ایمان واقعی

اگر کسی باورهای دینی را بشناسد و به آنها باور قلبی و یقینی داشته باشد و زبانا هم به آنها اعتراف کند و عملا هم عملش مطابق احکام دین باشد این شخص مومن واقعی است. در روایت داریم که الایمان معرفت بالقلب و اقرار بالسان و عمل بالارکان. برای تحکیم پایه های ایمان به اموری باید توجه نمود، از جمله:1ـ باورقلبی به این که خداوند همواره ناظر و حاضر است. اگر آدمی باور داشته باشد که خداوند بر همه اعمال او نظارت دارد و حتی از افکار قلبی وی آگاه است، مسلّماً تأثیر بسیار مفیدی در زندگی اش می گذارد و او را از کارهای خلاف که زندگی انسان را سیاه و تاریک می کند، باز می دارد. قرآن می فرماید: “آیا او ندانست که خداوند(همة‌اعمالش را) می بیند”. (5)
2ـ باور قیامت و یاد آخرت: باور کند آن چه در دنیا از خیر و شر و اعمال خوب و بد انجام می دهد، در سرای آخرت پاسخش را دریافت خواهد نمود و کیفر کارهای ناشایست را تحمل خواهد کرد و پاداش رفتارهای شایسته را خواهد دید.
انسان به این باور برسد که: “هر کس ذرّه ای کار خیر انجام دهد، آن را می بیند، و هر کس ذرّه‌ای کار بد کرد، آن را می بیند”. (6)
3ـ باور کند که واجبات دینی برای کمال و ترقی و به نعمت های بی پایان رسیدن مقرر شده و محرّمات به خاطر نجات از بدبختی ممنوع گردیده است و معاصی نه تنها به حال او مفید نیست، ‌بلکه مضر است. حضرت امام رضا(ع) فرمود: “گناهان نه تنها در زندگی بشر مورد احتیاج نیست، بلکه مایه فساد و باعث فنا و هلاک است و بدین جهت از طرف خدا ممنوع شده است”. (7) وقتی انسان حقیقتاً معتقد شد که نتیجة ‌همه اعمالش به خودش عاید می گردد، واجبات و کارهای خیر را با اشتیاق انجام می دهد و گناهان را به آسانی ترک می کند.
4ـ باور کند که خدا مهربان است و انسان را دوست دارد و می خواهد انسان به بهترین نعمت ها برسد و هر دستور عملی یا اعتقادی به انسان داده، ‌همه اش به خاطر به کمال رساندن انسان می باشد.
5ـ آنچه را برای خود می پسندد، برای دیگران هم بپسندد. رسول خدا(ص) فرمود: “بنده ایمان نمی آورد مگر این که برای مردم دوست داشته باشد آن چه را برای خود دوست می دارد”. (8)
6ـ ترک گناه و تقوا پیشه کردن باعث رسوخ ایمان در اعماق قلب انسان میشود. رسول خدا(ص) فرمود: “زناکار به هنگام زنا و دزد به هنگام دزدی و شراب خوار در وقت خوردن شراب مؤمن نیستند”. (9)
حضرت صادق(ع) فرمود: “ورع و تقوا ایمان را ثابت میکند و طمع ایمان را خارج می‌کند”. (10)
7ـ خوش خُلقی. رسول خدا(ص) فرمود: “اخلاقت را نیکو گردان تا ایمانت کامل شود”. (11)
علی(ع) فرمود: “کاملترین شما از جهت ایمان خوش اخلاق ترین شما است”. (12)
8ـ عمل انسان با گفتارش مطابقت کند. امام صادق(ع) فرمود: “هر کس عملش با قولش موافق باشد و آن چه می گوید، بدان عمل کند، گواهی بر نجات و رستگاری او ثابت شده، و هر که کردارش موافقت با گفتارش ندارد، ایمانش عاریه است و استقرار ندارد”. (13) نیز فرمود: “برای مؤمن ایمان ثابت نمی شود مگر با عمل و عمل جزء ایمان است”. (14)
بنابراین باور کردن و اعتقاد یقینی به عقاید دینی و انجام واجبات و ترک محرّمات و متخلق شدن به اخلاق حسنه و رهایی از رذایل اخلاقی به ویژه از حسد، تکبر و بدخواهی برای مردم موجب تحکیم پایه های ایمان هستند.
پی نوشت ها:
5. علق(96) آیه 14‌.
6. زلزله(99) آیه 7 و 8.
7. محمد تقی فلسفی، کودک، به نقل از بحارالأنوار، ج 3، ‌ص 118؛ ‌ج 1، ص 14.
8. محمد محمدی ری شهری، ‌میزان الحکمه، قم: دار الحدیث، 1375ش ج 1، ‌ص 193، شماره 1286.
9. همان، ص 194، شماره‌1302.
10. همان، ‌ص 200، ‌شماره 1359.
11. همان، ‌ص 194، شماره 1320.
12. همان، شماره 1321.
13. اصول کافی(ترجمه)، ج 4، ص 148.
14. همان(عربی) ج 2، ‌ص 38.