اطلاعات هسته ای
درز اطلاعات محرمانه ی هسته ای چرا اتفاق افتاد؟مقصراصلی چه کسانی هستند؟این اطلاعات چه چیزی بوده هست؟
ماجرای درز اطلاعات محرمانه هسته ای جدیدترین اتفاق چالش برانگیز میان جمهوری اسلامی ایران و آژانس انرژی اتمی می باشد که بار دیگرناامن و غیر قابل اعتماد بودن این آژانس را به اثبات رساند. در این ماجرا گفته می شود بخش هایی از پیوست محرمانه برجام که قبلا در جایی منتشر نشده بود سر از یک خبرگزاری آمریکایی در آورده و محتوای آن افشا شده است، در حالی که آژانس موظف بود این اطلاعات را نزد خود به صورت محرمانه نگهداشته و از افشای آن خودداری نماید، در زمینه محتوای این اطلاعات نیز باید گفت بر اساس آنچه رسانه ها به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس نقل کرده اند این محتوا مربوط به وضعیت سانتریفیوژ های ایران طی 11 تا 13 سال آینده می باشد که به ادعای این خبرگزاری با تسهیل محدودیتهای کلیدی بر برنامه هستهای، فاصله رسیدن ایران را به سلاح هستهای کم می سازد. آسوشیتدپرس مدعی است این سند، پیوست محرمانه توافق هستهای سال گذشته ایران می باشد که بر اساس آن بعد از ۱۱ تا ۱۳ سال ایران میتواند بیش از پنج هزار «سانتریفیوژ ناکارآمد» خود را با سه هزار و ۵۰۰ دستگاه پیشرفتهتر جایگزین کند.آسوشیتدپرس می نویسد:» این سند نمی گوید که بعد از ۱۳ سال سرنوشت غنی سازی چه خواهد شد. این می تواند نشانه پایان احتمالی همه محدودیت ها بر شمار و نوع سانتریفوژها ضمن ادامه محدودیت بر سایر بخش های کمتر حساس برنامه اتمی ایران تا ۱۵ سال باشد»
این خبرگزاری در ادامه عنوان می کند این تنها سند مرتبط با برجام است که علنی نشده هرچند مقام های آمریکایی می گویند که اعضای کنگره آن را دیده اند. آسوشیتدپرس می نویسد که این سند را از دیپلماتی که بیش از ده سال در ارتباط با برنامه هسته ای ایران مشغول به کار بوده، گرفته است. این دیپلمات یادآور شده که این سند به صورت مجزا از توافق اتمی تنظیم شده اما پیوست توافق هسته ای می باشد. او همچنین گفته که هم ایران و هم شش کشور مذاکرهکننده با ایران، یعنی آمریکا، روسیه، چین، آلمان، فرانسه و بریتانیا، این سند را امضا کردهاند.دیپلمات دیگری هم که سند محرمانه مورد اشاره آسوشیتدپرس را در اختیار داشته، محتوای آن را در گفتوگو با این خبرگزاری تأیید کرده است.
این خبرگزاری آمریکایی در ادامه مدعی شد: با توجه به کارایی بالاتر دستگاههای جدید و پیشرفته، این دستگاهها به ایران اجازه خواهد داد تا روند غنی سازی را با ۲ برابر سرعت فعلی انجام دهد. این بدان معنا خواهد بود که زمان گریز هستهای ایران پس از یک دهه، از یک سال به ۶ ماه خواهد رسید.(سایت الف، http://alef.ir/vdcb8sbf8rhbzzp.uiur.html?375711 )
این سند اگر چه ظاهرا نقطه منفی در مورد چشم انداز فعالیت های هسته ای نداشته و حتی بر اساس برخی تحلیل ها از جمله تحلیل وزیر محترم امور خارجه کشورمان، مایه افتخار برای کشور تلقی می شود اما آنچه بیش از محتوای آن برای کشور ما مهم است، نفس افشای سند فارغ از اصل محتوای آن می باشد که بار دیگر منجر شد تا غیر قابل اعتماد بودن آژانس به اثبات برسد، چرا که در انتشار این سند آژانس اصلی ترین متهم ماجرا به حساب می آید به ویژه با توجه به اینکه این نهاد بین المللی پیش از این نیز سابقه افشای اطلاعات محرمانه کشورمان را داشت که علاوه بر فراهم سازی برخی اخلال ها در سایت های هسته ای ، حتی منجر به ترور دانشمندان هسته ای کشورمان گردید و به همین دلیل نیز جمهوری اسلامی ایران بارها بی اعتمادی خود به آژانس را رسما و علنا اعلام کرده بود، لذا در جریان ماجرای اخیر نیز اثبات شد که این نهاد به ظاهر بین المللی بی طرف، ماوا و مسکن جاسوسانی است که در راستای دست یابی به اهداف نامشروع قدرتهای سلطه گر، حاضرند حتی اعتبار و آبروی آژانس را نیز قربانی نمایند.
اطلاعات هسته ای