی و روند تکاملی دچار خسارتی عظیم می شود و هم به لحاظ سلامت و امنیت زندگی عادی خود ضرر می کند. در عرصه روابط اجتماعی خود ما شاهدیم که افراد کینه توز و پر برخورد، چه زندگی سخت، پر استرس و رنج آوری دارند و در مقابل آدم های با گذشت، نرم خو و بردبار که عیوب و بدی های یدگران را یا نمی بینند و یا به دل نمی گیرند چه زندگی راحت و خوشی را سپری می نمایند.